Ook Simon van Cyrene kon niet weten
welk kruis hij toen mocht dragen onverwacht.
Geef ons ook aandacht, God, voor wie - vergeten-
misschien op ons beroep doet om wat kracht.
Veronica, vrouw van het mededogen,
van voelen wat de Heer nú nodig heeft,
uw trekken zijn bewaard in hen die bogen,
die knielden voor wie klein is, voor wie beeft.…
confronterender was het albast witte gezicht van de vader van vriendje Simon
opgebaard in de voorkamer, de gordijnen gesloten, de stilte in hun huis
geen verdriet, maar meer het besef dat er iets onzichtbaars rondwaart;
net als toen bij die jongen, die ze uit het kanaal hadden opgevist en
koud en nat bekeken kon blijven, omdat geen laken voorhanden…
440
Bezig met laden