Alle inzendingen over Taiz� OR gevoelens OR natuur

Als de zon schijnt over mijn mooie hei Komen gedachten in mij en verdwaal ik in stilte en rust Geniet van het een zijn met de natuur Vergeet ik elk uur en hoop dat ik niet verdwaal of de weg kwijt raak Maar kom altijd op het juiste pad…

kristallen transformeren op bevroren water… zonnestralen weerkaatsen licht op een klein wonderlijk theater fruitig geel en groen laten zich vooral gelden… gekleurde nevel zweeft verder boven uitgestrekte velden een moment van schoonheid die weldra zal wegkwijnen… wanneer de zon straks weer volop gaat… schijnen!…

wat donkere wolken drijven samen de hemel wordt plots hel verlicht gekraak, gedruis … een bliksemschicht een foto waard, die luchtopname. in mum van tijd, wat tellen later als hemelsluizen opengaan verlangen akkers drooggestaan... naar bakken vol met regenwater. de regen daalt nu heftig neder het levensvocht voor vele dingen laat dier…

Ik heb zoveel asfalt gezien Zoveel wegen Zoveel snelheid Zoveel ondoordringbare stenen Ik heb met zachte handen in de verbeelding het landschap uitgedacht Alles was vloeibaar Meerduidig Alleen maar stroming van een rivier naar zee Kijk hoe de kleuren zich vermengen met lucht en water Hoe de horizon verdwijnt Niets is hetzelfde…

aanschouwde met gemengde gevoelens…

De natuurlijke stilte maakt mijn gedachten vrij en vormen een nieuwe bron voor mijn gevoelens, bezinning… Nieuwe inspiratie, die ik kwijt leek te zijn. Geuren en beelden vormen een bevestiging van de ongerepte natuur… Alles wat leeft, groot en klein Een woord dat zweeft in de put van mijn brein.…

Vlokken, vlokken, vlokken, gesteven schuim, met scheuten en schokken door 't ruim! Ze zakken bij pakken, en, als er wind in zit, waaien ze, waaien ze, draaien ze, draaien ze, - de lucht is donker van wit. Eenbarelijk buien! De grond wordt zat; en dikker kleven de kuien wat. Ze leven, die losse wittigheên! Ze wervelweven, ondereen,…

een rode gloed betovert een stille avond na geflirt tussen zon en zee wordt de horizon één met rustig kabbelend water fenomenale kleuren, weerspiegelingen van roodoranje geboren uit liefde van natuurelementen drijven eindeloos mijn geheugen legt vast al dit moois op mijn netvlies voor eeuwig gebrand!…

In een landschap wild en onbedwongen, vloeit een beekje vol verlangen. een prille lentezon laaghangend, belicht een brug, in neveldraad gesponnen. het klare water zo zacht kabbelend, zocht kronkelend zijn weg naar zee. zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee, de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen. het onbekende van dit woelig…

Het algoritme van het brein als machinekamer dendert voort Nooit was de vernietiging zo groot De schoonste bloem vermaalt in rekenkundige modellen Een mooie wereld ging ten onder Een starre geest telt onze dagen af…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Geploeter in mijn maag Bliksem in mijn hoofd Een rauwe droom weggespoeld Door een plotse regenbui Niet enkel het wachten en verwachten Vernietigde mij Het was meer een bom vol haat en liefde Die ontplofte In mij Een enkel woord is genoeg Om de pijn te verzachten Om een glimlach te toveren Op dit betraand gezicht Enkel blijf ik wachten…

.... mijn masker afgelegd. .... geen puf meer om te praten. .... alles al te vaak uitgelegd. .... te veel toegelaten. .... mijn hart voorgoed op slot gedaan. .... mijn gevoelens genegeerd. .... te lang voor ons samen ingestaan. .... mijzelf opzettelijk bezeerd.…

Als je een masker op moet zetten om je gevoelens te verbergen dan is het in mijn leven iedere dag carnaval…

Want me verschuilen achter gevoelens, daarin ben ik geheid een kampioen!…

Ik voel me leeg Diepteloos Mijn gevoelens stromen over En toch geen opluchting geen blijdschap Niet pijnloos maar stekend Walgelijk Zonder tranen Geen geluid Stilte Leegte Pijn…

Groot als de bomen Snijdend als de wind Oneindig als de ruimte Is het gevoel dat ik in me vind…

Mijn leven: één grote droom, één grote puinhoop. Slingerend naar alle kanten, voel ik mij als een paaltje in de wind. Nachten overvallen mij op zomerse dagen. Eén grote wazigheid in mij, waar ik verdoofd ben. Al die andere mooie dingen in het leven, kan ik niet zien. Het zou te moeilijk zijn voor een paaltje in de wind.…

Nog heel even voor ik verdwijn en plaats maak voor wij een moment een verhaal hoe kort ook maar zo zuiver zo eerlijk zo echt zo heel even maar om daarna door te leven in jou en mij alleen tot opnieuw heel even maar…

Gevoelens uit het verleden Keren weer terug in het heden Zoeken hun plek in het geheel Soms wordt me dat te veel Teruggeworpen worden in de tijd Ik hoop dat het met de jaren slijt.…

wat voelde het vertrouwd toen die onzekerheid was verdwenen niet bang, niet benauwd niet bang om te worden afgewezen wat voelde het vrij zonder de greep van angst en pijn niet boos, alleen maar blij dat ik eindelijk mezelf weer kon zijn wat voelde het goed me niet meer alleen te hoeven voelen niet verlegen, juist met volle moed wetende…

Gekwetst, Verstopt, Gemist, Gevonden… Mijn gevoel Je bent weer terug!…

Ik voel.. Ik voel me alleen in een andere wereld. Een wereld vol stress. Stress die je gek maakt, en niet vrolijk kan laten zijn. Ik voel me gelukkig met vrienden om me heen. Zo gelukkig dat ik alle verdriet vergeet. En dan word ik weer wakker. Wakker in een nachtmerrie Al de dingen komen weer terug. Mijn vrienden om me heen zijn weg…

Vloedgolf van gevoelens Rondhollend, om mijn gevoelens kwijt te kunnen, kwam ik aanvankelijk niet verder; men heeft een beperkt gezichtsveld met een beslagen bril. Het gaat altijd razendsnel, van dag tot dag; dat onvervulde gevoel, immer herkenbaar aanwezig.…

Ik heb een gevoel een naar gevoel een voorgevoel een vreemd gevoel en gevoel dat anders is dan normaal een zielig gevoel een verdrietig gevoel een idioot gevoel maar ik voel niets voor jou…

Hij had haar altijd bemind met liefde omringd Doch de bevrediging die zij zocht kon zij slechts dromen zij was nog nooit echt gekomen Aldus haar gevoelens en respect te eren liet hij zich tatoeëren Erotische jaren van ineen gesmolten geluk Een ongekende passie het kon niet meer stuk Totdat zij het realistische wilde en ging ervaren En…

Ja ik kan, nog schrijven, om mijn gevoelens in poëzie te verwoorden.…

Onzekerheid, eenzaamheid, angst, voor mijn diepste gevoelens ben ik het bangst. Waar moet ik heen met deze last, laat me niet alleen, houdt me vast.…

Gevoelens gaan tonen het leven weer omarmen de onzekerheid achter me laten.…

Maar gevoelens toon je niet, heb je nooit getoond en zal je ook nooit tonen.…