17539 resultaten.
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Het hangt in de lucht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 251 er staat een wachtrij in mijn tuin
van irissen tulpen en anemonen
een voor een laten ze zich zien
en dansen op de lentetonen
de zon lacht en temperatuur stijgt
het leven voelt opnieuw geboren
al het grauwe is verdwenen
voorjaar klinkt in onze oren
ruik het groen voel zonnestralen
duik een bos in en ervaar
zie de kuikens en de lammeren…
Vaakbeestjes
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.161 In jouw ogen zijn, verdrinken
zinken naar de bodem waar
kalk en zout conserveren
schelpdieren, anemonen hechten
Draai om vrouwen van Lot
bedek de ogen, volg of versteen
zie geen meteoren brandend dalen
onmensen smelten in de straten
Massief blijf ik bewegen en jij
kraakt steen, verkruimelt mij
krakend tussen de vingertoppen
van duim…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
De gele wolken werden langzaam rood...
poëzie
4.0 met 4 stemmen 530 De gele wolken werden langzaam rood.
Dan dacht hij: Nu begint zonsondergang;
En keek weer naar de zwaluwen, die zo lang
De zon nog konden zien. En dikwijls schoot
De angst door hem heen: Eenmaal gaat moeder dood,
Hoe moet het dan? - Eens voelde hij bij zijn wang
'T laag rits'len van een vleermuis, en werd bang,
Toen hij 'm van dichtbij…
Hij ligt er nog, de steen
poëzie
5.0 met 2 stemmen 711 Hij ligt er nog, de steen: een jaar geleden
Heb 'k zelf hem daar gelegd; en ik herken
Heel goed de plek, vlak naast die scheve den,
Waar 't zandpad, wit, loopt naar de hei beneden.
'k Dacht vaag: Wat 'k doe, lijkt op wat Farao's deden;
Eenzelfde ontzetting vroeg in mij en hen:
Alles vergaat: ben ik niet, die ik ben,
En was en blijven zal in…
Omhoog zien naar de zon de waterrozen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 296 Omhoog zien naar de zon de waterrozen,
Kinderlijk, alsof 't Rafaels eng'len waren;
Grauw slib en wijde schem'ringen bewaren,
Die hier de dood stilde tot smartelozen.
Opzuigt de bliksemstorm het meer tot hozen:
Dan staan in blauw doorschijnende pilaren
De doden: hun zwarte ogengaten staren
Boven hun grijns om macabre apotheozen.
Naar…
Vrij om te geloven
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 682 Ik ben vrij om te geloven
Jezus is mijn redder
Hij stierf voor onze zonden
Ik ben vrij om te geloven
Er is geen God dan Allah
En Mohammed is zijn profeet
Ik ben vrij om te geloven
Boeddha liet de weg zien
Ik mediteer voor de waarheid
Ik ben vrij om te geloven
Ik offer aan Brahman
Voor een hoger ik
Ik ben vrij om te geloven
Ik geloof…
Fjord
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 296 Het kruipend ijs sleet het dal uit
alsof een zeeslang in de berg beet
een flank die steil onder de spiegel dook
oplopend naar een drempel van puin
Daarachter ligt een verlaten haven
altijd dieper naar de bron toe
In de zomer rijst het peil
zoete regen aan het oppervlak
zout in de donkere diepte
Een wemeling van plankton en anemonen
Haaien…
fjord
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 318 kruipend ijs sleet het dal uit
alsof een zeeslang in de berg beet
een flank die steil onder de spiegel dook
oplopend naar een drempel van puin
daar ligt de verlaten haven
altijd dieper naar de bron toe
in de zomer rijst het peil
zoete regen aan het oppervlak
zout in de donkere diepte
een wemeling van plankton en anemonen
haaien die…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
LIKÖFERWAND
gedicht
2.0 met 23 stemmen 7.730 Zou de wind wel waaien
de anemoon wel bloeien
en de sneeuwvink
zou die voor zijn jongen
beestjes vangen op de rotswand
aan de overkant?
Heel die wand zijgt als je opstaat
kreunend neer –
decors
ze worden in een oogwenk afgebroken
de rekwisieten in een kist gegooid.
