Alle inzendingen over alleen donker en lic OR op te gaan in leven, OR tijd valt weg

Daar waar de lucht hemelsblauw kleurde, de bloemen hun geur afgaven als bezwangerde lucht schuiven donkere wolken langzaam maar zeker over de stad. Maar gisteren, scheen de zon, zoemden de bijen geurden de bloemen, dat WAS, NU is het donker, zie jij het ook?…

De lucht die betrekt. Er verschijnt een grijs wolkendek. De zon houdt zich schuil.…

Slaap de stille motor!…

in het donkere bos wuiven de bomen zacht heen en weer voorzichtig valt een zonnestraal door de takken leidt het licht bij vooruitzicht de weg nog een keer…

temidden eindeloze snaren het hartverscheurend zingen jouw strelende vingers tedere melodieën dat me doet denken aan de milde wind die waait boven de blauw zilveren golfjes van de wonderbaarlijke rivier het lied van stil vertrouwen met tegenwind van een boot op hoge zee in nood en wilde maat terwijl de cijfers van…

Als ik in jouw ogen kijk zie ik een paradijsje maar ook pijn ik voel me ineens weer heel rijk alleen maar omdat ik bij je kan zijn Als ik dan bij je ben mag de tijd eeuwig stilstaan de ellende die ik niet meer herken de moeite die ik heb om weg te gaan Als ik jou in mijn armen neem zweef ik naar een andere planeet ik zie het leven ineens…

gaan de planten dood de krant heb ik een maand geleden opgezegd T.V. heb ik nooit gekeken mobieltje uit en weggelegd want ik wil niemand spreken het valt mij op dat ik de laatste tijd steeds vaker met serviesgoed smijt…

Een traan alleen is nooit genoeg 't Verwerken vraagt wel heel veel tijd De weg was JIJ al langer kwijt Hoe kon het gaan zoals het ging Hartelijkheid... Was niet jouw ding Iemand raken En zo diep Dat leek waar JIJ Veel vreugd in schiep Dan nu met een bedroefd gezicht Te zeggen over het verleden...…

Alleen maar even schrijven. Zitten kijken. Verder niets. Alleen maar langer bij je blijven. Liggen en naar buiten staren. Veel meer dan tijd verdrijven. Alles wat ik lees. Alles wat ik zie. Het valt bovenop me. En zakt in me weg. Er zijn. Verder niets. Ik wil er zijn voor jou. Filosoferen. En nog veel meer.…

Dat gaat zo door en door, totdat onze wegen zijn gescheiden.  Het zal me heel veel pijn gaan doen, Maar het wordt tijd mezelf te bevrijden.…

andere rijdsters je gezicht verbeten en krachtdadig terwijl de kanslozen werden afgeschud als lastige ballast pareerde je maar voort trotseerde je de Boxhill en de striemende regendruppels de luiheid en onbekwaamheid van tegenstanders de priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan…

Ik zie nog wel de vuurtoren, die mij de weg wijst, maar mijn hart laat mij niet aanmeren. Had ik nu maar de moed mijn anker uit te werpen en recht op mijn doel af te gaan. Ik mis altijd die ene zijstraat, die er mij zou kunnen brengen. Ooit kan ik misschien met een gerust gevoel terug keren naar het einddoel.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De hitte weegt en mensen sterven omdat hun tijd gekomen is om weg te gaan. Hun ziel zingt al van een nieuwer leven. De hitte weegt en schildert wolken die even wat verkoeling brengen doorheen de drukte van de tijd. Adem maar diep en ongedwongen want straks valt weer een bui en doet je ziel weer zingen als de vogels zwijgen.…

Als een weerlicht in het donker, verstikt en zonder klank verstijft het wapen van de machten valt het edele doek der wijsheid ongehoorzaam en soms bang. De rivier van het leven, lijkt zoveel op zigzaggende snelle bliksemflitsen proeft sprankelend de wil van een spetterende tijd.…

Donkere wolken pakken zich samen boven haar en in haar hoofd ze wil niet huilen manmoedig slikt ze de tranen in maar het mag niet baten de regen valt in stromen haar hart huilt mee dikke waterlanders over haar wangen zelfs de wind fluistert geen troost zegt alleen wees eens eerlijk had je anders verwacht ja dat had ze wel tegen beter…

Laat de zon weer schijnen Zodat ik weer kan leven Mijn wereld kan gaan stralen En ik weer liefde kan geven Laat de regen verdwijnen Mist oplossen in helderheid Donker veranderen in licht Op weg naar een betere tijd Laat de nacht voorbijgaan Vervuld van mooie dromen Wakker en uitgerust Zodat nieuwe energie kan stromen Laat me meevoeren…

Vergankelijkheid stimuleert ons steeds verder te gaan in de tijd.…

alleen alleen alleen alleen Links rechts alles valt mijn keel verstopt ik slik en krijg die prop niet weg ik voel me echt alleen tranen dringen alles wordt klein en krap en donker alleen de angst komt snel raast door mijn hoofd raast door mijn lichaam heen alleen alleen alleen jij komt weer terug maar bent nu…

Wat valt er te zeggen als je moeder overlijdt, als je laatste ouder wegvalt uit het leven? Geen notie van wat er gebeurt, van de tijd, niets meer te ontvangen, niets meer te geven. Voor vaarwel geen tijd meer, geen gegeven kans, zodat ik nu, alleen, op 'n verlaten toneel dans.…

Ze wil hier niet meer weg niet terug naar het lege huis waar alleen nog wat bloemen langzaam staan te sterven in een oude breekbare vaas dus zit ze maar te wachten terwijl de tijd verstrijkt met gesloten ogen verhult het donker soms wat van de twijfel de kunst van navigeren in het wankele duister is te varen op gevoel tastend naar…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

De weg die je moet gaan is eenzaam, donker en stil. Het enige wat je hoort is jouw innerlijke schreeuw Om begrip, een schouder, een beetje menselijkheid. Het is al zo'n vreselijk oneerlijke strijd. Je bent alleen, tegen een vijand die je niet kent. De vraag is nu of je er sterk genoeg voor bent.…

zou hier al mijn tijd voor willen geven Je kent me niet toch hoor je in mijn leven Het is misschien wel veel wat ik zou willen Alleen voor jou wil ik mijn tijd verspillen…

Je liet me zien hoe een vriend kan zijn jij liet me lachen zonder pijn Jij was mijn zonnetje in donkere dagen Terwijl ik maar zat te klagen In moeilijke tijden was je er voor mij Ook al was je ver weg, je stond aan m'n zij Maar die tijden zijn er niet meer en dat doet zeer Ik dacht...…

het donker valt vanavond vroeger in en als ik al de neiging had om weg te kruipen dan zocht ik tevergeefs naar wat ik mis de woorden zingen rond het onbenoemde laat zich niet vertalen nog minder laat zich zingen wat er hoe dan ook niet is…

Mijn gedachten en gevoelens gaan ieder hun eigen weg. Omdat ik alleen ben laat ik mijn tranen gaan. Maar aan verdriet komt een einde want na regen schijnt de zon Ik hef mijn hoofd omhoog en ga verder door het leven. Op zoek naar het geluk heb ik het al gevonden. De tijden van verdriet die duren vaak maar even.…