Alle inzendingen over afscheid OR hoop

Ons leven is voorbij gegaan in schaduwen van stille hoop wij hebben nooit de kunst verstaan te zwichten voor een kwaad verloop het najagen van groot geluk heeft onze liefdeskans verkleind wij maken meer dan goed is stuk en blijven daarom ongerijmd in het voorportaal van afscheid vinden wij elkander terug gebroken door benepenheid in pijlers…

Vaarwel, Clary. Ik wens u geen geluk. Zoiets klinkt dom, bij hen reeds die het menen. Gij hebt u goed verkocht. Maak u niet druk over de rest: want àlle mensen wenen. Uw huis was klein. Uw heer heeft het vergroot. De bron van zijn fortuin heet niet te stelpen. Uw roem wordt groot en duurt wel tot zijn dood. Uw ziel is klein. Ik kon het niet…

Nu we vandaag voorgoed Afscheid van jou hebben Genomen en weten dat We je verschrikkelijk Gaan missen - is er Terwijl ik aan jou denk Opeens dat blaadje Dat ritselt in de wind En is het alsof jouw Hand van liefde me van Zo ver zachtjes aanraakt…

Wanneer ik daar door dat laantje loop stil mijmerend over de vergane dag met zachte stap, dat bergje oploop, steeds nader dichterbij... dan denk ik aan jou mijn liefste dier, slapend in het zilte gras, slaap rustig, slaap zacht, onze herinneringen blijven daar waar geen mens weet hoeveel jij voor me was... Hoeven lopen over je vergane…

Geluid dat verstomde, Lawaai dat niet langer is Zo lang eigen, Zo lang vertrouwd, Donker dat de dag Verdrijft al voor Ze begonnen is - Verlies, leegte, Een gat in onze kring, En als we afscheid Van je nemen is er Toch weer licht, Zon die alle donker Verdwijnen doet, Het maakt ons afscheid Van jou een beetje mild, Bij…

Goed, dan weet ik dat Jullie zijn met z'n drieën, zie ik Ik wil graag met jullie kennismaken Dit voel ik dus bij het afscheid, Elisabeth Is dit alles? Dat moet ik wel zeker weten Ligt er niet nog meer in een hinderlaag te wachten?…

Stoffelijk niet van deze wereld verankerd in hart en nieren levendig in volle weerbaarheid, geen diepe smart, een sterke eigenheid valt niet uit de toon onmiskenbaar consequent voorafgaand aan een zekere dood ontsproot zich het dichterlijk talent een eigenschap waarvan iedereen genoot waarin een creativiteit wordt herkent had hij niets…

de zon gaat onder maar weg is ze niet ze blijft ons verwarmen zolang wij met liefde de wereld omarmen laat mij die zon zijn elke dag laat mij je troost zijn ik zend je mijn stralen mijn eeuwige cirkel mijn groet mijn zonneschijn…

Ik zie jouw zetel staan beelden komen en gaan Het lijkt alsof je Kan verschijnen Maar dan weet ik Neen… En voel ik alle hoop verdwijnen Hoop Om jou nog even te kunnen zien Al was het maar voor even En stevig te omhelzen misschien We zouden lang praten, Dat weet ik zo We namen écht afscheid Dan kon ik je loslaten En had ik geen…

Ik neem geen afscheid er is ook geen reden toe misschien maakt het dragen van de dag mij zo moe veel meer dat afscheid vooruit duwen niet over de schouder kijken nee, nooit afscheid.…

Bij dag buig ik gewillig en strijk loon mijn zwarte hand gedurig in zijn arbeid, mijn zwarte kop nijgt onder 's meesters hoon en krimpt; en lacht; en doet naar hem gezeid. Maar 's avonds op mijn kamer in 't gouden lampelicht maak ik gedichten zangerig en zacht en zie niet, dat terwijl heel knokerig en spicht op hoeken van mijn tafel een…

Moeder zal 'n hempje naaien, laat het wieltje lustig draaien draaien, draaien, draaien. Van het geel katoen 'n lapje, van 'n witte kant 'n hapje, en de knoopjes van wit been draaien 't hempje gauw ineen. Jongen met zijn blote pootjes blote beentjes, blote kootjes stapt op 't witte beddewaad als 'n wonderflank soldaat. Kijkt de zonne…

