52439 resultaten.
Avondwandeling
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 596 M'n benen stappen argeloos door
voeten benen droogjes mee
water streelt m'n hoofd
't gutst in het riool.
Zo'n zee van rust.…
herinneringen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 877 Herinneringen
omringen mij
als ik luister naar
het ruisen van een
azuurblauwe zee
herinneringen
die kabbelen
als eb en vloed
door m'n brein
steeds mee
herinneringen
van weemoed en verlangen
herinneringen
voor altijd
in m'n hoofd
gevangen…
miniatuur 13
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 70 achter de heg, en 'n struik
zit de man achter 't raam;
'n dubbel geluidswerend luik
hij speelt in zijn theater
"de eeuwigheid in spe",
hoort al de stem, van later
en spreekt van die ruisende zee…
Zonnewind
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 117 Mijn ziel danst
mee
in een zee van
kleuren
door het holst
van de nacht
weg
van zwaartekracht
en in 'n vonk gehuld
met de zonnewind..…
VERLANGEN
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.094 dito profiel
In volle zee
is dit geenszins futiel
want zeelieden plegen
met goesting over de reling te hangen
Nee, zij heeft niet
van 'dat bange'
ze lonkt en wenkt
geen zee te hoog
Nu zit ze daar versteend
staat droog
zo ook
mijn ooit-verlangen.…
'n Middag in Kijkduin
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 97 Wolken stapelen in
vele tinten grijs
aan de horizon
'n klein bootje
Tussen hemel en aarde
een immens grote zee
deinende beweging
lichtgroen tegen grijs
Niets blijft hetzelfde
ontelbare schelpen waartussen
'n krab rent voor z'n leven
als voetstappen verdwijnen…
zonder jou
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 282 je kan stormen wat je wil
mij blaas je niet van m’ n eiland
waar het in alle rust
zo heerlijk toeven is
zonder jou
met een zee
aan nieuwe mogelijkheden…
andere zee (2)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 146 de zee werd zo anders
toen de stroming haar
naar de Waddenzee
had gevoerd
haar ziel reisde naar de
andere kant van de tijd
voor altijd geborgen in
elk liefhebbend hart
de tijden van onwetendheid
zijn voorbij nooit zal
de zee dezelfde zijn…
Mijn verdriet
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 722 een traan
zo zuiver
als een vloedgolf over m'n wang
niemand die eraan ontsnappen kan
mijn traan
tranen
zo helder
brandend op m'n huid
niemand kan het horen
huilend zonder geluid
mijn tranen
huilen
1 traan en zoveel tranen
een zee uit m'n ogen
ik zie het
maar kan het niet geloven
mijn verdriet…
Meisje van partyflock
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 652 Je agenda staat heel erg vol,
bij elk feest slaat mijn hart op hol,
dan vraag ik me af, heel misschien,
ga ik dat meisje uit m'n dromen zien...
De tijd is gekomen,
een lasershow verblindt mijn gezicht,
meisje van m'n dromen,
ontwaard in een zee van licht...…
VREDE.
poëzie
3.0 met 25 stemmen 3.324 Ik luister naar de Zee.
Luistert de Zee naar mij?
Glimlachend langs de zilvren ree
Mijmert de Tijd voorbij.…
Op zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 Mijn dochter in Enschede,
houdt heel veel van de zee.
Op elfhoog in haar torenflat,
voelt ze zich tevree,
als op de golven van de zee.
Maar eens per jaar, dan gaat ze echt.
“Ze waait dan uit, “ zoals ze zegt.
De haren in de harde wind,
de voeten in het zand,
lekker samen naar het strand.…
Gewoon dat beeld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 Bijna lauwwarm bijna azuurblauw is de lucht en zee
ook de wolken die opgestegen 't gevleugelde wegen,
ze hun weg laten gaan om scherend op pad te gaan.
Ik zie ook badgasten langs m'n rechterzij frank en vrij.
Soms voelt het bijna als een soort troost ten alle tijd
alsof het firnament buiten 't gevleugelde ook ons begeleidt.…
Zonsopgang
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 184 Zachte vredige warme stralen
overkoepelen land en zee.
Neer schijnend en verwarmd
steevast gestaag en soms gedwee.
Onderhevig aan talrijke kleuren,
permanent of 'n enkele keer.
Gelijk de wisselvalligheid van 'n schepsel
als je 't vergelijkt met z'n eigen sfeer.…
Alles op z'n tijd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 510 Hij had voor 't eerst zo 'n warm gevoel van binnen;
hij zou d'r graag op staande voet beminnen.
Ze vielen op elkaar. 't Was donderdag.
Dat zij nog maagd was, duldde hij niet langer.
