Alle inzendingen over Raadgeving OR Tollens, Hendrik

de dag strekt zich voor ons uit als een veld met mijnen de booby-trap wordt ook verwacht links staan de schutters met meedogenloze bril rechts ziet men de jagers met algemeen janhagel de scherprechter drinkt er tussenin zijn vitriool maar bloemen zijn er ook een grote bos doornroosjes hendrik…

ik probeer de luister in te zien van bos en beemd van lucht en water maar mij gewordt daar slechts eng geritsel en natte donder ik verlaat dan ook de bebouwde kom ongaarne ik vervoeg mij liever bij buurvrouw voor lafenis en kout op voorwaarde van eer en deugd hendrik…

Welk beeld past bij de Nederlandse man? Wij staan te boek als trouw, saai en gedegen, Voor overspel of flirt veel te verlegen En jaloezie is niet ons pakkie-an. Toch is er reden om ons te verheugen; Wij deugen immers niet - omdat wij deugen.…

In Zwolle is hij onlangs neergestreken Een sperweruil, die zelden wordt gezien Hij bleef nog dagen zitten bovendien Terwijl talloze spotters naar hem keken Maar als ik zelf naar Zwolle was getogen Dan was de vogel uiteraard gevlogen…

Waar nu nog wiet groeit voor de koffieshop En toppensnijders steeds een inval vrezen Zou het op dit moment vrij lonend wezen Te transformeren naar de teelt van hop En zet je er ook nog wat ketels bij Dan functioneert je loods straks als abdij…

denkend aan Holland zie ik heel veel gebeuren populisten die zeuren over menging en kleuren in hun heerlijk land denkend aan Holland vind ik twittershit meuren hoor ik dichtslaande deuren in heus geen vol land denkend aan Holland hoor ik minachtend keuren hysterici gillen: vol land! maar een fijn, mooi, land: jóúw land, het dénkende…

Voortaan mag jij als brave hendrik ’s zondags rusten. Het Stoute Gijtbier zul je trouwens ook best lusten!…

Dan denk ik Hendrik Marsman had echt groot gelijk Als ik zo rondom naar het kleine Holland kijk…

Kwetsbaar je hand Scheef op het kussen gelegd Duim doelloos naar voren Vingers klein en teer Oogt je aandacht bevroren En lijk je in jezelf Te vondeling gelegd In liefde opgedragen aan mijn schoonbroer Anton, Stichting Hendrik van Boeijen, locatie Havelte.…

het heuvelland in eindeloze glooiing strekt zich tot de einder uit links de ranken waaraan de druiven hangen voor de wijn die de avond van de landheer zal verluchten rechts het graan voor het bier van de knecht die zwaarder vocht behoeft en middenin de witte schimmel in de weide dromend naar de verten hendrik…

Men houdt er van een wijntje en een trijntje van uilenspiegel in het schemerduister Van kattekwaad tot erger dan een geintje en wisselt confidenties in gefluister Maar ieder waant zich erfgenaam van reintje die nobel schalks vernedert in het bos Die cantecleer en tibeert houdt aan 't lijntje zo'n hypocriete schelm in…

was van de pis voor op de boterham vers bij de dis groentjes als vitamientjes in de soep Rond boerderijen werd vrij los gelopen door beesten nu allemaal vast op stal wij zeken zelf ook nog normaal overal tot normen hier kruisopwaarts kropen Zijn wij niet doorgeslagen in cultuur want wie weet nog van zure plekken waar je plast om brave hendrik…

het leven dwarrelt om ons heen het ontbreekt aan regelmaat schoonheid is niet zeer aanwezig ook liefde jegens derden komt onvoldoende voor haast is nu geboden want binnen enkele dagen gaat de stal te Bethlehem weer open dan moet de boel toch enigszins op orde zijn om de boreling opnieuw een kans te geven hendrik…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

gebaren van nachten doorwaakt het leven doorzien gedachten van wereld omvattend vermogen van minnen en haten tot dood er op volgt of eeuwig en altijd van nooit meer een ander maar leven gaat verder onstuitbaar en dom nu zijn het de uren voorzichtig genoten want elke minuut is een teken van einde dat komt hendrik…

