Alle inzendingen over bril

sinds kort heeft mijn vriendin een scootmobiel ze gaat ervoor met hart en ziel ze kan weer gaan en staan waar ze wil ze ziet alles weer door een roze bril ga zo door meissie op naar het volgende reissie…

Waarom kwetsen of iemand pesten wat heeft het voor zin het is eigenlijk heel min waarom kleineren omdat ze wat mankeren dragen ze een bril wat is het verschil laat ieder in zijn eigen waarde dan zou het stuk gezelliger zijn op deze aarde.…

Graaf het liefst In het donker mijn Eigen ondoorgrondelijke weg; Het donker als deken, Als teken van veiligheid, De bril die ik draag Is louter voor de vorm Want blind was ik toch al, Maar mijn medemollen Moeten vooral niet Denken dat ik gek ben…

een stapeltje kleren op de oever keurig opgevouwen een bril erbovenop geheimen zinken kringelend naar de diepte rimpelingen komen langzaam weer tot rust het meer glinstert in de zon alsof er niets gebeurd is…

Vrolijk kind met blauwe ogen, bekijken - door een roze bril - de grote mensenwereld. Onbevangenheid straalt op het gezicht, de frisheid van kinderlijke onschuld, gekoesterd door het onbeschreven blad. © avriends - 2007…

roze is de kleur van de bril waar ik door kijk een fout antwoord... maar toch geef ik die mens gelijk want problemen bestaan er niet er zijn alleen maar oplossingen dus blijf ik weg van mensen die problemen maken... bij elke oplossing!…

ook bij mij verzakt onder de ogen het vel tot wallen alsof daar zichtbare jaarringen de ouderdom willen tonen als beelden van sterfelijke demonen er wordt lucht in bogen onder mijn bril gezogen waar de huid te vroeg door het leven is bedrogen…

Dus Máxima, je bent ook Van Oranje, met bril of zonder: ik hou toch wel van je!…

“Maar turen is niet goed, mijn lieve schatje, zo zonder bril; ik haal je tablet wel.” De wesp was kansloos tegen dat model.…

met herinneringen zorgvuldig wegberedeneerd zet vandaag de nieuwe bril mij op een vreemd terras en vouwt rustig een krant die ik nooit eerder las drink koffie cafeïnevrij maar nu verkeerd in dit volmaakt moment kan een begin niet nieuwer zijn…

de transparante deeltjes van het geluk zijn voor anderen niet zichtbaar doch zelf merk ik de beleving van destijds nog altijd daar de tastbare momenten van optimaal genot uitvergroot door een rozegetinte bril...…

uiteindelijk is de schrijver niet meer bij zinnen, ten dode opgeschreven ondanks zijn roze bril draait de wereld een dag naar de nacht collega-scribenten spartelen, sputteren tegen een onherroepelijk eind we gaan er aan allemaal naar de maan…

Ik zag vandaag, met zo’n papieren bril Een pornofilm die aangenaam verraste Ik kon een virtuele vrouw betasten En daarna ging ik virtueel van bil Alleen het hoogtepunt was even slikken Toen ik die man op mijn gezicht zag mikken…

Ik heb geen bril nodig om mij naar het licht te dragen. Ik vertrouw op mijn vleugels, mijn stiltewezen die overal aanwezig is. Ik geef een hymne aan de wind en tover een leger van glimlachjes die stralend hun zaadjes verspreiden. Ik open mijn voeten en laat de aarde stromen.…

in de buien voor en na de dolstdriest denkbre dronkenschap schiep de dichter de meest onvergankelijke verzen en eenieder zal er zich terecht over verbazen hoe ook hier weer het hoogst verhevene met het laagst gezonkene hand in hand gaat als twee glazen aan een bril…

Jij kwam binnen verward kort blond haar een bril op je neus Je handen toonden sporen van het perenbomen snoeien Ik keek, jij keek Wij deelden een moment Het gemis kon beginnen met verlangen en verlies…

Artrose kwelt me hevig, nu en dan En zonder bril ben ik een hulpeloosje Snif, niemand plukt voor mij nu nog een roosje Ik takel af en word er depri van De tijd gaat zwaar in ’t zoete leven tellen Straks kan ik vast geen moorkop meer bestellen…

Je hoeft niet veel te hebben om de zon te zien: alleen maar goede ogen en een bril misschien maar weet dat toch de diepste dingen gratis zijn en dat ze soms ook groeien dwars doorheen de pijn. Dus maak je zorgen maar niet al te groot en wees tevreden met het dagelijkse brood.…

zei ik op mijn beurt 'misschien komt een bril van pas' weerhoudt u van het -in schijn zien- van 'n Fata Morgan?…

De pers heeft Jodie Foster rond zien lopen Met een gehoorversterker en een bril Zo´n nieuwsfeit houd je uiteraard niet stil Daarom gaat wereldwijd de beerput open Het leven zal, sinds men de tijding las Nooit meer zo zijn zoals het vroeger was…

Nu is zij telkens haar bril kwijt en als zij leest, leest zij keer op keer haar boodschappenlijst voor. En halen: ho maar.…

De bril der verwondering draag ik sinds mijn kindertijd. Hij kleurt het leven, leerde me kijken voorbij de bokaal. Ik hang nu tussen klein en groot, mijn kom wordt te klein. Maar ik blijf hier niet hangen, ik word te groot voor dit gedoe. Straks verhuis ik naar een aquarium.…

De neus vrij fors, en adellijk gebogen, een kleurrijk en zeer pittoresk gebit, een bril, een snor, grijs haar dat warrig zit en fraaie wallen onder beide ogen, zo blijkt het ideaal gelaat gebouwd. Maar dames, pech, ik ben allang getrouwd.…

Een stem roept: ”Viespeuk, doe de bril omhoog. De dames na u zitten ook graag droog!”…

d’Arena klaar voor de yell tien tien supporters geloven niet wat ze zien in de blind willen ze aan d‘n bril met beter zicht blijft de bitt’re pil ach mensen geen prietpraat flauwekul ajax speelt nu op safe voor de nul nul…

Het toetsenbord wint het van de wc-bril als ’t gaat om viezigheid De bacteriën huizen er met miljoenen tegelijk, ik zie ze dansen. Voortaan maar een toiletrol mee, als ik ga typen en aan de zijkant heel frivool Hang ik dan reiniger en borstel zo minimaliseer ik besmettingskansen.…

de dag strekt zich voor ons uit als een veld met mijnen de booby-trap wordt ook verwacht links staan de schutters met meedogenloze bril rechts ziet men de jagers met algemeen janhagel de scherprechter drinkt er tussenin zijn vitriool maar bloemen zijn er ook een grote bos doornroosjes hendrik…

Haar bril nog in haar handen. Gehaast of opgejaagd de hal uit loopt. Verlaten kartonnen bekertje.…

Blijdschap komt uit vuur, verlangen dat zo nu en dan beantwoord, of altijd Alleen soms niet te zien door te dikke bril door te vermoeid misschien door angsten…

Wij kijken constant door een roze bril naar Max en al zijn stoere capriolen. Krijgt hij een straf dan worden we bestolen! Een paar seconden maakt een groot verschil. Maar het Wilhelmus? Muzikaal gezien geef ik de voorkeur aan: “God save the Queen”.…