Alle inzendingen over altijd nu

Wanneer de dagen dan voorbij zijn En de nachten, Alleen de tijd Wanneer de maanden weer verloren gaan En de jaren nog te lang zijn Vraag ik me af Waar blijft dat teken Want ik wil nooit meer die tijd Geen dagen, geen eeuwen Geen maanden, geen jaren Geen weken, maar Een teken Van oneindigheid…

Vlij u hier onder warme schaduw, En versterve in het mijmerend lied, In het lied der bomen uw lied. Zie hoe rein en eenzaam hun donker Met het eindeloos hemelgeflonker Verglijdt in de effen en langzame vliet. Ach kind, weet ik nog of ge droef zijt, Weet ik nog of ge lacht of niet?... Ons lachen en twijflen en wenen Vervliegt in 't gestraal…

Ik luister naar het knirpen van het grind de wind en haar lange zuchten beide laten mij ademen er zingen vogels die ik niet herken. Ik loop in mijn eigen tempo begroet de oeroude bomen de rivier waarin ik denkbeeldig elke druppel een naam geef. Hield ik niet juist ook van het leven de melancholie verweven dageraad hij vergat mij immers…

De lucht voelt beklemmend, hun gedachten raar, hij oogde bijna als roofdier, niet zonder gevaar. Iets ver beneden hun en zijn waardigheid achten bezorgde ook hem toen deze slapeloze nachten. Successievelijk getreiterd, murw gemaakt, waarden die vervagen door niet meer te vragen vanwaar de idiote deplorabele omstandigheden oogden normen en…

Hoe is de kunst van de artiest te scheiden? Wie stonden er aan de verkeerde kant? Wat werkt het sterrendom toch in de hand? Hoe kunnen wij dit allemaal vermijden? Zijn erfenis valt zeker te besmeuren Want Neverland had nooit mogen gebeuren…

De oude dame van de overkant Haar paspoort is al jarenlang verlopen Ze doet haar voordeur bijna niet meer open Is bang dat ze bij een controle strandt Toon toch uw arm, zo heb ik haar geleerd Daar is een nummer op getatoeëerd…

Vanuit de donkerte straalt het Licht je tegemoet vanuit de stilte komt de mooiste muziek je ten gehore vanuit het stille hart komt de zoete liefde vanuit onwetendheid bereikte mij elk inzicht vanuit de verlatenheid kwam ik jou tegen jij, die me dit alles gaf jij, Ster aan de Hemel, die mij de juiste weg wijst.…

Hoe was ik Ooit geworden Die mens die Ik nu ben, Zo vaak al Verdwaald in het Labyrint van mijn jeugd Pleeghuis uit, pleeghuis In van hen die Over mij wilden voogden, Kind zonder ijkpunt, Kind zonder anker - Toch heb ik mijn Eigen koers gevolgd, En iedere keer de Uitgang gevonden Die onvindbaar leek - Het toneel werd…

Blijf bij ons Heer, als het donker is En wij geen licht meer zien En dwalende zijn misschien Wees dan ons licht in de duisternis. Blijf bij ons heer in bange tijden Wanneer wij moe en verdrietig zijn Als wij veel zorgen hebben en pijn Wilt U ons vast houden en leiden. Wil altijd bij ons blijven Heer Dan zijn wij veilig en geborgen Als…

Weer klinkt het nieuwe lied uit tuinen waar ’t oud verdriet is weggedaan en wat zo lang niet werd verstaan dat bloesemt nu uit duizend kruinen.. We vieren Pasen – feest van licht, Een groot geheim, een vergezicht.…

Aarzelend ben ik als kind begonnen, in een wirwar van draden, door elkaar gesponnen. Net een web, maar ik heb mijn weg gevonden. Met hart en ziel schrijf ik de aaneenrijgende woorden, tot één geheel met een speciale boodschap, mijn eigen of over een landschap. Het is altijd fijn om iets te lezen, om dromend in een gedicht te kruipen.…

Het is best moeilijk om cynisme, sarcasme, boosheid, irritatie, frustratie, pijn, verdriet, blikken die kunnen doden, neiging tot fysiek geweld: slaan, bijten, krabben, poging tot doodslag, moord dit en dat allemaal achterwege te laten in reactie op een vraag, een (pest)opmerking, een sneer, een werkelijkheid of geroddel, achterklap welke…

Intensiteit straalde uit je ogen Jij keek mij aan, onverstoord en onbewogen. Ik kon alleen maar staren naar jou Mijn hart sloeg over en mijn hoofd zei wow. Liefde zei mij nog helemaal niets Ik had geen enkele ervaring met zoiets. Kippenvel en mijn mond werd droog Niet in staat tot een normaal gesprek of dialoog. Mijn gevoel zegt je…

Kopieëren is de kunst die sterk in contrast staat met de Letterkunde kunst…

Geloven volgt op wat je hoort, dat is een vaste regel. Meestal door het gesproken woord, liefst met een waarheidszegel. Maar soms regeert de leugen, alsof de leugen waarheid is. En men zich gaat verheugen, op iets wat louter maar een luchtbel is. Hoe merk je nu het onderscheid, hoe zie je het verschil? Het duister dekt de waarheid dicht…