Hij maakte deze vrouw op vrijdag zwanger.…
vaarwel
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.348 Als ik denk
aan de laatste tijd
hoe is alles gegaan
een tijd van vreugde
een tijd van een traan
ik laat een heel leven achter mij
en ga weer opnieuw beginnen
Als ik denk
aan de laatste tijd
ben ik nu echt alles kwijt
m'n kennissen, m'n buren, m'n familieleden
horen die voor mij bij het verleden
ik ben mijn eigen weg gegaan
en ga…
Het epos van de zeven dode dichters
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 914 En wat was er met de muziek gebeurd
onverschillig uitgesleurd
hij neuriede de eenzaamheid
en raakte z'n gevoelens kwijt
hij zoekt naar troef en onderscheid
en moet berusten in de tijd
Tijd van zin, moment van twijfel
een stoel in een hoek van de kamer
de schaduw die niet uit z'n voeten stamt
een knoop uit het boekje in z'n atlas geramd…
Zandvoort bij de Zee
poëzie
5.0 met 3 stemmen 1.170 Met vader met moeder met broertje en met zusje
Ome Piet tante Griet en het hele familiehusje
Gaat naar Zandvoort bij de Zee!
Nemen broodjes koffie mee,
Oh het is zo'n zaligheid,
Wanneer je van de duinen glijdt,
In Zandvoort bij de Zee.…
Vloedlijn
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 757 Zelfs ook
de golfslag
heeft z'n rem.
De rust, die alles in zich heeft,
de kalmte van de zee
geeft mij een
opgelucht gevoel
van het lopen
langs de zee.…
Bijster bij de tijd
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 514 Z'n ogen echter stralend,
Jeruzalem gonst, z'n hart bonst.
plaagstootjes van de tijd,
meer accepteert hij niet.
Luistert naar de bellen,
voor hem z'n levenslied.
De bus zal zo wel komen,
evenzo zijn tijd.
Het gebeurde in z'n dromen,
nu is het realiteit.…
Waarnemen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 157 hoe gezegend zijn we in 'n wereld
waarin wij kunnen horen
hoe beperkt zijn zij als ze
zonder gehoor worden geboren
hoe gezegend zijn we bij
het horen ruisen van de zee
hoe geïsoleerd raken ze, tellen ze
zonder gehoor wel mee
een operatie stemt tot hoop
doch garantie minimaal
emotionele achtbaan
is geluid nu ineens kabaal
de hoop…
Naamloos
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 260 geef hun weer namen
geef hun 'n gezicht
na een zee van tranen
in 't vroege schemerlicht
breng ze daar
waar men reikhalzend
op wacht
geef hun weer namen
geef hun 'n gezicht
breng de gezinnen weer samen
voor 't rode avondlicht…
Zonder één woord
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 312 van het ene op het andere moment
sta ik hier naakt, nu niets meer is, zoals het was
te midden van al die scherven zoek ik krampachtig
naar houvast in dat wat leven heet
wat eens mijn basis was, is veranderd in onzekerheid
cement omgezet in tranen, voelt het als één grote zee
waarin ik stuurloos ronddobber, in de hoop
langzaam weer grip te…
Zeewering
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 over 'n kind.…
het landschap kwam na alarm echt zeeuws weer tot bedaren
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 294 En heel gedwee zag ik dicht bij zee boven bij ’n duinpan
bij het vervliegen van deze eerste prille schemering
iets liefs als zoen zonder er ‘n zoektocht naar te doen
stil, doodstil in 'n rij zeven jonge herten vlak naast mij.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Kwal
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 161 Paniek heerst aan het hete Spaanse strand
We willen graag de zee in met z'n allen
Maar die zit tjokvol enge parelkwallen
Daar rijd je dan dat end voor naar zo'n land
Nóg triester is wat ik hier in de krant zie;
Die foto's van Ruud Gullit op vakantie.…
'k Zit met mijn lamme benen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.265 'k Zit met mijn lamme benen
in de asse van een stervend vuur.
Ik bid; mijn vrienden wenen;
en 't hangt mijn keel uit op den duur.
Zal ik mij dan vervelen
met langer Job te spelen?
De schoonste lol, de liefste lol
maakt op den einde dol.
De schapen moet men scheren
en de ezels moet men slaan, ja slaan.
Zo wil 'k, in alle…
O BLIK VOL DOOD EN STERREN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.650 o Blik vol dood en sterren,
o hart vol licht en leed.
De dag is spijtig verre;
de nacht is hel en wreed.
Mijn mond vol wondre smaken
die géne vrucht verzaadt.
Niemand, o hunkrend waken,
die langs mijn venster gaat...
Wij zullen nimmer wezen
dan Godes angst'ge wezen.
- God, laat ons waan en schijn
dat we Uwe wezen zijn.…
Duinenkust
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 437 Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven
zodat ik vrolijk mij erheen begaf
maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf:
Er lag een jonge vrouw vol overgave
Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust?
Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…