Alle inzendingen over begrijpen OR omarmen

Zweef tussen nu en het verleden, toekomst en tijd zijn één. Ik heb mijn hand aan velen gegeven, maar ook velen kregen er geen. Steeds weer is daar het afscheid, echter ook steeds weer een nieuw begin. De kronkelende weg naar de oneindigheid, geeft op deze manier het leven toch zijn zin.…

als stille aanwezigheid nodig is zijn zij er kalm beslist en zorgend in de strijd om behoud van leven zien zij stil begrijpend op ons toe om hier het verschil te maken opdat niet het onverklaarbare ons de adem en het leven neemt met scherpe geest en snelle voet redden zij wat er te redden valt met liefdevol een zachte aanraking of woorden…

als de leegte zich vult met stervend geklater van wegebbend water in vogelzang gehuld… als ‘t Avé Maria gestreeld van de harpsnaren glijdt en gevoelig openrijt wat nog niet was geheeld… Als de stilte schreeuwt en niets anders kan.., omarm me, ………………… omarm me dan…

Wanneer mensen elkaar begrijpen gaan, wordt er onverwacht op mijn deur geklopt. Hallo rijm! Wees welkom! Woorden vinden elkaar ineens spontaan, in gedachten die vanzelf gaan rijmen. Gedichten brengen mensen rijm, binnen een ongerijmd bestaan.…

laat me je omarmen omarmen met al ik ben en je wiegen heel lang wiegen tot 't kind ( in jou ) zich weer veilig waant geborgen weet tranen worden gekust droge wangen verlichten jouw hart tot aan de volgende regenbui…

De tegenpolen omarmen het zielsverwant het voelt als magneet.…

Met mijn rug naar jou toe weet ik dat jij mij vervloekt éénmaal omgedraaid heb ik meelij met jouw simpele ziel omarm je dan stevig ruggewrijvend en geef een kus op je voorhoofd neus en mond mijzelf voorhoudend dat je het nu wel begrijpt begrijp ik het wel waar ik mee bezig ben Kreeg Judas ook geen kus op zijn voorhoofd Marlon…

Het zou mijn dichtershart verwarmen Als men ook eens probeerde:’Weet je dat, ik je het allerliefste zou omarmen, schat!’ En daarmee tevens het omarmend rijm omarmen.…

In mij omarm ik Jou Mijn liefste, Jij bent in mij en ik ben in Jou. In Jou verlies ik mezelf en in Jou vind ik mijn kracht. . Mijn liefste, in mij omarm ik jou. Jouw heerlijke ontspanning wordt dan deel van mij En ik geef uiting aan Jouw expressie vanuit totale liefde.…

omarm en verwarm.…

in stille uren omarmen levenslijnen tedere harten…

omarm de stilte wie stilte verdragen kan is nooit meer eenzaam…

heeft u al gezegd de winter is voorbij en dat de lente aan haar dans is begonnen in de wetenschap dat zij de baarmoeder is van iedere vrucht ? dat de zomer een vrouw is van het Rubens model, mooi gevormd en gedurfd om gepenetreerd te worden door elk exotisch wonder? de herfst de ovulatie is van een periodiek verschijnsel met geuren…

Als ik dood ben zal men mij meer willen, vooral kunnen begrijpen Dan komt al mijn schrijverij tot wasdom gerijpt en met mijn laatste adem geijkt Als ik leef zal men mij best willen begrijpen maar kunnen? Al dat 'geschrijverij', gezwets, zo stom "Jean Fermate, is ie niet 'n beetje dom!"…

Omarm mij, schreeuwt de stilte. Het duister is niet meer bij mij in mijn robe hield ik haar gevangen maar nu verloochent zij van kleur. Omarm mij, wie ben ik nog als niemand mij meer draagt. Deze nacht schurkt in de bekken der hopelozen en in de dieptes van Hades snikt weemoed als solitude is gevlogen…

In diepe angst geworteld Gaat het loslaten beginnen Een lichaam dat geboren is Uit de schoot van de moeder Wordt weer teruggegeven Aan de schoot van moeder aarde In diepe angst geworteld Niet wetend wat zal gaan komen Glijdt het lichaam langzaam Door de sluiers van de dood Ogen vechten tegen het zwart De dood sluit geduldig het licht…

Sla je arm om mij heen Laat me schuilen in deze pijn Geef me woorden van troost Maak dit verdriet weer rein Kus mijn tranen weer droog Laat de lach weer toe in mijn leven Tover een kleur in mijn bestaan Zodat ik je alle liefde weer kan geven Sla je arm om mijn heen Laat het zonlicht schijnen Vul mij met je heerlijke liefde En laat al…

Adder gilde jij en kronkelde rond mijn arm En terwijl je het gif in mijn onderlip spoot Voelde ik vloeiend de warmte in mijn lendenen Mijn angel vulde zich klaar om toe te steken Het strekken van jouw slanke schoonheid Bevochtigde mijn hand en onderarm En rusteloos gleden mijn vingers in jou weg Je ontspande en gleed slijmerig onder mij in…

schreeuwen Al is het ook mijn tijd Het vele dat ik liefheb Raak ik ten volle kwijt Of zal er in wat komen gaat Ook plaats voor liefde zijn Als dat zo is heb ik geen angst Ik vrees dan niet de pijn Mijn hoop bewaar ik in het hart Gerust leg ik mij neer Geprezen is de nieuwe dag En zie ik jullie weer Mijn liefdes en mijn schatten Zal ik opnieuw omarmen…

Daar liep je, Steeds verder van me vandaan, Trots en onbevreesd, Het leven in, Ik keek je na, En bedacht, Je vergat me te omarmen, De leegte bleef achter, Als enige herinnering, Zonder warmte, Leeg.…

Omarm de nacht in Langgerekt vertrouwen Houd in het duister Vast aan hopen op Het vroege licht Dat in wanhoop Uitzicht biedt…

het lijkt al eeuwen geleden tegelijkertijd voel ik je handen kroelen door mijn haren ( in het nu …) lang geleden, pas geleden? zo zie je maar ... tijd zegt niet zoveel als je verdriet omarmt. het is het enig constante waar je bij kunt schuilen tot er een nieuwe optie zich aandient. geluk…

Wanneer we de dood omarmen, kan vrede worden geboren. Kunnen onze angsten sterven gaan.…

Kun jij de rust omarmen Je hart verwarmen Even stil laten gaan Stevig in je schoenen staan De wind voelen bruisen Natuurpaden doorkruisen Van druk ontdaan Weg van de waan De wereld anders beleven Gemoedsrust gegeven Lichaam en geest voldaan Zullen we gaan?…

Voor het eerst buiten het nu omarm ik de bomen van het bos dat ik zie omarm ik de stroming van het water dat zij drinken het water van het stille ven dat hen tot aan de voeten staat het donkere water dat hen tijdloos rimpelloos weerspiegelt de bomen dragen het bos de stilte in en het bos luistert geeft hun stilte weer in de ruimte…

kleurrijke rozen omarmen jou liefdevol in stralend zonlicht…

Omhels me Omarm me Verwarm me Sus de pijn Heb lief Laat me bij je zijn…

om me te omarmen bij daglicht u weet dat de nacht mijn voorkeur heeft…

Omarm de twijfel die de bepeinzende geest tal van keuzes biedt…

Oh, wonderschone liefde je hebt me in jouw greep Oh, wonderlijke liefde, ik wou dat 'k je begreep...…