Alle inzendingen over avond OR blijven

Angèle heet ze, Angèle Haar wijze witte haren geven haar een aureool van onoverwinnelijkheid Als de avond de ruimte vult met stilte en verwachting, krult de kat haar rug tot een boog en vlijt ze zich bij het haardvuur Dan sluit ik de gordijnen en breek abrupt de dag af De stilte voelt vertrouwd Ik gooi wat blokken op het vuur……

De kaarsen brandden muziek klonk zacht De kinderen lagen op bed Zij zat te spinnen op de bank Dit was het juiste moment dacht hij en kwam, sluipend als een roofdier, langzaam op haar af Deelde zachte tikjes uit speelde open kaart het was hem overkomen.. wilde geen geheimen voor haar Ze sloeg niet terug stom en lam geslagen In bed…

De duif zit en kijkt een kraai vliegt krassend voorbij de avond nadert…

's Avonds op het pleintje begint het. Frisse lucht De palmen ontspannen zich Zacht licht van olielampen Een uil roept, de slangen- bezweerder fluit de manden open. Tumult in de bomen een vogelparadijs.…

De avond is gevallen wolken spelen nog even met de zon die langzaam ondergaat en haar rode gloed aan de horizon achterlaat verliest de onzichtbare wind haar kracht en het groene kleed van de bomen roerloos laat hangen als bevroren watervallen vogels nog zingen vertederend zacht en ons nog een moment tot luisteren dwingen dan wordt het…

De avond is aan het vallen. Recht omhoog kijk ik nu de hemel in. Aanstekers steken de eerste sterren aan. Mijn gedachten zijn gaan zwerven. Kindertjes zijn in bed en dromen. Gelukkig en voldaan.…

De lange genoeglijke avonden, met kaarsjes al dan niet, maakt dat je de sombere dag van vandaag in een heel ander lichtje ziet. De avond viel, geleidelijk zacht en bijna lief. De donkerte bezwaard me daardoor in het geheel niet.…

overmand door wat zich aanbiedt en gevangen in de valse schijn lukt het mij tot nu nog steeds niet om eenvoudigweg mezelf te zijn en de onrust houdt zich nimmer stil bezield door een verbeten zucht alsof ik mezelf niet kennen wil en voor mijn eigen schaduw vlucht maar in de avond valt het zachte duister als het leven om me heen verstart…

's Avonds rekt het licht zich langzaam uit, even nog – raakt het alles aan.…

De reiger wijkt weg met een trage vleugelslag – de zon gaat onder.…

Met de gordijnen doen we de dag toe De avond pakt ons langzaam in Gestaag gaapt slaap ons moe De radio zwijgt opvallend De TV sluit haar venster Computer zoemt zacht De deuren gaan op slot en de verwarming tikt zich stil De wereld raast buiten door We draaien het vuil van onze tanden en spuwen het terug de aarde in Ons gebit is nu om…

Dan klokt van ver de avond die haar wacht - hij landt haar dromen, kust het meisje nacht. Dit is een snelsonnet in de vorm van een luchtfiets.…

De avondzon giet een dagvol diepe kleuren – uit in de vijver.…

weer valt de avond plichtsgetrouw raap ik hem op ik kan niet zonder…

In de schemering krimpen de straatgeluiden, de huizen, ikzelf.…

Steunen is ook dragen vertel je me maar luistert men nu echt naar iemand die droomt dat oma sterft wanneer je er even niet langs zal komen en zat je daarom in de kruiwagen en zorg ik daarom elke dag voor fruit op je bord spreek je tot de antieke herinnering waarin ze lager hangen lager dan ooit tevoren dan vloeit de schande sluipend door…

Alles is tijdelijk, je wordt geboren bent tijdelijk baby voor je 't weet ben je peuter, kleuter, puber en groot. Zo snel kan het gaan. Zo snel gaat het ook. Bij een verbroken relatie een nieuwe partner die samen met jou en de kinderen het leven voortzet, tot ze de deur uitgaan, zo snel gaat dat ook. Alles is tijdelijk.…

grauwe avondlucht zwanger van regen donkere dennen kraaien krassen de dag nog tot weemoed vlokken roet die de grijze avond proberen te rekken met hun ontheemd geroep enkele vinden een plek de rest zal wel blijven vliegen in de zwarte nacht…

~~~ mag het donker blijven vannacht en mag het duren tot de avond van de volgende dag zodat het licht niet kan verraden dat ik eigenlijk te bang ben om morgen onder ogen te zien laat de dag voor één keer aan mijn neus voorbij gaan zonder verblind te worden door valse schijn ~~~…

Het meisje Zong als een sijsje, wilde niet meer, deze amok! Ze vertrok, schreiend heel vroeg in die ochtend, dat verdomde spoor! Hadden we ’t maar geweten! Maar Waarom? Hadden we ’t maar geweten! Alles achterlaten Met niets zo jong naar de hemel, Waarom doe je zoiets? Meisje lief, lief lief meisje Je zong als een sijsje…

kan geen kant op Het gras staat te hoog Niet voor Collie Zij voelt zich hier thuis Voor mij is het een sprookje van Grimm, het bos is donker het maakt de hele nacht geluid en duwt tegen het huis aan dat niet zo mooi is als het lijkt met het luxe glas, de tierelantijnen en de luifel boven de deur Het is de hele dag hard werken 's Avonds…

Dit is vreemd zo te blijven hangen in het verlangen naar een teken van jou. In teken en taal spreken wij al zo lang niet met elkaar de geborgenheid die ik vond, jouw lach in de avond is voorbij wat aanbrak was een kille morgenstond waarin zelfs tussen koude woorden geen traan zich meer bevond.…

De avond is de echo van jouw stem die de stilte verbergt met warme woorden die elk verhaal bewaren dat je wilt beginnen. Wanneer je zoekt naar herinneringen en de tijd laat fluisteren over de liefde die je kan dragen naar de stem van de droom die je wilt blijven beminnen zolang hij niet uitdooft.…

Vele dagen naar uitgekeken maar eindelijk kwam toch de dag dat je heel lang op mocht blijven en je al dat vuurwerk zag. Isabel wilde niets missen de klok werd naast haar neergezet ze kon echt wel wakker blijven niet van tevoren nog naar bed.…

de po ik kan niet zo goed meer lopen maar ik zal altijd blijven hopen dat hij mijn schrijven lezen zal met al die mooie jaren al heb ik grijze haren zo blij dat ik herinneren kan mijn allerliefste overleden man.…

Je bent meestal zo erg aanwezig in mijn verbeelding van de avond laat wanneer ik de muizen hoor trippelen op de trap op weg naar de oude zolder dan blader ik in ons fotoboek hoe we samen liefde waren terwijl de muizen zich tegoed doen aan de kaas die er ligt zonder val ik ben nu sterk aan het vermageren om in ons samenzijn te blijven…

Lichtgevend dansend op een heuvel van duizend maal blijdschap in de vallei van ritmische extase die niet wacht of ondergaat in de avond die niet in een moment afscheid neemt. Waar ik wil blijven op de elektrische golf van een droom die mijn ogen blijft vullen en waar de zwaartekracht zwijgt omdat ik duizend maal niets anders wens.…

dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

O wat een uitvinding! Internetdatingsites! Iedereen heeft toch een hart in zijn lijf? Vind je geluk dankzij liefdesverdrietigen: geld lacht je toe met zo’n datingbedrijf!…

Vergeten, een geweten. Gespleten in tweeën. Vergeven is daar maar wat is er waar. Wie zal het weten. Vergeven en vergeten. Het leven gaat door. Tijd voor 't avondeten...…