Alle inzendingen over beleefd

ik ben opeens niet meer zo zeker, of je echt wel om me geeft je gedraagt je zo omzichtig, je bent bijna té beleefd zo voorkomend dat het pijn doet, zo bekend en toch zo vreemd en ik zie jouw ogen dwalen, of je afstand van me neemt Of je afstand van me neemt... Ben ik veel te ver gegaan?…

Een droom Iets speciaals, vaak verwarrend ... gewoon Een droom Een stiekem verlangen, onthuld ... gewoon Een droom Weggestopte angst, beleefd ... gewoon Een droom Meeslepend, klamzwetend, alleswetend ... gewoon Een droom Bij ontwaken een zucht, opgelucht ... alles weer gewoon.…

Bruingeel verbrande vingers Wroetend in mijn verbrande geest Zoekend naar het recent verleden Opiaten verslaafd onbewust beleefd Vervorming van het ondergane Vertroebeling van wat was Weg uit die poel der verdwazing Trek ik mijzelf uit het moeras Vechtend word ik opnieuw geboren…

Ik had het kunnen weten de tekenen waren daar aardig zelfs beleefd in plaats van lief plicht i.p.v.…

Dit moment beleefd. Door vlammen en vuur. Huid tegen huid. Tussen tong en lippen. Een zuchtend geluid. Ik bibber en beef. Ik neem en ik geef. Tussen passie en strijd. Ik voel dat ik leef.…

waar is de tijd gebleven dat ik buiten speelde en van alles beleefde zonder dat mensen me benadeelden. waar is de tijd gebleven zonder zorgen. die tijd toen we nog als één familie leefden, ik heb het veilig opgeborgen. maar waar is toch de tijd, toen ik was wie ik hoor te zijn. ik ben mezelf kwijt en dat doet ongelofelijk veel pijn.…

We leefden allemaal in de wetenschap, dat ons land, diagonaal werd onthouden en geleefd zoals het hoorde en beleefd?! Leve de Monarchie. Met alle rottigheden van nu, met alle beperkingen in acht genomen kan ik er niet aan ontkomen, de huidige tijd anders te benoemen! Leve de dictatuur? Maar nu het Wilhelmus nog!…

Op het Lange Voorhout kwam ik Louis Couperus tegen Hij droeg een duffelse jas en een zwierige hoed en onder zijn arm een klein wit poedeltje dat was bewerkt met een flitspuit onkiese parfum Hij knikte beleefd en ik, blij verrast: hé Louis! Dat vond hij net iets te pop…

Gevoeld in dreiging Beleefd in schokken Vervormd in angsten Bewogen in tijd Nabij Gevangen in hoofd Opgehoopt in hart Gebroken in stuk Vertaald in gedrag Nabij Blijvend in dit land Vallend in dit land Helend in dit land Oorlog nabij, nabij…

‘in de schaduw van de wind’ kijk ik naar ‘het labyrint der geesten’ en ‘het spel van de engel’ dat me als ‘de gevangene van de hemel’ dwingt het van buitenaf te bekijken maar wat mij het meeste stoort in wezen is dat ik niet zelf mee kon helpen zoeken het toch wel intens mee beleefde door het allemaal te lezen in de romancyclus ‘Het…

Ik beleefde de zoetheid van de hartstocht in het laatste jaar van mijn schooltijd, toen ik bij een meisje naar tederheid zocht en we toen vrijden met ongekende hevigheid.…

Nu hij op middelbare leeftijd zit lijkt hij gevoelloos, star en stug beziet het leven tè zwart-wit ik vraag beleefd, geef zijn ziel terug.…

Ik beleefde het dolgraag de trots die in me welde ja, we liepen gelijk in pas. Waardoor ik ben gebroken: een overmoed die is opgestoken, wond werd weer die oude kras. Een splijting die me verwrong me vervreemdde en verdrong de man die ik feitelijk was.…

ik ruim de keuken nog wat op ik zie mijn moeder gaan ik pak wat op en zet het weg ik zie haar handen aan hoe zij het deed verleden tijd wordt heden in de tijd nu net als toen mijn handen gaan als die van haar met vlijt haar vingers zijn nu krom beleefd haar handen zo vertrouwd de mijne zijn nu net als toen al moederhanden oud .…

