9004 resultaten.
Woorden
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.696 Onmacht kleeft
als duister vleugels vouwt
om ademkilte nacht te dragen
ik kan niet anders
dan het doopsel van mijn pen
te laten vloeien
en hopen dat
ontloken woorden
morgen dagen…
Jeugdige onmacht
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 902 De kleine jongen
schreeuwt met zijn eerlijk keeltje
dat hij een man is.…
Onmacht der liefde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.230 Geef je maar over,
laat je maar meevoeren,
zeiden we, maar we bedoelden
vecht, kom terug, breek
die klauwende kreeft uit je lijf
laat ons niet achter
in die machteloze wereld
Je wist heel goed
wat we bedoelden
en keek ons enkel aan
met ogen die vertrouwen
moesten uitstralen
maar wij wendden onze blik af
en lieten je alleen
Eenzaam…
De onmacht van Michelangelo
gedicht
4.0 met 55 stemmen 11.959 De wind neemt happen van het gras.
Iemand legt bloemen op een onbemand graf.
Een wit kind wuift met een wijde arm
en begint stil te zingen.
Een reepje stof hangt omlaag
van de stomp van een tak.
De wind haalt zijn hand door het gras.
Tandeloze kam.
Een bij harpoeneert mijn arm
en verliest lijf en leven.
Zoals eenieder die tot in de…
Onmacht & Hoop
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 909 Wij zullen nooit weten
wat jouw oog zag.
Kun jij het ooit vergeten
hoe jij daar lag.
Jouw ogen glanzen niet
je glimlach die ontbreekt.
Er is niets meer wat jij ziet
of voelt als iemand spreekt.
Er is iets van jou afgepakt
jouw kern, jouw geest.
Je prille ik kapot gehakt
niets zoals het is geweest.
Voor jou is die ene man
een grote…
Ik reikte onmacht
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 612 Ik vond je
onder sijpelende rotsen
naakt in weerloosheid
stilte schreeuwde wind
tot huiverende golven
en ik reikte
verder
dichter
tevergeefs
je dreef als tanend schuim
traag over zee…
Ziels onmachtig
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 183 Om haar hart een muur gebouwd
zo kwetsbaar
dansend van donker naar licht
in haar een wild verlangen
maar zo voelbaar de angst
door gaan of leven in een cocon
van zelf opgeworpen tralies en stenen
als ze eens kon zeggen kon uiten
schreien zou ze willen
maar om haar hals
hangt zwijgend zwaar als lood
een parelketting vol van tranen
wurgend…
Onmacht in gebreke
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 353 Het middaguur vat kalm de
trage tijd en weert de stenen
schouw uit de ruimte waarin
het is gebouwd
het stapelbed onwillig
en te hoog gegrepen
is door de
vierde macht vergeten
om stil te zijn
- heden nacht -…
Onmacht broeit
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 558 onmacht broeit
en groeit in een beweging
die niet te stoppen lijkt
met bloed bekochte
opstand doet de
gemoederen koken
vrouwen jammeren
als de onschuld
wordt vermoord
het gereedstaande vliegtuig
een stille getuige…
Machtige onmacht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 113 Verstrikt in de klauwen
Van het meervoudige monster
Tentakels strak om
't Lichaam gesnoerd
De adem vrijwel benomen
Leven niet meer uit Zijn hand
In een toestand
Van levend doodzijn beland
Door macht'ge onmacht overmand…
onmacht en verder niets
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 302 ik voel me vreemd
een vreemdeling tussen bekende huizen
die uiteen wijken, zo groot zijn als het leven zelf
er is iets veranderd in mij, alsof ik iets verloren heb
een uitgebeend woord of een zware sleutelbos
waarvan de roest ouder is dan de waarheid
overgeleverd aan een lijf zonder beeld
en gebroken bestaansrecht
het is niet goed om te…
kracht uit onmacht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.119 Ik kan niet meer verder
ben uitgeput
Het wachten, het hopen, het heeft geen nut
Er is bij jou geen enkele wil
om te praten, te lijmen, het blijft maar stil.
Mijn liefste, mijn maatje, ik weet het niet meer
emoties razen, mijn hart doet zeer
Tien lange jaren, ineens voorbij
niet meer samen, maar "ik" en "jij".
Ik moet met je breken, definitief…
Kennis is onmacht
snelsonnet
3.0 met 2 stemmen 263 Wanneer ie komt vergaat de hele boel
Zo'n asteró...(of toch astéroïde?)
Daar valt bepaald geen weerstand aan te bieden
Vanwege een gebrek aan terajoule
Vervloekt is het moment waarop wij hoorden
Van deze feiten en van deze woorden…
tranen van onmacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 386 Ik blijf steken in een wirwar van draden.
Mijn tranen zijn als de dauwdruppels
aan een spinnenweb.
Ik ben verkeerd ingeschat
Die spin wordt ook als akelig waargenomen.
We hebben gelijkenissen
Al verschillen we in grootte
Maar we zijn allebei intelligent op onze manier.
