4071 resultaten.
[ De avondzon giet ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 De avondzon giet
een dagvol diepe kleuren –
uit in de vijver.…
Avond
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 154 weer valt de avond
plichtsgetrouw raap ik hem op
ik kan niet zonder…
[ In de schemering ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 In de schemering
krimpen de straatgeluiden,
de huizen, ikzelf.…
avondkout
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 71 Steunen is ook dragen
vertel je me maar luistert men nu echt
naar iemand die droomt dat oma sterft
wanneer je er even niet langs zal komen en
zat je daarom in de kruiwagen
en zorg ik daarom elke dag voor fruit op je bord
spreek je tot de antieke herinnering
waarin ze lager hangen lager dan ooit tevoren
dan vloeit de schande sluipend door…
Trompe l'œil
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 425 Blikken blozen,
dolen en
zienderwijze
verslecht het zicht.
Beeldig troebelt
de liefde
blind.…
Niets is voor eeuwig
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 435 Alles is tijdelijk,
je wordt geboren
bent tijdelijk baby
voor je 't weet ben je peuter,
kleuter, puber en groot.
Zo snel kan het gaan.
Zo snel gaat het ook.
Bij een verbroken relatie
een nieuwe partner
die samen met jou
en de kinderen het leven voortzet,
tot ze de deur uitgaan,
zo snel gaat dat ook.
Alles is tijdelijk.…
Door de blode herfst
poëzie
4.0 met 12 stemmen 2.763 Ik heb het de blaren gevraagd,
Die begonnen te blozen,
Waarlangs ik werd gejaagd
Vielen de rozen!
Ik ging door het dichte pad,
Tussen vlammende bramen,
Ik vroeg - naar wat - naar wat - ?
Zij fluisterden samen!
Ik heb gedoold door de hei,
Een donker dier zat te krassen,
Overal waar ik 't zei
Waren rode plassen!…
Weiliedje (1916)
poëzie
3.0 met 45 stemmen 3.412 Des uchtends zweeft naakt in een damp
Een kind over halmen en sloten,
Die blozen van 't licht zijner lamp,
Als rozen door regen begoten.
Ten middag ligt lui op zijn zij
Een knaap naast zijn rundren en schapen,
Hij blaast op een scheile schalmeî,
Waar 't vee en de wolken bij slapen.…
Vermaning
poëzie
1.0 met 3 stemmen 553 Zij liet zich leiden door de avond,
Maar niet verleiden tot liefkozen;
Gelooft gij ook, dat zij haar gade
Liefde bewijzen blijft door blozen?
Nu geeft zij feesten vol genade
En baadt zich blank, den morgen lank,
Hult zich daarna in prachtgewaden
Die spannen - is zij nu nog slank?…
de blikken die ze bloosden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 515 Ontwijkende blikken
dreunen tegen mijn hoofd
en raken mijn hart
Zij die ze blikten
blozen
en lopen snel
naar daar
waarvan ze denken
dat ik niet gaan zal
Ik volg ze
met mijn ogen
mijn hart
huilt…
Kleur
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 459 het zien, je kunt het voelen
De winter verlaat ons met een zucht
De mensen worden vrolijker
De aarde ontdooit en verspreidt haar geur
De eens zo vreselijk bleke snoetjes
Krijgen eindelijk wat meer kleur
Maar de lente de schuld geven
Heeft in dit geval geen zin
Mij ertegen verzetten
Helpt evenmin
Want de kleur op mijn wangen
Ook wel blozen…
Roes
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 518 Ik roes van jou
zweef over paden
verdwaal in tuin
raas in overdaden
ik bloos van jou
schilder vissen rood
water warm paars
planten bont en blauw
ik kook van jou
snij pink in vuur
rook brood zwart
vergeet etensuur
wij zijn glas
mijn hobo hart
jouw serene snaar
kwetsbaar helder…
Dame seule
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.336 Zij voelt zich onder 't donker van de bomen
Zo eenzaam, dat zij zelf haar schouder liefkoost.
Haar handje, met de ronding ingenomen,
Die over 't zomerkleed is bloot gekomen,
Daalt af, dwaalt af; zij richt zich op en bloost,
Gaat dan weer voort een kledingstuk te zomen.…
overgevoelig
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 936 vraag nooit aan een aardbei
of hij op een beschuitje valt
daarmee verkruimel je zijn ziel
wie wil dat op zijn geweten hebben
een aardbei is toch al snel rood
en rijpt waar je bij staat
het arme ding kan ongezien blozen
en je gefrustreerd aanstaren
mocht de aardbei groen ogen
dan zal hij extra kwetsbaar zijn
doordat het een puberaardbei…
avondrood
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 248 de zon
kust
de avond
de avond
bloost...…
De naam op de duiventil
poëzie
4.0 met 3 stemmen 336 Philas, door de min bestreden,
Had de naam van Amaril,
Met zijn naam, wel diep gesneden
Op de rand der duiventil.
'k Zie haar na haar duifjes treden,
Die ze als anders voeren wil.
