Alle inzendingen over brommen OR WA OR prent

Kom ik zo aan een naar en pijnlijk end Of krijgt een losse lampjesfiets een prent?…

Geboren met een erg zeldzame kwaal bezoekt hij nu vele continenten om zijn mooie verhaal in te prenten zonder ledematen; niet ideaal Maakt zich niet meer druk om wat hij niet kan Dit is een eerbetoon aan een groot man! ...geen armen, geen benen, geen zorgen lifewithoutlimbs.org youtube.com…

Daar kwam ’t gevaarte naderbij het milde motor brommen werd hels: een het oor verdovend grommen. Een laatste vlinderslag een grimme branielach wat zeer niet al vermag! Begroef de man zich in de schoepen van haar roestvrijstalen schroef.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

was het hoogmoed of wa het ketterij? was het een zegen of een vloek? Was het een gemis of een opluchting? was het vrijwillig of gedwongen? was het een offer of een aangestoken brand? was het opzet of een geval van onoplettendheid? (En voor de voetballiefhebber-kenner was het een schwalbe of een loepzuivere penalty?)…

wuivende wind zoemzindert traag trillend de tropische trance terug meeuwen miauwen als kirrende kauwen bevlogen hun vloeiende vlucht bijen die brommen met fris gesis en slurpen de bloeiende blommen kakelend kwakende kikkers bekijven, beklijven, als bronstige schapen bulderend donderen de bolders rotsig ribbelend bergaf…

De televisie staat aan op 27 april 2020, Koningsdag Zijne Majesteit WA spreekt ons om 12.00 uur toe het, zijn volk, onderdanen, kijken en luisteren dan klinkt ons mooie Nationale Volkslied de ramen, balkondeuren gaan open en wij zingen met elkaar, ons land toe "Wilhelmus van Nassau, ben ik", dat zijn wij de tekst volgen we vanaf het televisiescherm…

Charlie Hebdo de hofnar is vermoord Zijn bellenkap laat zich niet langer horen De spiegel die hij ophield, ging verloren Het spotten, honen, lallen werd gesmoord Gelukkig deelt men duizend prenten uit voor ieder belletje dat niet meer luidt…

dit vraagt om volharding; breek de dagen, doorsta de uren, het staan in stilstand verblind het ogenblik, om samen geheugen in vlees te prenten om atomen van steen als rook tot lucht te blazen verzacht een rots haper de tijd…

Mijn hoepel, mijn priktol verruil ik voor boeken; Ik wil in mijn prenten mijn tijdverdrijf zoeken, 't Is wijsheid, 't zijn deugden, naar welke ik haak.…

waarom zetten we kinderen op de wereld om hen groot te brengen ze te voeden met haat en onverdraagzaamheid jegens andere geloven andersdenkenden dat in te prenten blijven herhalen tot zij bij machte zijn om de wapens op te pakken tegen hen genaamd de vijand is dat waarom…

Daarom haal ik die prent van Albert Hahn Na honderd jaren uit het stof vandaan.…

opgesloten… vind ik niets voor mij dus laat me los, maak me vrij ik wil stoeien op de groene wei met mijn soortgenootjes: de honingbij ik ruik de planten en de bloemen maar zit gevangen in mijn korf mijn vriendjes hoor ik heerlijk zoemen och, wat vind ik dit ellendig grof want alle bloemen wil ik kussen ik wil vliegen, ik wil brommen zie…

Deze opgeblazen droom komt in je langdradig hart brommen. ------------------------------------------------------------------- Uit: 'Wat koop ik voor jouw donkerwilde machten, Willem', 2011.…

Langzaam schuiven doorzichtige wolken langs het dunne licht van ’n sikkelvormige maan, die mijn door ranken omzoomde raam als kader koos voor een toverachtige prent Voorbij gedachten vang ik de stilte in dit levende moment het is te kort, te kort…