--------------------------------
uit: 'Ik heet Welkom', 2007.…
Lentekriebels in Zuid-Frankrijk.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 398 Anemonen en lissen steken hun kop omhoog
langs de oeverkant.
Een jong stelletje loopt hevig verliefd
langs het water; hand in hand.
Gele en roze bloesems sieren reeds
straten, parken en pleinen.
Geur van de lente hangt in de lucht,
terwijl de zon alweer dagelijks
zijn warme stralen laat schijnen.…
Ik hoorde en zag. Zelf kon ik niets dan zwijgen
poëzie
3.0 met 17 stemmen 1.357 En dalen zal ik naar mijn hoogste Zelf,
Tot waar het Brahman weeft in stil gewelf
Zijn vizionaire werelddraperieën;
En mijn getakte Melkweg - 'k zie, hij zweert,
Twee vingers naar de oneindigheid gekeerd,
Dat 'k Hem zal eren met Zìjn fantazieën.…
Om één jaar jong te zijn, gaf 'k ziel en God
poëzie
4.0 met 11 stemmen 1.828 Om één jaar jong te zijn, gaf 'k ziel en God,
Ik, die geluksdorst met ekstazen les:
Ja, ja stompzinnig ergens in de Nes
Met dronken prolen slaan de boel kapot,
Dan met een meid naar bed, en van genot
Schreeuwen en schreeuwen doen, een keer of zes:
'K zou Brahman, vond ik Mephistopheles,
Zelfs ruilen voor Jehova Zebaoth.…
Soms vraag ik nuchter
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.384 IN DEN BEGINNE WAS BRAHMAN'S IDEE -
Lama Sabachtani - Of is Hij niet?
Maar toen 'k een kind was, zag 'k de Grote Beer:
Was dat gevoel niet echt? - Ik weet 't niet meer.
Zei grootmoe niet, dat God 't sterrengewelf
Geschapen had - ORION! - O, daar is 't,
Daar is 't!…
'k Sta naar 't schitt'rend oranje in 't west te kijken
poëzie
4.0 met 5 stemmen 883 Op Brahman, wereldgrond, schijnen de dingen
A jour gewerkte scherts: door de openingen
Golft onbelemmerd stralende eeuwigheid.
Het denken, moe van God, keert van Zijn luister
Zich gretig-aards vaak af naar kleurig duister
En weldadig koele verganklijkheid.…
'K hoor, hoe met gouden lijst de schilderij
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.559 'K hoor, hoe met gouden lijst de schilderij
Onhoorbaar zegt, terwijl ik sta te kijken:
Ik hang in 't niets, zelf niets dan schijn van eiken,
Van weiden en van wolken, zee en hei;
Brahman's gedachte heeft bereikt in mij,
Wat in uw werklijkheid hij wou bereiken.…
'k Ben Brahman. Maar we zitten zonder meid.
poëzie
4.0 met 29 stemmen 1.477 'k Ben Brahman. Maar we zitten zonder meid.
Ik doe in huis het een'ge dat ik kan:
'K gooi mijn vuilwater weg en vul de kan;
Maar 'k heb geen droogdoek; en ik mors altijd.
Zij zegt, dat dat geen werk is voor een man.…
Maanopgang
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.480 'T is of een hefboom draait om de aarde als as:
Hij draagt in 't west en 't oost doorzicht'ge schalen,
In de een blauwgroen gebergte van opalen,
In de and're een enk'le bol van chrysopras:
'T lijkt of 't een wedstrijd van juwelen was,
Wie 't zwaarst en kostbaarst de and're omhoog zal halen;
Of moet veeleer onwillig de ene dalen,
Nu…
Ik sprak enthousiast over 't Parthenon
poëzie
4.0 met 11 stemmen 1.456 En 'k dacht: Ja, Brahman is de Kunstenaar:
Hij, Shakspere's voorbeeld, zet vlak naast elkaar
Het hoogverhevene en het laagkomieke.