Daarna zal ik dringend doch beleefd vragen.... mag het een boontje meer zijn?…

Wilde dit steeds proberen Zonder crimineel verraad Uiteindelijk toch gelukt Zijn idealen nagestreefd Vruchten ervan geplukt Vrijheid intens beleefd…

ogen die teveel weten gedrag dat niet "past" ze kan het verleden niet vergeten het is voor eeuwig in haar ziel gekrast pas 6 jaar oud en al een leven geleefd geen man meer die ze nog vertrouwt ze heeft teveel beleefd haar lichaampje niet meer ongerept nooit meer "heel" door een man die ook haar moeder mept het grijpt me naar de keel…

Het beleefde staat in mijn geheugen geschreven. Mijn gedachten, doorlopend van verdriet naar geluk. Tranen en geurende rozen vormen een broze balans. Mijn leven, in het verleden verweven, Brengt de toekomst om vrij in te leven.…

Dit tengere dingetje beleefde pijnlijke zaken Mijn hart voelt zalig warm aan, die regen kan me niet droevig maken! Een kluis of dikke bankrekening, bezit ik niet. De Liefde voor de medemens primeert, niets doet dit teniet!…

wie ik ben is zeker niet altijd te vinden in wat ik schrijf wat ik schrijf kan ik best beleefd hebben of ook niet ik kruip even graag in de huid van een man als in die van een vrouw of een kind als iemand van het toneel het gaat toch om gevoelens die ik losmaak dat is ten minste vaak mijn streven of ook niet het is maar…

Iedere discipline in één oogopslag van jouw kern in een modellichaam beleefde ik mijn dag optimaal gebaarde jij in volle glorie zwijgzaam.…

een groeter kwam voorbij en zei beleefd ander mens wat ben jij in het echt gesproken dan hé de aangesprokene zei.. hé voorbijganger ik ben ook een toevallige groeter en wat ben jij als hier geen dag iets zegt verbaasd keken we naar het beeldscherm knopjes zeiden wij, dat geeft best licht…

Niet op tv, niet op het witte doek, maar Wilders' film beleefde z'n première op internet, vol bloed, geweld, misère. Tot slot scheurt hij een bladzij uit een boek.…

Dringend doch beleefd te vervangen Vond hij na dagenlang zoeken %@$?&! En jawel hoor: het paste eveneens Kringloopvers: Met dank aan de dichters Gerrit Komrij (eerste twee regels) en Cees Buddingh (laatste regel)…

ik zag hoe jij ook stiefelt met een beladen koffer vol twijfels en vragen gelijk de eenzame eik die met al zijn kracht wacht op lumineuze dagen misschien wel waren het je weke ogen die net iets te lang in de verte bleven staren een ogenblik beleefde ik jou, je wereld de weemoed van jaren…

Hoe gaat het met je is de vraag Ik twijfel het klinkt zo vaag Uit beleefdheid of omdat het moet Ik weet het antwoord van mijzelf heel goed Maar als ik zeg hoe het gaat Zie ik aan hun gezicht het resultaat En het antwoord wat je krijgt Het is beter dat je zwijgt En dat meen ik oprecht Maar mijn pijn is echt Daarom zeg ik niet meer hoe…

wanneer ik niet meer ben ik niemand uit de stoffelijke wereld meer herken als ik ben geweest terwijl ik langzaam aan mijn nieuwe wen na m’n vorige te hebben beleefd neem dan wat van mij overbleef in je handen werp me omhoog in de wind zodat ik mogelijk nog eenmaal dan terwijl ik door de lucht zweef de weg naar mijn dierbaren vind…

Zo kon je het noodweer beter verdragen verklaarde je, maar ik wist dat je de flitsen en donderslagen beleefde als granaatinslagen. En dat je nu vergeefs probeerde, gehuld in een nevel van ouwe klare, de beanstigende beelden te verjagen.…

Het jaar al enige dagen oud, het knallen van vuurwerk inmiddels verstomd, de mensen elkaar de beste wensen geven al dan niet gepaard met zoenen over en weer de mensen terug keren naar het leven van alledag, maar ik vraag me af, zit het 'tussen de oren' of is het echt zo dat de maand december helemaal niet beleefd is?…

Zacht zitten zweten warme billen doezel zus foezel zo Hier niet gillen wees beleefd boven tafel met die handen vuig en vunzig Macht geeft kracht Wij zijn de goden De Meesters van het Universum Ik heb de wereld in mijn hand -dit tere vogeltje dat beeft Zal ik knijpen als ik durf? Zal ik knijpen als het moet?…