't Meisje vindt haar naam geschreven
Bij zijn naam, zij bloost, zij lacht:
Wat zij dacht, is ons om 't even.
Maar wie had het ooit verwacht,
Dat haar…
Vrijmoedig
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 183 Mijn verlegen
ligt naakt
tussen de lakens
ik wacht op hem
die mij niet kent
en leg mij er bij neer
ik bloos…
RITME
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 103 Het avondrood in purper
getooid, is al verleden tijd.
Een serene stilte
overvalt de ruimte.
Overmorgen is het zó.
De druk even weg,
een ritme beteugeld.
De geur van ontspanning
voltrekt zich in
getemd ademgeluid.
Louter weelde in
het ochtendblozen.
Intens geluk zorgt
voor een zichtbare
glans.…
Blikken die klikken
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 102 Bij blozen wil binnen naar buiten;
wanneer ongemak het
oppervlak van
aangezicht kleurt,
en roze roder wordt,
naar nog roder,
roodst,
Verraadt dat iets van binnen
gloeit, dat iets broeit
en groeit,
dat met het verschieten
van kleur, bekent
te willen ontluiken,
dan bij een gesloten mond
poogt door porieën
weg te sluipen.…
Aan Klorimene
poëzie
4.0 met 1 stemmen 286 Toen ik u lestmaal, by de leliën en rozen
Zo helder pronken zag, en met zo purpren bloos,
Zo dacht mij, dat uit spijt de roos verbleekte in 't blozen,
En dat meteen uit schaamt' de lelie wierd een roos.…
Wij zullen blijde zijn
poëzie
4.0 met 1 stemmen 407 De bomen blozen
van vruchten. En ons hoofd is schoon als duizend rozen,
nu we overvloedig zijn van zwenkend zomer-bloed...
o God, God, ik en kende U niet, en was verlóren;
maar nu ge Uw adem door mijn adem deinen doet,
is Uw gedaante menig-voud in mijn herboren,
'lijk, beken-veel door 't barstend lente-land, een vloed.…
Laat me, vijver, waar ge ontwaakt
poëzie
4.0 met 2 stemmen 398 Laat me, vijver, waar ge ontwaakt,
- daar, ten dagerade aan 't rozen,
naar uw nacht de morgen naakt, -
laat mijn aanzicht, week en naakt,
eigen bleekheid tegen blozen.…
Een blouse vol zomer
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 247 Mijn lief droeg een blouse
waar ik van moest blozen
het blauw viel uit mijn ogen.
Strijkend langs haar dij
tot aan haar roze plooien
ik voel nattigheid.…
Ik tegen mezelf
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 564 Laat mij blozen in mijn pijn.
Laat mij blozen laat mij blozen in mijn pijn
Zing La ha ha ha ha ha ha ha ha hang te saam
Oh La ha ha ha ha ha ha ha ha hang te saam
De chaos die ik delf
Het is ik tegen mezelf
De chaos die ik delf
Het is slechts ik tegen mezelf…
Voor D en E
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 377 Raak elkaars hart
Schilder het in de mooiste kleuren
Niet in wit en niet in zwart
Blijf groeien en bloeien
Als rozen
Die geuren
Leef, geniet en
Laat elkaar
Altijd blozen…
Meisje
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 497 Het meisje
Zong als een sijsje,
wilde niet meer,
deze amok!
Ze vertrok, schreiend
heel vroeg in die ochtend,
dat verdomde spoor!
Hadden we ’t maar geweten!
Maar Waarom?
Hadden we ’t maar geweten!
Alles achterlaten
Met niets
zo jong naar de hemel,
Waarom
doe je zoiets?
Meisje lief,
lief lief meisje
Je zong
als een sijsje…
Kijken naar de hond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 kan geen kant op
Het gras staat te hoog
Niet voor Collie
Zij voelt zich hier thuis
Voor mij is het een sprookje
van Grimm, het bos is donker
het maakt de hele nacht geluid
en duwt tegen het huis aan
dat niet zo mooi is als het lijkt
met het luxe glas, de tierelantijnen
en de luifel boven de deur
Het is de hele dag hard werken
's Avonds…
Oogsteen
gedicht
2.0 met 24 stemmen 8.908 En het werd om te blozen zo warm in haar zomer
het werd om te blozen zo warm in oktober: het werd
nu. Op de stoepen verschenen lijnen en vakken
getrokken met krijt, op de pleinen stonden de linden buut vrij
en kinderen schopten scherven opzij, holden naar morgen, vonden
een oogsteen, haalden de stroom van het schrikdraad.…
Dansen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 274 Dan komt het erop aan haar zang
te vangen en zelf te zwijgen,
tot ze ervan blozen moet.
En je weet, jij ook.
En dat je weet dat haar woorden nu
ook jouw woorden geworden zijn.…
Tijdloze seconde
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 988 ik lig te blozen in je hand
bed van satijn heuvelland
waarin je vingers gloeien
oog in oog
in spiegels van stilte en
schroomvol verlangen drijft
een tijdloze seconde tederheid…