In 1574 was de bekende slag op de Mookerheide, waarin de broers Lodewijk en Hendrik van prins Willem van Oranje sneuvelden.…

lawaai zoeken naar uw glanzen dat straks mij zal omvatten kneden tot de grens van pijn uw handen leid ik naar mijn kruis dat ik zal dragen als een man uw zilte geuren zal ik ademen uw mond en tempel vullen tot u de adem mist om door te gaan dan leidt u mij naar binnen ik luister naar ons brullen als u en ik naar het einde gaan hendrik…

de gracht is stil in ’t prille ochtendlicht waar in de avond vermaak en vrede worden verschaft er kraakt een deur een reus verschijnt diepzwart en hemelsmooi met dweil en bezem hij reinigt gang en stoep wenst mij mij vriendelijk een good morning toe hij kent mij ik loop hier elke dag de kortste weg naar mijn kantoor hendrik…

Want angst en raadgeven combineren kun je 't niet of je nou loopt te zweven of te barsten van verdriet. Echter "tijdens" een angstexplosie om dan te adviseren bij die enorme emotie moet men nog heel veel leren.…

waar internationale conflicten kunnen ontaarden Het advies van het volk Was misschien een dolk In belangen Die overstijgend zijn Maar met voeten aan de grond Is het ongedaan maken Van het advies van het volk Een angstig geluid En brengt onze echte democratie Een grote stap achteruit Want wat is er mis met een advies Het ontbreken van een raadgevend…

daalt telkens een gondel langs de helling steeds onderworpen aan menselijk gezag de hotsende stroom bereikt het lage dal zoekt als kabbelend riviertje de tijd zonder eind het onmetelijke water en de opzuigende lucht zendt daarbij altijd een sterkende groet verhalend van vrijheid die zich in alle eenvoud wijselijk laat leiden door raadgeving…

Maar 't zou, net als Prins Hendrik, toch wel kunnen? Zo tussen Apenheul en Berg en Bosch Laat ik een kudde witte pieten los Die zou ik ook een jachttrofeetje gunnen Met honden, paarden...alles gaat dan mee Bij Jachtslot Sint-Hubertus - op de thee Aldus Z.K.H. Willem A. van Buren Voor wie de jacht op 't Loo eeuwig mag duren...…

Ik las in 't Onze Lieve Vrouwe Gasthuis, Een steenworp van de Oude Manhuis Poort, Zijn dagboek, minutieus, van woord tot woord Nu is die oude man dus op de buis 'k Zie liever jonge zusters op een rij staan Dan oude mensen, dingen die voorbij gaan...…

Raadgevende woorden dalen helend neer op 's mans verwanten, die met pijn en dwaling voorttrekken naar vruchtbaar land, tot Gods eer.…

Het scherm door stroomdraad en luchtwoorden geleid duidt alles aan wat wereld en mensheid in zich houden en geven deze nieuwste boodschapper van schier vergeten oudheid opduikende gebeurtenis en zegenrijke raadgeving wordt omkranst door lover van de Boom uit Edens hof waarvan de eerste mensen ondanks Gods verbod toch aten heerlijke…

Toch vind ik niet het laatste woord in al de boeken die verschijnen want ieder is toch met zichzelf alleen en moet de weg in 't leven vinden. We zijn verschillend en toch één en kunnen eindeloos wel leren, maar ieder heeft een eigen pad op weg naar zin en vreugdig leven en 't lijden vormt en slijpt de ziel. Een antwoord vormt zich als…

GEDACHTEN BIJ HET GRAF VAN DEN TWAALFJARIGE HENDRIK CHRISTIAAN CAPADOSE, 28 MAART 1845. De kleinen gaan ons voor in 't koninkrijk des Heeren: door kindren wil ons God Zijn diepe wegen leren! Hier rust het stof eens kinds, in 't midden van de pijn gegrepen om eerlang voor eeuwig vrij te zijn. o Hendrik Christiaan!…

en ik zeg, na 30 jaar mis ík haar nog steeds je mist het bellen, je mist het contact, je mist haar raadgevingen, om het even wat je mist haar niet op maar één moment, je mist haar omdat je een kind van haar bent,je mist haar omdat ze je moeder was maar bedenk, je mist haar bovenal omdat ze als jouw moeder Uniek was.…

Raadgevend klinkt een verborgen molenrad: "Mijn water wordt getild, buitelt, valt weer, maant tot leven en werken naar Gods wil; vertrouw je toe aan de almachtige Heer." De stroom gaat verder, fluistert bij zachte ril: "Verheven boven zucht en strenge leer wint Jezus' genade ongekend en stil."…