Een spin maakt haar net om een prooi te vangen
Ik ben de prooi waarop…
Eeuwige onmacht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 Alsof ik er niet sta,
Alsof ik er niet ben,
Alsof ik lucht ben
Voor haar en voor mezelf -
En jij zegt dat ik er
Iets van moet zeggen,
Dat ik het niet goed
Moet vinden, dat ik
Het niet moet willen
Dat zij er zo mee wegkomt;
Die laatste woorden
Hoe goed ook bedoeld
Steken mij
En ik ontsteek in woede,
Uit levenslange onmacht…
Gedicht voor onmacht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 148 Ik maak een gedicht voor jou kleine man,
die aanspoelde op het strand, daar dan.
Ik maak een gedicht voor je broertje kleine man,
omdat die samen met jou om het leven kwam.
Ik maak een gedichtje voor je mamma kleine Aylan,
omdat die ook met jullie twee om het leven kwam,
ik maak een gedichtje voor je pappa kleine man,
omdat HIJ nu…
Mensen onmacht
poëzie
2.0 met 8 stemmen 599 Wonderlijk zijn Gods almachtige werken;
Maar wij verzuimen der wel op te merken.
Treed op een mier, het en schijnt niet met al,
Evenwel in deze mier is het al
Wat w’in een machtige olifant vinden:
’t Schepsel is schoon, maar de mensen zijn blinden.…
Onmachtige liefdeszaken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 60 De vijand heeft zich beeldschoon ingebeeld
hoe het is om bevriend te zijn
met de schone nimfen van de nacht
En jij daar in die verte in diep duisteren
weet dat ik niet meer naar je zal luisteren
zolang je me bedelt om geld dat verzacht
voor liefdeszaken moet het leven zuiver zijn
de mens in zijn grootheid is dikwijls klein
dan knaagt er…
Verkiezingsretoriek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 Uiteindelijk wil dit soort heren,
Onmachtig door het compromis, gaan regeren.…
Polen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Mijn leven strekt
Zich uit tussen
Polen van onmacht
En onmogelijkheid,
Tussen steenkoud
En ijskoud in, bittere kou,
Kwetsbaar, niet zo
Krachtig, maar wel
Bezield leven waarmee
Ik vanmorgen wakker werd…
Omdat de wereld het hare liefheeft
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 151 Onbemind door de wereld
met wat vrome
woorden
vast gespijkerd maar
Onmachtig om
hem vast te houden
Gouden kalveren
bonte koe
boe boe
't is genoeg geweest
G...........nog aan toe.…
crisis
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 2.291 hij vergrijpt zich aan haar woorden
zij begrijpt zijn woede niet
en haar zinnen die hij afmaakt
spelt zij telkens in verdriet
kleurt haar gezicht met waterverf
treurt haar grijze ogen nat
zij had jong van hem gehouden
maar zijn liefde overschat…
afasie
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 2.076 tussen lege, holle
woorden
zoekt hij vergeefs
naar volle zinnen
verbrokkelt de taal
tot eenzaam
zwijgen
spreekt zijn gelaat
een woordeloos
verdriet…
Zo graag wil ik....
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 3.072 Zo graag wil ik je warmte geven,
een schouder rust, wat vrolijkheid,
maar 't blijft nog duister in je leven
en dit misschien een hele tijd...
En dit verlamt me in mijn pogen
om naast je in die kou te staan -
geen lichtend spoor meer in je ogen,
en alle vriendschap lijkt vergaan.
Maar weet dat in de donk're aarde
een wortel diep naar water…
journaal
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.203 wat ik daarvan niet vergeet
is vaak niet te dragen,
doordat ik mij onmachtig weet
en schuldgevoel gaat knagen.…
Zinloos
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 498 Hoe kan ik dichten
als mijn gevoel
zover van me
verwijderd is
dat zelfs tranen
niet te vinden zijn.
Geen pijn of warmte
wanhoop, kou,
slechts leegte
waarin ik besta
maar niet ervaar.
Waar ben je
vraag ik mij
in stilte.…
Schildersezel
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 360 De ijdele kwast
Denkt haar te kunnen vangen
In zijn stilleven…
Vertel me
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 725 hoe schrijf ik gedachten
nu de zon gestorven is
en woorden ballast zijn
hoe deel ik zinloos zwijgen
uit de achterkamers van het brein
met een sprekend boek
hoe vind ik grond van gisteren
waar onder het naakte blauw nog
madeliefjes dansten in het gras…
In perspectief
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 400 als jij mij ziet
hoort
mij ruikt
dan ben ik dat
maar meestendeels niet
het is een verblindend beeld
dat opduikt in het verschiet
al strijken mijn ogen
de glans van een traan
en voedt mijn glimlach,
nu en dan,
jouw zieltogend bestaan
ik ren soms zomaar weg
om het eigen hart te ervaren
en vraag mezelf dan af
waar voel ik het nu…
Litanieën
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 390 jouw tranen klonken oorverdovend
evenals de smeekbeden
van derden
verdwaasd danste het kalk rondom
weer laaide de litanieën
op
'n rilling van diep geraakt zijn
klom omhoog tot de
haargrens
nam machteloosheid snel over
wat kon ik met twee handen..
en richtte ze tot de hemel…