Wat is schoonheid? Is het, het uiterlijk van dingen? Dat ziet ons oog. Maar er is zoveel meer. Een prachtige roos beroert ons hart. Geeft ons een warm gevoel van binnen. Je weet niet waar het hem in zit. Is het haar geur? Misschien ook wel een beetje. ’t Is enkel maar een bloem. Haar schoonheid verwelkt. Dat geeft verdriet, maar…

Er wordt gesproken over ‘Niet veel doden’, ‘Slechts militaire doelen’ en zo voort, Terwijl je de sirenes loeien hoort, Bidden de leiders tot hun eigen goden. Ik zag daarnet hoe Bagdad’s dag begon, En buiten schijnt een mooie lentezon.…

Hoe diep is het Land gezonken Waar vaders zonen doden, Moeders waanzin omarmen En hartverscheurend treuren Om wie zij verloren en Andere moeders vaders Zoeken voor kinderen die Resteren - weggelopen mannen Op de vlucht voor hun verantwoordelijkheid, Die zij ter nauwernood Hebben weten af te weren…

We krijgen een klimaat als bij Bordeaux In januari zonder das en jasje Een Hollandse Grand Cru op een terrasje Zo af en toe een flinke tor-na-do En heel het jaar, heb ik zojuist gehoord Bakken aan het strand bij Amersfoort.…

Soms vind ik mijn boodschappenlijstje ook interessant Er staan ook geen domme of ongebruikelijke dingen op Ik begrijp zelfs wat er op staat En als het artikel mij niet bevalt Laat ik het links liggen zonder commentaar kan ik er nog altijd mijn reet mee af vegen met mijn boodschappenbriefje,'t is mij om het even…

De vrouw die mij eens ongevraagd, maar niet minder dwingend, moraalfilosofisch consult in de liefde gaf, belde mij onlangs per ongeluk vanuit haar broekzak. Zij wist niet dat ik kon horen hoe zij gewillig uit haar kleren schoot bij een ander dan haar man. Niet lang daarna kwam zij kreupel met bebloede lippen mijn tuinpad opgelopen.…

In de week die geen dagen kende, de week die hing, zoals zomerkampen en kerstvakanties, in een tijd van kauwgom. Hoe ik reeds in de gang, door een diepe kleilucht heen, de rotte longen boven rook. Dat alle ramen en deuren openstonden, voor geen enkel zuchtje wind, in de week van de hittegolf. Die geen dagen kende. Hoe de stilte werd opgevuld…

Mijn gekke koe had plotsklaps BSE De Q-koorts voer in ’t lichaam van mijn geit Mijn schaap kreeg blauwtong, wat een narigheid en onze Knor had varkenspest, o nee! Mijn eend kreeg vogelgriep… hoe alles kwam? Dat komt natuurlijk weer door die islam!…

Duur, PostNL, en minder punctueel. We hebben regelmatig iets te klagen, nu wil men de bezorging gaan vertragen. Het argument? Te weinig personeel. Dit kan ook eleganter opgelost: betaal eens loon naar werken bij de post.…

“Ik zal bij je zijn,” zegt God de Heer “Niet alleen nu, maar telkens weer Ik beloof je er voor jou te zijn In alle vreugde, verdriet en pijn. Je kunt rekenen op mijn trouw En mag weten dat ik van je hou Daarom laat ik je nooit alleen En ga met je mee, overal heen.” Wat een troost, om dat te weten Dat God je nooit zal vergeten Hij blijft…

Ik lig in het gras en luister. Ik hoor mijn kleinkinderen rustig spelen. Ze brengen mijn eigen kindertijd terug. Torenkraaien zwermen suizend als de wind. Boerenzwaluwen maken Boeings belachelijk. Een oude vleermuis fladdert als een kind. Ruimte en tijd zijn tijdloos geworden. De avond is aan het vallen. Recht omhoog kijk ik nu de hemel…

Beste mensen, Ik stuur dit onderstaande gedicht in voor een héél speciale vriend, zelf is hij niet instaat door zijn ziekte zijn eigen werk voor te dragen, maar het is toch wel even leuk om een gedicht eens anders in beeld te brengen. Een goede vriend heeft dit werk van hem op muziek gezet, en deze voordracht in een "speciale bewerking" gemaakt…

Jullie schoten op me Met woorden en daden Jullie schoten op me En ik kon niks vragen Helemaal alleen Niemand die voor me opkwam Ik vind het spijtig Dat je men jeugd ontnam Ik kom er wel weer bovenop Met veel liefde en tijd Ik hoop dat na al die jaren Het jullie toch een beetje spijt…

Handjes thuishouden Moeilijk is het niet Je denkt er niet over na Maar je doet veel verdriet Handjes thuishouden Ik zei misschien geen "nee" Maar ben ik daarom schuldig Ik was er niet akkoord mee Weet je nog wie ik ben Weet je nog hoe ik heette Ik weet één ding Ik zal je nooit vergeten…

Je doorbrak mijn jarenlang opgebouwde muur Omdat ik dacht dat je om me gaf Met je lieve woorden en cadeaus nam je men vertrouwen Daarna brak je alles af Eerst gaf je me terug zelfvertrouwen Dan misbruikte je me zonder dat ik het besefte Jaren later kwam ik tot de conclusie Dat jou vriendschap niet meer was dan een illusie Nu probeer…