Alle inzendingen over Piekeren OR tobben OR nacht

stoort Ik zal nooit begrip op kunnen brengen Voor het slot, door jou bedacht Om zomaar te verdwijnen Als een dief, diep in de nacht…

Het blijft weer tobben met één musketier Aan 't hoofd van Christelijk en Seculier…

Ze roddelt over iedereen Niemand blijft gespaard En ik maar piekeren over het waarom... Dat is zij toch niet waard...…

Opgesloten tussen metershoge muren Bang voor wat daarbuiten is Eindeloos piekeren en zich afvragen wat ze op de aardbol doet Verder bouwen aan die muren Steen na steen tot ze naar adem snakken moet…

Fronsend kreukt de piekering zich in een nieuwe rimpel.…

Statig staat hij hier, deze eik, zijn voeten bedekt met mos om de wortels warm te houden, en groet zijn familie aan de overkant van de weg. Hij weet nu dat zijn kinderen achter hem een hertenkind verbergen. Hij voelt dat hij zijn taak volbracht heeft.…

Mist omkranst novemberlicht strooit amorfe schaduwen over jouw en mijn gezicht stemmen doorprikken de stilte tot ook de laatste klanken doven in het verre uur waarin wij zwijgen en onze nachthuid plooit in de diepdruk van het donker naar een nacht die ons bevrijdt van de demonen van de tijd.…

Schaterlach, rode blos, piekerend haar lot. Gezagvoerder in chaos, humor en genot. Integer, warm en mooi, zwaarmoedig binnenin. In leven haar eigen prooi, nietsvermoedend niettemin.…

wacht niet tot een ander voor jou de zin bepaalt schrijf hem zelf en hou je daar aan vast mocht je er toch mee tobben ga dan naar een dichter die schrijft enige woorden en je ziel is minder belast immers hij kan je vertellen, als kenner van hoe en wat dat het doel van het leven in één nachtmerrie kan worden samengevat…

Oneerlijk zijn blessures vaak verdeeld, Je denkt daarbij direct aan Arjen Robben, Die nu weer met zijn spieren zit te tobben, De ‘man van glas’ had net één helft gespeeld. Ons Arjen voetbalt heus nog wel eens hoor, Maar altijd tussen twee blessures door.…

Ach beste Guus, ooit was je onze held Nu zat je zo verbijsterd op de bank ’t Vertoonde spel gaf reden tot gejank Je dagen zijn geteld, de kop gesneld Louis was stukken beter, maar niet tobben Van Gaal had Vlaar en ook nog ene Robben!…

kunnen verstikkingsgevaar opleveren voor mij geldt dat ook door Corona maar door te puzzelen moet ik ook wel piekeren maar dat is veel meer peinzen overpeinzen, overdenken dan denk ik niet aan Corona even niet, alsjeblieft even niet even niets, alleen maar peinzend puzzelen!…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

hebt ge wel bedacht, Hoe dat àl te los betrouwen Menig bitter deed berouwen, Wat hij uitstelde over nacht; En dat de ingeslapen daad 's Morgens meest niet op en staat?…

Hun breinen zijn al maanden aan het stormen Belastingen met 5 miljard omlaag Ze piekeren wat af daar in Den Haag Om zo een prachtig kabinet te vormen En als u werkt dan krijgt u meer in ‘t handje Maar ook meer BTW in ’t winkelmandje…

Zo waar zal ik het nu eens over hebben Ik pieker me de hele dag een bult Mijn hoofd lijkt wel met zaagselstof gevuld En bovendien met grote spinnenwebben Ha...op de valreep schiet me iets te binnen Het is...nee ik ga niet opnieuw beginnen…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Eenzaam liep jij ons huis voorbij in de nacht. Ik hoorde jouw gehaaste stappen op het voetpad keek niet op, werkte gewoon door. Hoe kon ik weten wie jij was? Waarom doolde jij zo laat nog rond? Werd je in het donker ergens opgewacht? Man of vrouw, wie zal het zeggen? Je blijft een raadsel.…

Verdwaald in zoveel ideeën loop ik doelloos rond Verdwaald in mijn eigen gedachten pieker ik mij suf Verdwaald in zoveel onrecht zoek ik nog steeds wat rust Verdwaal in een eindeloos doolhof van denken Wie toont mij de uitgang?…

In eigen huis, staat in de statistieken, dat heeft me aan het piekeren gezet. Ik blijf nu uit de buurt van mijn gezin. Voorlopig slaap ik wel bij mijn vriendin.…

Piekeren hoort erbij van tijd tot tijd. De wereld en ik kennen enkele momenten van vreugde en spijt. Maar nu gaan we dansen want het is zomertijd.…

Te moe om te bedenken waarom Te veel hoofdpijn om te piekeren Te veel slaap om te huilen Weet niet meer hoe het voelt Om te rennen zonder twijfel Ben vergeten wat het is Te slapen omdat het moet Te moe om te lachen Te veel hoofdpijn om te dromen Te veel slaap om uit te gaan Weet niet meer hoe het voelt Om kracht te hebben Ben vergeten…

Na veel piekeren en praten, kwamen "holtes"... voor geheel nieuwe energie; dus niet uit vorige tijden! Het bevrijdde om telkens woorden te tekenen als merk in de donkere nacht der mist. Toen wist ik niet volledig: nu beter, voor meer dan vijfenzeventig procent. De rest moest nog komen.…

Stoffen, dweilen, schrobben een pleister voor een kind strijken en intussen tobben wanneer ze haar man bemind. Als ze 's avonds nà achten eindelijk neerploft op de bank zit ze niet op sex te wachten wel op een woord van dank.…

toen zag ik het droeve door uw dagen het zware slepen van uw voetstappen op het spoor het broze levenspad het benarde worstelen eindeloze tobben ik zag, luisterde wat kon u nog vragen… wat bleef er van uw bewondering over de vrije natuur de zonbeschenen bomen van dauwdruppels op het ontwakende veld spiegelend water een…

bijna geveld door een overdaad aan piekeren besluit ik naar het strand te fietsen de wolken hangen laag waardoor ik even de hemel kan raken wind blaast opnieuw de muizenissen uit mijn hoofd ik vlieg met de meeuwen mee er golft me wat goed gevoel toe…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…