Alle inzendingen over bakken OR stortbui OR paraplu

Corona diende zich aan als een stortbui die plotseling uit de bewolkte hemel kwam vallen De zon brak door en langzaam hebben we ons overeind gezet Maar 't mocht niet baten het is als uitstel van executie Geef ons een hark zodat we de grond om kunnen ploegen laat ons de kluiten breken, de grond zaai klaar maken voor een nieuw…

voor ons kantelde een zwarte paraplu sprong even op en viel dan weer neer de baleinen staken als gebroken benen door het doek heen, ze kermde zonder te bloeden, klapte tegen een hoge muur en bleef roerloos liggen in het lome licht was het een zij..…

De rol van het scherm in het leven Is ontsluiting van internetwegen Voorheen was het slechts tegen regen En om bengels een oorveeg te geven Hopelijk blijven die twee met die hond Met hun nieuwe plu net zo gezond…

In zilverdraden stortbui leegt een wolkgeworden spin het gruwelstaltig lijf. Het okeren kind zenkt het verstrikte gelaat een laatste maal naar de schokkend rivier.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

fruiten is bakken desondanks zijn fruitvliegjes geenszins bakbeesten…

Mijn illusies zijn verdwenen natuur verloor z’n interesse liet me vallen, en kijkt toe hoe ver ik freewheelend kom Er gebeurt iets met de tijd of met m’n tijdwaarneming als kind zo traag als stroop nu ontgaan mij de dagen Ze gaan te snel om te lezen de week is de nieuwe ‘dag’ code van zeven witte strepen labelen m’n nieuwe baken…

Ik ga het anders aanpakken Door voortaan blind te bakken. Ik gebruik als steunvulling De zogenaamde blinde vulling. Kijken hoe het gaat uitpakken. Wie ik wel aan mijn zijde vond was de blinde geleidehond.…

Om hem terug te pakken Besloot ik een poets te bakken. Maar waar ik ook keek Ik vond alleen een gemene streek, Ik liet de moed haast zakken. Toen vond ik in van Dalen, Je moet een grap uithalen.…

kan om nonchalant de kosmos raken, nu nog met een uitgestoken vinger in de pap, trekt daarmee een smetteloos laken over de lappendeken van de laatste zomerdag, achter deze spiegel staat een droombeeld wat zich laat herkennen, de hemel drinkt het eerste glas wijn van de dag als de schrijver droomt van z’n onvoltooide werken als baken…

Wel beste Joep ik zal het je vertellen hoe ik aan al die rijmelonzin kom. Het stelt heel weinig voor ’t is kuit noch hom en heeft echt niets van doen met grijze cellen. In ga op mijn PC-tje zitten knoeien al hopend op een redelijk idee. ’t Zit meestal tegen, maar soms even mee en dan zie ‘k op het scherm wat zinnen groeien. Er valt geen…

Draait ritmisch rondes straalt licht over land en zee baken als vanouds…

Zij sleept zich voort alleen op straat eenzaam verlaten vanuit indigogekleurde hemel door niet zichtbare poort valt witte zuivere regen geen sneeuwgewemel warme weldadige stortbui.…

Zij sleept zich voort alleen op straat eenzaam verlaten vanuit indigogekleurde hemel door niet zichtbare poort valt witte zuivere regen geen sneeuwgewemel warme weldadige stortbui.…

een hele mooie vrouw Zwoel keek zij mij aan En zei: Ik hou van jou Toe die dame plots Haar avondjurk liet zakken Riep ik: Ik ga liever Aardappels bakken Ik bak ze in m'n keuken En in de camper van m'n broer Aardappels bakken is opwindend, sexy, stoer!…

met bakken al dagenlang regen – dat het dak het niet zal begeven is nu de voornaamste wens van dit welopgevoed weldenkend mens en dat men z’n voeten maar mag vegen - met bakken dagenlang regen en het weer zit ook al tegen ..…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Je ontvouwt jezelf voor mijn ogen strekt je armen over mijn hoofd en als je mijn hemeltranen droogt ben jij vol ontferming bewogen En toch, volkomen dichtgeklapt nu sta jij in de gang... mijn paraplu…

Wat heb je aan een paraplu met slagregens en rukwinden? Wat heb je aan geld in je kluis als je niet kunt slapen? Wat heb je aan een kompas als het schip stuurloos is? Wat heb je aan nieuws als je niet weet of het echt is? Wat heb je aan oorlog als er alleen maar verliezers zijn?…

staat voor sacherijnige gezichten beslagen ramen krom gebogen paraplu's natte vloeren ruitenwissers die overuren draaien nat gespetterde fietsers van wie het haar uit model is gewaaid…

Maar wie hem mild een paraplu aanbiedt, Krijgt bits te horen: ‘Nee, dat wil ik niet!’…

Woordeloos liefdevol wat ik ook zeg alles is al gebakerd onder de paraplu van onze liefde draaf maar vrolijk om me heen ik veer met je mee ik rol op mijn rug op het midden van de weg met jou gewoon omdat het niet mag…

Na de Tilburgse stortbui schitterde het verwelkomend licht gemeend tintelde zij voor één moment bedeesd haar warmte bruisend wendde deze seconde tot een levend volle minuut met een dromerige achtergrond van de dageraad die straalde.…

Scholletjes bakken was nog te pijnlijk voor haar.. kleine zeemeermin…

Als ik mijn Broeders Hoeder toch moet zijn: ik bood een paraplu aan tegen regen en och, het komt ook vast niet ongelegen een parasol in het geval van zonneschijn ja, als ik Femke was: ik wist het wel ik hield de plu vast in het midden van het stel!…

,’ sprak Poetin uitgelaten ‘Ze hebben antidepressiva nodig ’t Raketschild is volkomen overbodig Een lachertje, een paraplu met gaten’ Wij plaatsen echter tegen die raketten De altijd dodelijke snelsonnetten…

Wat hij bij het bakken, nu van mij verwacht Dus, geachte koekenbakker Zet de rede niet te kakken En leg me eens uit hoe het kan Één koek bakken In meer dan één pan?…