Alle inzendingen over Veronica OR Annie MG Schmidt

Deze nacht keek ik en zag sterren, jouw lach Eerst keek ik en zag niet verblind door verdriet Samen is simpel Samen is fijn Ik ben anders door bij jou te zijn…

Ik sta stil Zie zoveel problemen, geen die ik ervaar Ik ben veranderd, had me afgezonderd Maar jij trekt me terug naar het gevaar Want de tranen en pijn in je ogen laten me opnieuw verdriet geloven…

Sneeuwvlokken dwarrelen, alles is bevroren Tranen worden ijs, stoppen met stromen Gevoelens blijven steken, zoals voetstappen in sneeuw Een winterlandschap vol vragen, daar ga ik heen…

Laat me rennen, ik ben ziek van stil zijn moe van het stil staan. Laat me zijn, wie ik wil. Laat me kiezen, wat ik zal doen. Ik kan fouten maken ... Ik zou verkeerd kunnen zijn ... Maar uiteindelijk, ben ik toch ik?…

Wat is realiteit tijd gaat zo snel voorbij Ik kijk links rechts Duizenden dingen passeren mij Niet stilstaan Geen gedachten Ik zijn en tegelijk mij De toekomst overkomt mij…

Vogels zingen met hun gefluit, de wind streelt over onze huid, het gras kriebelt mijn gezicht, de zon staart terwijl je naast me ligt. We verdwijnen in een veld, enkel de leegte telt, verborgen door een berg van grassprietjes en zand, neem jij me mee naar sprookjesland…

Daar, is waar ik hoor, is thuis. Daar, is liefde, zijn wij. Daar leef ik. Daar, ben ik mij.…

Ik voel me leeg als een landschap Iedereen weet wat of wie ik ben, maar ik zelf heb geen idee. Alles vliegt rondom mij, ik sta stil, Ben als en landschap dat liggen blijft, ook al rijdt een trein voorbij. Zoveel gebeurd Mijn gedachten volgen niet Ik denk aan vroeger aan alles en aan de liefde die ik achter liet…

Hij Jij Wij Wat, wie, waar ? Ik weet niets meer, voel me raar. Twijfels, pijn, blij, verdriet Het willen lief hebben lukt me niet Proberen en dan maar doen Niet vals spelen, geen twee gezichten Eerlijk zeg je, dat is waar. Wij zijn, is wel een soort van zwaar Graag zien, graag gezien worden. Moet ik kiezen? Wat zal het worden…

Beiden zitten vast, hopend dat het niet zo moeilijk was .. Er lijken soms geen grenzen te zijn, toch het gevoel van opgesloten in iets klein. Hij doet en zegt Zij zegt en voelt Hij smacht naar meer .. Maar niet genoeg voor haar Zij wil alles, waarschijnlijk te veel ...…

Elke traan, elke lach Alle pijn en tegenslag Alles wat is gebeurd Het leuke dat zich heeft voorgedaan zorgde voor de persoon die er vandaag zal staan…

Je spookt door mijn hoofd, hebt een grip op mijn hart. Als ik niet beter wist, zou ik zeggen dat ik vervloekt was. Beter weet ik dus wel, daarmee dat ik ook zie .. Alles wat je doet met mij, is een act van magie.. Betoverd door de gedachte aan jouw ogen, de verbeelding van je lach.. Ik denk dat als wij nu samen zouden zijn, ik ONOVERKOMELIJK…

En voor het eerst ooit weet ik niets ... Wat voel ik? Wat denk ik? Wat doe ik? Wie ben ik? Ik verdwijn helemaal in alles in gedachten Verloren gelopen, verdwaald ... Wachten op die iemand Hij die mij er uit haalt Dan even alles weer weten.. Dan even zoveel voelen.. Nooit lang, want wij kunnen niet stil blijven staan…

De zon schijnt de lucht is blauw ondanks de enkele wolken, denk ik alleen aan jou. Een frisse wind door mijn haar, neemt mijn gedachten mee naar waar? waar... geen wolken hoeven te zijn enkel jij ik zonneschijn…

Gevangen achter waterval van tranen Ze zouden altijd moeten stromen maar dat doen ze niet … Gevangen in eeuwigdurend verdriet Gedruppel ontsnapt soms een lach Gevangen in gelukkige momenten Vastgeketend door besef droevige realiteit…

De dagen vlogen één, twee, drie Het was zien en dan geloven horen en dan weten zwijgen en alleen maar voelen Jij was even daar, dan voorbij Niet meer samen Niet meer wij…

In één zucht schuilen duizend gedachten van momenten waarop ik lachte van momenten vol verdriet soms weet ik het zelfs niet Voor elke dag komt een bedenking bij Vandaag is mijn gedachte "jij"…

Er kan zoveel gebeuren, Ik kan maar zoveel dragen. Te veel is het soms, te veel voor mij. Schouders zakken in, ik stort in elkaar Na elke huilbui is zij daar, troost in haar aanwezigheid. Sterkte halen uit mijn eeuwigdurende hoop Ooit zal het beter gaan Verandering zal komen Ondanks alles, heb ik net zoals zij: negen levens…

. ----------------------------------------------- noot van de redactie: Frederik Schmidt-Degener maakte de dichter J.H. Leopold jarenlang als leraar en later als vriend mee.…

rechterknie en constateert geen reflex inmiddels barst ik van pijn en ergenis zij zegt hernia ik wil het niet horen het is gewoon de uitkomst van 13 miljard jaar klote heelal zo kan ik even doorgaan zolang ik gelukkig nog leef gewoon blijven bewegen zegt de dokter terwijl ik lijd maar gelukkig is het geen tumor neem 4 keer 1000 mg…

Geen rotterdam dan amsterdam geen moeder man dan vader jouw rok is boter dan de ham mijn hemd is altijd nader al jart je met je vrienden bil al jas je met hen klaver en speel je liever haaf dan spil, schmidt is toch altijd haver jij bent veel zeker dan ikzelf en toch leef ik veel sober jij droomt dat je eylders drinkt ik delf het spit…

O, wat zou ik Annie met de big boobies nog graag eens zien Ze was zo mooi, zo prachtig en nog maar zeventien Als ik haar zag was het net of begon de zon te schijnen Maar ach, de Viagra deed het licht uit mijn ogen verdwijnen (Volgens nieuwsberichten zou het slikken van Viagra blindheid kunnen veroorzaken.)…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Dicht Dichter Dichterbij Voorbij Te dicht.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Alleenstaand aan het Spido-roer zwak in gemeende conversaties nu verdacht van erge malversaties krijgt zij de boeteprijs uitgereikt en natuurlijk de liefde van ons allen omdat uiteindelijk de liefde overwint wetende dat het kwaad woedt in een ieder dus Annie Gruisen betaal terug en kom terug!…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Nog geen geen minuut aan het zingen en m'n tranen verraden onze gelijkenis zijn jongens-kamertje, mijn jongens-kamertje zijn lieve tante Annie, mijn lieve tante Annie zijn mooie jurken en die van mijn zus Fineke een half jaar gedragen en Juliana gespeeld hij is spelend in jurken blijven hangen als een mooie waarachtige Dolly Bellefleur Nu…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…