Alle inzendingen over berouw OR spijt OR nauw

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Geen spijt of berouw, wel stilte aaneenrijgen. Een vruchteloos gebaar, door niemand gedragen. Allen staan daar maar en idealen vervagen. De vroege morgen heeft geen reden om ervoor te zorgen de dag te betreden. De ruimte is gevuld met loze woorden in verlangen gehuld naar kille oorden. Gebakken lucht. Er valt niets te belonen.…

Papa waarom oordeel je zo gauw, je toont geen liefde noch berouw!…

Een blauwtje lopen is een hart vol berouw.…

ogen waren donker als de nacht Er was geen ster of lichtpunt te bekennen Zij bleef terwijl zij weg had moeten rennen Kat in het nauw, hij had haar in zijn macht Zodra je twijfelt moet je zien te gaan Verre van een narcist met eigenwaan…

Sluit, mijn vriend, de ogen - niet het hart - en aanschouw het slapeloze blinde zwart van mijn berouw…

toch vind ik jou in de verwatering van mijn toekomst in het meer van verlangen overbrug ik de afstand, met het wrakhout van berouw zocht ik jou… deinend in het eeuwige moment van onze herinnering…

de toon Het vallen van een ster geeft licht aan wie ras voor leedvermaak zwicht Maar geen schrale troost van een beate fan Echte spijt en rouw maken ook de man…

Wij praatten, lachten Bedreven de liefde Schreven. Dansten en Reisden de wereld rond Onze laatste kus Onze eerste keer Onze laatste adem Ons samenzijn Nooit meer Onze lijven versmolten Jaren tot één. Onze erotiek Echt verheven tot kunst Onze laatste kus Onze laatste adem Onze laatste keer Echte liefde in Een mum Van tijd tot iets dat daarop Lijkt…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

zou je dat voelen en dan het diepe graf waarin je niet wil zijn die nauwe kist in het donker van je nacht zou je dát nog voelen of…. zou je niets meer niets, zelfs dát niet ...…

Bloemen van de verleidelijkheid worden momenteel niet in het nauw gedreven. Zij gloriëren op de juiste tijd. Van lente tot aan de zomer een uitbarsting van dat kleurig bloementapijt dat ons niet in droefgeestigheid om doet keren. Heden mogen we het weer beleven gelijk de vogels in het vrije veld.…

Kom, kom terug en keer je om, het is nog niet te laat Al je leugens en bedrog heb je weggestopt ze komen terug, zoals een rups ontpopt nee, die gaat niet dood in een cocon geweven want daar krijgt het voedsel en blijft leven waarheid en berouw smoort wat schuld is en het kwaad Kom, kom terug en keer je om, het is nog niet te laat 's-Ochtends…

Wat geweest is is geweest; ik ken geen spijt of berouw maar hou enorm van jou dit hele feestje is alleen van jou…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Maar zo hij 't met eksterogen op mocht doen, Dan wens ik hem alle daag een wandeling in een nauwe schoen.…

drijfjacht vol hagel ontsnappen onmogelijk dieren in het nauw…

Ik leef mijn ziel In mij - die nauwer Luistert naar wie Of wat dan ook dan er Ooit op aarde Te beluisteren viel…

Een duif die tussen bomen een kleine plek uitkiest tolt dralend om zijn as en komt spiralend neer. De charme van zijn dalen stijgt als hij gebrek aan ruimte heeft.…

Het spijt me dat ik ben, zoals ik ben. Het spijt me dat ik op deze wereld besta Het spijt me dat ik alles in jouw ogen verkeerd doe Het spijt me... ik loop weg, ik ga. Het spijt me dat ik niet ben wie je wilde dat ik was Het spijt me, mijn ma…

Buitensporige daden houden het leven gewoon gaande als of een trein op het rechte spoor wezenlijk loonde; ik je kan zeggen dat het flauw al jij mij eens vermaande, in de Intimiteit bijna niemand sporen van berouw vertoonde.…

nu is het stil en al wat ik verwachtte was benéé mijn trots een gil kwam al te plots en ik begreep en gij bekwam ter late ure toen de nacht als een deken u bezwoer en ik u raapte van de vloer waar u te neder was gedaald wij hebben elkander nooit bezeten al klinkt bezit als een nood in het koren doch wij schoven en leunden met en…

uit het zicht geraakte SS- mythe Wat blijft, ouwetje, flarden broos film- journaal, waarop u de paradepas afdrukt in de asresten van boeken en bundels Maar kantel eens uw verchroomde ogen, en zie dat 'n eindeloze rij wagons, met de woordenschat van spoorloze schrijvers en dichters, bij uw lege laarzen stopt Zonder enig berouw…

Jouw handen die als een kasteel mij omarmen en die me raken zoals het water me voedt waarvan ik drink en dat me waadt door de mooiste dromen [ met jou ] En toch wanneer ik je naam op het water schrijf verdwijnen de letters bij het licht van de maan in een tijd die niet lijkt te bestaan Doch het verhaal doorklieft de eeuwigheid en kent…

" Ook al heb ik soms gebeefd Dit is namelijk wat ik wou Daarvan heb ik geen berouw!…

De jongen tuiniert strijdlustig verwint tartende roofhalmen graaft kruimelige plantgaten voor ongeduldige bloemen ziet bij zijn werk zwarte miertjes krioelend uit de grond schieten met eitjes en poppen vluchten een nieuw veilig verblijf zoeken onder elke aardkorrel betreurt die tere mijngangen waar een knusse stad school bloeiend door…