En wat in Cyrano de Bergerac
De bakker zei, toen men zijn glaswerk brak,
Dacht ik: Il casse tout, c'est magnifique.…
Nu draagt, zelf triomfant balancement
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.651 Nu draagt, zelf triomfant balancement,
Zelf zwevend rag, zelf ontzaglijk insekt,
Mij de aeroplaan, wiens vaart, zilverig, trekt
Een draad, hoog boven zee en kontinent:
De trots van wie zich, mens, als Brahman kent,
Houdt breed zijn dubb'le vleugels uitgestrekt;
De zekerheid, die 't Brahmanweten wekt,
Houdt recht naar Hem 't evenwicht heengewend…
Koket? Ik? Denk terug aan de eerste keer
poëzie
4.0 met 21 stemmen 1.604 Tóén zalig, trots, dat je Dat weten mocht,
Scheen 't je, als was niets dan Dat en jij alleen:
Wat in je rilde, toen tot ogenblik
De oneindigheid zich samentrok, was ik,
Brahman, jouw Zelf. En deze drie zijn Een.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- -
Sonnet XI in de cyclus 'In de Hoogte'…
Zo leek je dan jouw aardse zwaarte lichter
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.616 Zo leek je dan jouw aardse zwaarte lichter
In 't ijle, koele denken; de verwijding
Van knellende horizon werd een bevrijding;
Op 't donker ginds scheen hier het lichte lichter.
Jij dacht je boven 't mensenleven dichter
Bij de eeuwigheid; toch was 't een voorbereiding:
Zo moest - vervulling van mijn eerste wijding -
'T kind-in-jou groeien…
‘k Rij Trabant
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 561 'k Rij Trabant maar dat zeg ik zonder spijt
Ik tuf naar huis als eenling door het land
'r Loopt wat koelwater weg, er sist een band
Maar 'k heb geen handboek en geen vaardigheid
Men zegt dat dit geen wagen is van stand
Maar 'k maak in auto's echt geen onderscheid
Als men mijn lang verwende onpraktischheid
Verwart met het ontbreken van…
'k Hoor, hoe met gouden lijst de schilderij
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.851 'k Hoor, hoe met gouden lijst de schilderij
onhoorbaar zegt, terwijl ik sta te kijken:
'Ik hang in 't niets, zelf niets dan schijn van eiken,
van weiden en van wolken, zee en hei;
Brahmans gedachte heeft bereikt in mij,
wat in uw werklijkheid hij wou bereiken.…
Ik, die met bossen ruis en, meisje, lach
poëzie
4.0 met 13 stemmen 1.509 Ik, die met bossen ruis en, meisje, lach,
Die zonnig vink en schem'rig nachtegaal,
En tot nocturnes aai met manestraal
Mijn lier, de hei, besnaard met herfstdraadrag,
Ik, die uit orgel, zwart voor blauwe dag,
Smijt over de aarde mijn donderchoraal -
Jou koos ik, dat je op 't orgel van je taal
Eert Brahman, mij en jou, ons beider Bach.…
Spreek nooit, door mij verrijkt, met domme spijt
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.230 Spreek nooit, door mij verrijkt, met domme spijt
Van cirkus, slappe koord en akrobaat:
'T is of nog nevelige dageraad
De zon zijn stijgen, dat hem draagt, verwijt.
Bedenk ook dit: je zou tot literaat
Verworden zijn, had ik je niet geleid:
Jou leerde mijn Natuur natuurlijkheid,
Die boek'rig versgepruts als leugen haat.
Hierover zeg 'k…
Met 't vlossig deksel was de wind aan 't spelen
poëzie
3.0 met 16 stemmen 914 Met 't vlossig deksel was de wind aan 't spelen;
En nu de weefsels losgeplozen zijn,
Wijs ik je met mijn stok van zonneschijn
Dwars door de ring van drijvende kastelen,
Hoe 't vasteland ligt als een open schrijn,
Vol blauw gefonkel van gletscherjuwelen,
Behoedzaam vastgelegd in groen-fluwelen
Kussens met stralig zilverfiligrein.
Ja, straks…
't Is nacht. 'k Zit op de hei. Nergens geluid
poëzie
3.0 met 17 stemmen 1.766 'k Hoor t levend bloed, dat in mijn slapen gonst -
Neen: 't is het hart van de aarde: het trilt, het bonst,
of 't niet de god uit zijn verdoving wekt.…