Van Amsterdam naar Groningen dat is Langs Flevoland krap anderhalf uur rijden Maar als de buschauffeur zich laat verleiden En kilometers omrijdt, gaat het mis Toch weer een wijze les om in te prenten: Maak nooit zomaar een omweg via Drente...…

op het land op het recht op de bloemen staat ie sikkeneurig de treurigheid der wereld werkt de dood zei paulus al woensdag na kanazondag citaat uit mettenlezing bij prent van Bleker: http://bit.ly/whc04r meer info: http://bit.ly/wjQAPy…

Ik zie weer geel in het groen Niet langer die grijzige prenten Maar een pimpelpaars plantsoen 't is lente, 't is lente! Ik hoor gezoem in de zon Niet langer die lege momenten Maar een nestje op mijn balkon…

hoe kunde gij me kenne alsde deur me hinne zie ge kunt ut noit witte ik fuul me dan veugel vrie nim munne ope hand zo werm tussen dun oewe worde ge dan nie overmand over wie ik zij bende dan nie angeland zo wezenluk dichbij da bin ik unne mens van flees heur munne siel roepe di ben ik wa ge in mun oge lees…

De laatste prent die maakt hij strakjes boven Een lange rij, een lommerrijke laan Je ziet twee mannen naar zijn uitvaart gaan Als laatsten zijn ze achter aangeschoven En verder hoeft hij weinig uit te leggen Een fluistert zacht: 'Ga jij ook nog wat zeggen?'…

Zo’n prent van een madonna met een kind dat zich, geborgen in haar lieve armen, nog eventjes al knuffelend kan warmen, laat niet zien waar de vader zich bevindt. ’k Zit liever hier bij jou, zo kirt de kleine, Jouw snor prikt zo veel minder dan de zijne.…

De rozenkrans omlijst haar fraai gelaat Het paars gewaad laat grote delen bloot Een tweeling kwam uit haar serene schoot waar slechts een enkeling naar binnengaat En op de achtergrond toeft kalm de zee Devote prent: Maria Beyoncé…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Zodra het sneeuwt denk ik vaak aan de prent, Die op mijn school zo mooi boven het bord hing, Waarop het nog om pret en om de sport ging, Wanneer de jeugd elkaar een beetje jent. Wie het nu waagt een sneeuwbal raak te gooien, Die hoort misschien al spoedig tot de dooien.…

Stap bevallig uit dat kader en laat mij zijn de lieve dader, die uit jou een nieuwe prent ontwikkelt, heel intiem niet ingewikkeld. Groots dit te beleven, fotomeisje toe, wil even met mij leven.…

op gelieke hogte sie icke um mie hinne is da wa icke sogte dun grotste ende diepste sinne skonner ende errug himmels gemaeckt nee, geschaepe mien hande rieke naer oe, maer jie kiek allene naor folmaeckte knaepe och icke kenne mieselfe in toekomede maete ende ontdeckte immer mere kaese gaete…

een Elfje danst net boven het water in volle schittering vleugels van glas in lood brommen bij contact met soortgenoten achternagezet door bezit zij geen tijd voor de liefde in achtjes vliegt ze heen en weer voor haar voorgerecht even zij landt op een blad om zich te laten wiegen door de wind tot zij wordt uitgedaagd achteloos…

ik vraag me heel veel af en de wind hoort me brommen…

En dan drukt winter zijn stempel op pad en perk in mijn tuin Jaagt wind en metgezel sneeuw tussen struik en boom hun laatste blad verloren De prietpraat tussen fris groen van bol en knol met stilte bedekt De tafel voor vogels door mij gedekt, de vetbollen gehangen Dempt even... even maar mijn verlangen naar voorjaar, lentelicht…

Als daarna de poëet in de agent Mij blij verrast met een vormvaste prent, Dan ben ik ondanks alles dik tevreden. Politie die mij jambisch wil bekeuren, Mij hoor je er beslist niet over zeuren.…