Alle inzendingen over Star Trek OR science fiction OR ruimtevaart

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik staar naar het water dat alleen is en net zo koud als de dood trek een jas aan stromend water warm je even kijk omhoog naar de zon laat de vissen zwemmen in je lichaam strek je uit stil kabbelend ik weet niet of mijn gezicht gespiegeld wel met je mee stroomt of hier achterblijft…

Ik heb lang zitten staren naar je mond, naar je haren Ik hoor je stem nog die zei: "Kom maar hier, kom bij mij" Je hand lief en groot Die net nog de mijne omsloot Je ogen, je gezicht in rust En heel voorzichtig door mij gekust Ik heb lang zitten staren om dit beeld te bewaren Van jou in het schemerlicht Diep slapend, ontspannen gezicht…

Ik zit nu al uren te staren naar een helder, kraakwit blad.…

Voorbij razen grazende vlekken. Weiland groen, en Friese luchten. Door sloten verdeelde verrigheid, waarheen gedachtengangen vluchten In reine zwaanse taferelen, en schaaps herkauwend stoïcijns In plat, landelijk vervelen. In wind wentelend gepeins.…

ik kan nu alleen nog maar staren naar alle vage beelden die voor me lijken te verschijnen ze gaan weg en komen terug ik zal nu alleen nog maar staren me bedenken wat er is gebeurd alles overdenken, ik moet mijn ogen spoedig laten rusten ik wil nu alleen nog maar staren niet naar hier, niet naar daar alleen naar jou wie ik nu mis je…

Het water slaapt met glazig geopende ogen, in het riet hangen als groene tranen wat gloeiwormpjes. De bleke pupil van de maan vervormt wanneer een vis plotseling opduikt en weer verdwijnt met een plons.…

Je bent één, bestaat een jaar, Ik schrik als ik naar je staar. Hoe snel groeide je naar een ik? Ogen die intens opzogen, Maar van vragend ombogen, In een zelfverzekerde blik, Present en opgetogen. Maanden worden nu jaren, Terwijl ik maar blijf staren.…

Glitters op water bergen haar tranen in kleur bij zonsondergang.…

het einde ingezet de staar de pijl van tijd uit mijn verleden de mijmer de enige tastbare constante en voor al wat rest weet ik dat ik niets weet…

ik ben nog even hier om je gedag te zeggen zomaar met plezier ook om mijn gedachten in je hart te leggen maar zo denken is vaak verwachten ik schrijf ze maar in wat losse zinnen weet alleen niet waar te beginnen vandaar dat ik in het donker staar beelden trekken voorbij ik hoor mezelf praten luister naar een stem wil ook stilte…

Het is best veel werk te worden wie je wilt zijn – het moet vaak over.…

fluister je zacht ik kleur en staar in de ruimte voorzichtig streel ik door je haar hoe vertel ik mijn lief over dromen als hij er altijd al was, daar waar ik mijn geheimen bewaar.…

allemaal een feit Ontstaan door een knal Ik sta nog steeds te kijken Loop nog steeds te twisten Zit dingen te vergelijken Over wat we nou daadwerkelijk zeker wisten Misschien is de mensheid nog een lang verhaal En gaat het met snelheid gepaard Net als de weg naar de aarde van een zonnestraal Blijven sterren onbereikbaar desondanks de ruimtevaart…

wie zou hem nu willen ontvoeren hij ziet er toch niet uit die vrouw moet wel wanhopig zijn naar haar rol als bruid het is haar niet om geld te doen tenminste dat denk ik er van die Kezman lijkt op iemand zo'n sience fiction man dr.…

Ik staar over het water En stap er dan voorzichtig in Lucht verandert in vocht en kou bereikt mijn kin Kijk even naar mijn buddy En trek mijn flippers aan Straks verdwijnen we van de aarde Net alsof we nooit hebben bestaan Loom laat ik mij zakken Het water voert me mee Eindelijk kan ik zweven Net als de vissen in de zee…

Als ik me gedraag mag ik als halfwas half meedoen alsof het leuk is in die wereld op zijn kop die mij denkt op te beuren met een lachje, joh de leukste tijd van je leven... Cynici! Weg ermee! Weg met nep! Ik heb vierkante schouders wacht maar, ik sla de trom, ik sta in de hangplek op het punt Zij hangen al zo lang dat hun brein alles…

Ik zou ontsnappen, niet beter weten en ervandoorgaan, misschien bang zonder straatkat die mij helpt maar vrij Ik zou afgaan op mijn dromen de geuren waar ik niet bij kan door heggen en tuinen struinen dat zal ik nooit vergeten Zou het zo gegaan zijn en wil jij dat ook of is aandacht genoeg wanneer je miauwt Vermaak me, Streel me…

Welvaart in stad en land, zie het licht onder de wolken in de toonzaal van het aardse paradijs, zie een glimp van onszelf in de blikken van toen de schoonheid van hun aandacht hun verlangens in jongere jaren van de wereld – dezelfde als de onze We bewerken en bewaren we bouwen en verbeteren we scheppen de schoonheid waarin wij willen…

Kom binnen, ik kus jouw ogen Ik zal je alles laten zien Neem de tijd, kom zo vaak je wilt en verzadigd zul je weggaan Neem een bad in al mijn kleuren – zacht als poederkwasten strelen ze jouw blik Ik omarm jouw aandacht met het goud van de geschiedenis Hier is alles eeuwig jong Onvoorwaardelijk plooi ik me naar jouw behoeften Ik…

Hier groeien wij We voegen verleden toe aan ons leven, en schoonheid We brengen oude meesterwerken tot leven door te kijken in tijdspiegels waarin we ook onszelf zien: grote mensen met een museum in ons hoofd stille zalen waarin we kunnen dwalen tussen werkelijkheid en idealen verleden en toekomstdromen Op elk moment Grote mensen…

In het museum waait de wind overal vandaan, overal heen, zoals wij bezoekers uit heel de wereld komen en gaan Wij dragen een cultuurweb, voeden het met de collecties van de musea die groter zijn dan hun gebouwen Wij dragen de kunst met ons mee, ze is groter dan wij groter dan onze tijd en verblijfplaats Wij dragen de kunst uit, de geschiedenis…

Mijn wereld hoeft niet groter dan tot waar mijn ogen reiken maar ze zien een nieuwe horizon wanneer ik daar om mij heen kijk .....Geef me je hand, wacht nog .....even met gaan en kom .....bij mij, samen .....kunnen we thuis zijn Op straathoeken zal ik altijd stilstaan zoeken waar de zon staat waarheen de wolken gaan .....Doe je jas…

ik wil met je scrabbelen krabbelen, krinkelen krielen liefde leggen je mag ook beginnen met lief, in veelvoud en minutenlang ik zal dalen of klimmen lust of lijf speels aanlijnen in letterwaarde en wanneer je het x-drieletterwoord vanuit je handen vormt zal ik je met blanco blokjes toefluisteren dat life veel meer is dan 3 X woordwaarde…

twee opstandige bovenkiezen verliezen de strijd tegen de tijd ze zijn deez morgen getrokken en na wederzijds overleg vertrokken ik heb ze nog even aanschouwd en een kort moment om ze gerouwd het was geen schoon beeld dat van een leek de aandacht steelt zo wel de trekker, hij was verrukt het ging om de daad, die was gelukt zie daar de…

Wees vrijgevig, geef een 'like' om een 'like', pers het -- de drukke poort door.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…