Alle inzendingen over RIJDEN OR SOEZEN OR OPWEKKING

Op het strand van Scheveningen, zit ik in de lentezon te soezen. De zee en de meeuwen zijn er weer. Zomaar ben ik hier zoek geraakt. In de nabije verte, hoor een jongetje snikken, Hij is zijn moeder even kwijt. Dat kleine mannetje, dat ben ik. Zestig jaren zijn nooit vergleden.…

Morgen rijd ik met bedwelmende bloemen naar je toe. Ik wil niet langer wachten, eindelijk weten hoe Je bent; de bloemen zullen je verraden. Als je liefdeloos bent, zullen ze kwijnen en treuren; Als je kwijnt van verlangen, heviger geuren; Als je brandt van verlangen, hun knoppen scheuren En jij in een groot gebaar al je gewaden.…

Mijn liefste jaargetijde Zet zelfs de dood in bloei, En doet diens boden rijden Of bloesemregen woei.…

Altijd al graag in een dure auto willen rijden? Dat kan als je in de bijstand zit, want de BIJ, staat voor bijdehand en de STAND is om hoog te houden, en dat is precies wat het echtpaar in Delfgauw goed heeft begrepen. Bron: Novum: Bijstandsduo rijdt in een Porsche.…

Op melkwit paard, met telkens wuifgewiek Van d' open kelk der rose rokjes, rijdt Een tenger meisje, als vleugelen gespreid De ranke lelie-armen, bij muziek Brutaal van koper-schetter-jool, bereid Tot vogelzweven, voor verwend publiek, Door linte'-omwoelden ring die, star-comiek, Een clown hoog óphoudt, dat zij 't blank doorrijt'. In '…

in kleine auto's kan te weinig beenruimte ongemak geven de kruiskoppeling erin wordt een stuntelig gevrij…

De eerste klant des ochtends om zes uur, in Amsterdam, de Uiterwaardenstraat. 'Je melk, Hans,' zeg ik. En hij: 'Dank je, maat." Het is niet niets, zo vroeg al achter 't stuur, de eerste klant des ochtends om zes uur. Maar hee, je kent je plek, weet waar je staat: in Amsterdam, de Uiterwaardenstraat, de eerste klant des ochtends om zes uur.…

Terwijl de ochtend moeizaam Geboren wordt uit een te Donkere nacht die hoogzwanger is Van het nieuwe morgenlicht, Een amorfe massa zich gapend Een weg door de file baant, Begint de hemel in het oosten Langzaam blauw en rood te kleuren Een geweldig schouwspel dat tot leven komt En dat alle somberte overstijgt - Leven is er, leven…

Gloednieuwe Harley - stamp hem voor het eerst in gang – geluid van vrijheid...…

vernauwen zich doorgaans de paden, herinneringen, ja de gedachten die het bewustzijn besprenkelen, nog altijd enthousiasme opwekken tegelijkertijd broos in werkelijkheid zijn, verbeelden oneindige luchten die wij ooit bewonderden, ontdaan van slaap en met dauw benevelde ogen.…

de wereld is gek de wereld is eng het is niet de wereld het zijn de gekken die met bloed bevlekken woede opwekken het is niet de wereld de wereld is mooi het is kwaad tegen goed wat het ertoe doet weet alleen de haat met een laffe daad de wereld blijft de wereld geeft zij neemt het goede wees op je hoede…

Terwijl mijn lippen mijn hart de tong afbijten lig ik in het gras van mijn bed te soezen en denk aan jou en denk: het wordt tijd voor een prachtig gedicht.…

Mijn buurvrouw, Yvonnetje lag daar op haar balkonnetje te soezen in het zonnetje in haar,... zag ik dat wel goed, doorkijknachtjaponnetje. Ik dacht net, wat 'n heerlijke dag, dat de zomer maar lang duren mag, maar plots... een flits, een donderslag. Ik keek nog 's vlug naar buiten en geloofde haast niet wat ik zag.…

Als wielrijder reed hij snelle tijden, Door steeds maar op zijn hardst te rijden. Door steeds de race te winnen, Kwam hij als eerste binnen, Door nummer twee af te snijden. Maar ben je te benijden, Als je enkel hard kunt rijden ?…

Zomaar een vraag Voor mij Soms bedreigend Drukkend Dwingend Onrust opwekkend Vaak hou ik niet Van die vraag En toch Ik zou graag Het echt Willen delen Er over Praten Hoe het gaat met mij Ik zou graag Willen voelen Dat de ander Echt wil horen Hoe het mij vergaat Me niet bezwaard voel Om te zeggen hoe het gaat Omdat het vaak…

Is voor mij het kennen van mijn hart erkennen dat wat zich soms als harde werkelijkheid voordoet ook een diepere dimensie heeft die mijn verstand verwart om deze hartkracht te ontdekken laat ik stilte in mij opwekken ontwaren dat achter de tragisch lijkende realiteit geen afgrond op de loer ligt met absurditeit…

De messenslijpers rijden rond met hun karren. Ze zijn geslepen!…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Tja, iedereen een auto, niemand rijden... Een anti-fileplan moest dit bestrijden, maar ook dat plan ging roemloos op de fles. De rekening was hoog, zoals u ziet. En rijden kunnen we nog immer niet.…

Zie ook de hartverwarmende rooie oortjes opwekkende Netgedichtflix-serie over Valentijnsdag... _________♡____________♡__________ Al voelt het warm, je zangstem in hiberna Bij brandend kaarslicht, maar voor wie?...vervloekt!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

rijden en reizen over vereffenbaar veld rijzen en dalen…

Rijd ik nu alleen, met het noodweer aan de kant licht jij in me op.…

het nieuwe rijden auto's kunnen zelf sturen weg piraten…

Bejaarden mogen overdag niet sturen En vrachtwagens gaan in de spits op slot (Voor vrouwen geldt altijd een rijverbod) Geen taxi´s meer in nachtelijke uren De rest moet ook maar lekker met de trein Omdat we allen zondagsrijders zijn…

Nu moet gij rijden met een vaart!…

Rijd, rijd Aldoor; Rijd, rijd; Aldoor; Gewonnen verloren, gewonnen verloren, De horizonnen zijn uit d’eeuwigheid. --------------------------------------------------------------- Farandole: Provençaalse dans waarbij een keten gevormd wordt…

Ze liggen er zo verleidelijk zo aantrekkelijk zo bekoorlijk bij loop of rijd er maar eens op koppig een en al kasseien je rijdt er je banden op kapot zweten zwijgen op je tanden bijten wilgen langs de weg binnenweg holleweg kijk eens daarboven is de hemel je bent al ongeveer halfweg…

Nimmer moegerende Tijd, Voerman, die de wagen rijdt Over bergen en door dalen! Laat mij, laat mij adem halen: Waar toch jaagt gij in galop? Voerman, hou eens even op. Welk een onafzienbaar end Hebt gij rustloos afgerend, Zonder pleistren, zonder pozen, Over dorens en langs rozen, Onverdacht op weg en spoor, Tussen klip en afgrond…

"Neen, kind, dit jaar zal Sinterklaas niet rijden." 'k Verbeet mijn leed en kleurde stil mijn print - En toch, verrassend, zond de milde Sint Ons elk wat moois, om d'avond hem te wijden. Maar stug, ondankbaar, bleef ik droef gezind. Pret zonder voorpret kon me niet verblijden. 'k Gaf ál mijn kracht aan klachtloos heldenlijden.…