Als rijen militairen gevallen op het veld zo liggen de jasmijnen in en op elkaar heel krachteloos! van bloem en blad ontveld en naakt. En op het blande zonpad waar de merelzang nooit zweeg, het goud is morsig nu; 'n kleiïg weke grond strengelt in grauwe banen zwart door 't hout, en 't hout is arm en kaal en menigwerf gewond. Hier ligt…

(voor de werkloze A. N. B.-ers) in 1914 'n Zang, 'n zang van weergeboorte, 'n zang die u, uw Vrijheid meldt, mijn makkers zo terneer gestoten, mijn vrouwen, moeders zo ontsteld. Zie 't hert dat van de berg neerviel in 't diep ravijn, sta op, sta op! het likt de bloedgeschonnen hiel het heft de schrikkensdonkre kop: en o zo goud…

Zou ik de morgenzon niet prijzen: goud en blank schijnt zij de grijze nevels van de heemlen heen en haar goudglans straalt alleen. Zou ik uwe lach niet prijzen, gouden, blank, schijnt zij de grijze nevels van mijn heemlen heen en haar glanzen zie 'k alleen. Donker was om mij en kommer als in bos in 't zwarte lommer bij grijze trieste…

Mijn knip is net zo leeg, als mijn hoofd, echter mijn hart is zo vol, dat het de ledigheid overtreft van voorgaande items.…

Emoties, liefde, hoop- en haat, toch beter als je verstand werken laat, daar: haat wordt verward met liefde, terwijl de hoop is vervlogen, de liefde vertrapt en haat een voor haar: onbekend gevoel is.…

Hoop, geloof en liefde zijn de pilaren van ons bestaan. Het zal ons steunen, waar we zijn of gaan. Dat zijn de dingen die gratis zijn in het leven, waardoor we rust in ons hoofd en lichaam kunnen creëren. Hou de moed in het leven, want het leven is ons maar 1 keer gegeven.…

ons hart de hamer en de slag klopt bij eenieder anders in voorspoed en in tegenslag haar ritme in onzekere dag het geluid van haar lied te zingen laten horen in het angstvol bonzen van de tijd bloeiend bloedend tot het graf in de jongste dagen nieuw en sterk door Gods ondoorgrondelijk werk…

de broeierige melancholie van een gehesen zeil brandt Hekabes schande als laatste misleidend baken in haar schemerende afscheid…

Het zinkende schip zonder roer of kaptein was ooit een brigade gevreesd in Brazil, het liep tegen Turken te hoop zonder wil - Guus was de koers kwijt, de afgang deed pijn... Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...…

Het laatste wat ik je nog wil zeggen is: ik hoop dat je daar heel gelukkig wordt.…

Ik hoop dat wij het voor altijd zijn, Vrienden in ruzie en in strijd, Vrienden in geluk en plezier, onze vriendschap duurt hopelijk een eeuwigheid!…

Ik herinner mij het afscheid van jou intens lief mens ik hoop dat het je goed gaat dat is mijn diepste wens.…

Voor hoe lang Zal het afscheid duren Voor hoe lang Zal het afscheid zijn Afscheid nemen Maakt verdrietig Afscheid nemen Doet zo'n pijn...…

een nacht vol rust wakend door een kleine ziel die stilletjes haar liefde aan jouw oude handen gaf een nacht in pijn wakend door mijn eigen hand en boven alles, op jouw hoofd de ander hield je vast de nacht ontlast met jouw blik gericht naar haar jouw liefste uren lang haar naam en ogen in de jouwe dansend op haar hartenklop die stervend…

Er was één man, die alleen thuis zat, al jaren. Hij keek, naar de vele anderen die zó gelukkig waren... en zei: "Ik heb het niet getroffen!" Ik dacht, als jij geen risico tot waarlijk leven mét liefde aandurft... ben jij geen man meer maar één groot klaagzang!…

Het is een jaar van afscheid nemen en water dragen naar het land Het is een jaar van tegemoetkomen en handen reiken naar het heelal Het is een jaar van last verlichten en ruggen rechten voor wat komt Het is een jaar van richting kiezen en voeten plaatsen op gevoel Het is een jaar van gas terugnemen en stil staan bij wat telt Vrienden, moeders…

wanneer in het duister mijn tranen treuren dringen de herinneringen van de momenten samen als zonnestraaltjes daar doorheen…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…