Alle inzendingen over c.v. OR non

Meetkundige precies spreekt het hart van het oog de boekdelen van een leven zonder dialoog Het kijkt en spreekt van non-verbaal de taal van tijd als een innerlijk signaal En soms fonkelt onder een warme zon de parel van toen zoals het begon.…

Ons land kan op twee reli-kwesties bogen: De burka en de weigerambtenaar Het zijn er wel tweehonderd bij elkaar Te veel om zulks nog langer te gedogen Dus helpt, met zijn verholen maarschalksstaf, Geert rechts én links van non-problemen af…

Geeft antwoord Zonder woorden Speelt een akkoord Zonder akkoorden Je hoort geen muziek Er is geen publiek In deze enige taal Is het non-verbaal Je gevoel vertaalt Wat er in jou speelt Het hart verhaalt Je bent close in beeld… In liefde…

Er wordt ons zand in de ogen gestrooid geen schepje, een scheepje De brieven post van de overheid de non-antwoorden van Bestuurders Het zijn de kluitjes waarmee je in het riet belandt Je vindt het dagelijks in dagblad of weekkrant met schepen aangevoerd: .....gestrooid zand.…

Dat een non een vrouw kan zijn beschermd door de ziekte van haar geslacht aan wie de geile strijder natuurlijk geen geloof schenkt belust op vergetelheid.…

als een geroutineerd acteur in een eenakter maar dan wel een non-fictieve scene uit een kerstverhaal van Dickens…

Zijn maidenspeech begon in het Latijn Dat viel niet mee voor menig Kamerlid: ‘Ik niet begrijp met simpel kersenpit Het is niet zo geschoold, mijn pover brein’ Toch hoort men zachtjes in 't geroezemoes: ‘Bau det, non scholae sed vitae discimus’…

Non binair Thea of Theo -om het even. Sinds 'me too' vallen zijn complimenten verkeerd. Nog even en er rolt een haiku uit de computer. Zonder selfies kan zij haar gezicht niet onthouden.…

“Ik ben onvruchtbaar en daar zit ik mee Oh Benedictus, bijna ben ik non U helpt ons toch ook af van Parkinson? Toe schenk mij alstublieft een kind of twee Dat u straks zalig bent, wens ik u toe Hoogachtend, M. Martin (voorheen Dutroux)”…

“Io non sono qui, capiche?”…

haar hart geschonken streeft zij ernaar hem, sterkte van haar wezen, oprecht te behagen in alle dagen goed of slecht of zelfs gewoon vermoedt zij de wereld achteloos in geven en nemen niet bij machte te zijn hen ooit uiteen te drijven ongeacht geweten grenzen aan elk mogelijk bestaan want zij zijn liefde als geluk en voedsel en waar…

Zo is ze non geworden. Het heeft 'r niet gespeten. 'Ik voel me dik in orde,' liet zij een zuster weten. Ze plukte in d' abdij met veel plezier de dag. ' 'k Heb dikke pret,' zo zei ze met een vette lach. Toch was ze nog niet jarig: het eten was een straf, want altijd was het karig. Ze viel voortdurend af.…

Zelfs in Des Heren harem gaat het mis: Soeur Agnes sloeg Soeur Rosa’s neus in gruis, die trapte juist Soeur Flavia in ‘t kruis, men hoorde: “Hel !” en zelfs: “Verdoemenis !” Drie vrouwen vredig samen ? Een illusie ! Dat is van oudsher een recept voor ruzie.…

Het nonneke zit gebogen, Stil aan de kerkpilaar; De gele lichtjes flikkren Ginds, op het hoogaltaar. De gele lichtjes flikkren, Het orgel dreunt en schalt; De wierookwalmen stijgen, En de avondschemering valt. De wierookwalmen stijgen, De kerkzang sleept haar mee, En wiegt haar zacht in dromen Van rust en hemelvreê. En wiegt haar zacht…

' - Wat echter niet kon: elke vrouw bleek een non en hij moest van die vrouwen vertrekken. In een kroeg wou de vent zich bezatten. Een vrouw, die hij wilde omvatten, verzette zich niet. 't Was een prettige griet. Hij ontwaakte. Z'n droom was een natte.…

Zes nonnen goed voor ruim zeshonderd jaar. Zij horen allen bij de groep der sterken. Zijn zij gezegend voor hun goede werken? Of steekt het toch iets anders in elkaar. Op ieder pak condooms voortaan de quote, “Pas op: van neuken ga je eerder dood”…

Een Fransman is langs ’t Vaticaan gegaan waar elke vijfde man geen homo bleek Die vijfde biechtte helemaal van streek: Ik heb potdôme iets verkeerds gedaan: Ik wijk zo zondig af; ik heb vannacht geheel alleen een blote non bedacht…

Teveel geschreven nooit eens serieus Ook nu niet Niet eens voor even Verkeerd begrepen Onbewust, bewust Heb geen antwoord klaar Je zegt het maar Hoe nu verder Onder eerlijkheid bedolven De waarheid moet eruit Teveel onzin gedolven Waardering om wat je doet Sprekend hart vol liefde Wil je geen pijn doen Ongewild schreeuwt mijn gevoel…

Het had een onderonsje moeten blijven, zijn mailtje aan de stoot van het kantoor Maar onmiskenbaar klonken bij het schrijven zijn hormonale ondertonen door De boodschap wilde ook al niet beklijven, vond in haar mooie oortjes geen gehoor Wat heet: ze las collega's hardop voor "...zou jij met mij de lunch willen bedrijven?"…

Ik heb het laatste woord voorbij zien komen De stilte kwam er zwijgend achteraan Een laatste druppel uit een lekke kraan Een laatste deling van de chromosomen Wat ons nog rest zijn geesten en fantomen Hoe kunnen wij elkaar nu nog verstaan? Met dierlijk krijsen, schoppen, bijten, slaan Proberen we tot een begrip te komen Het hulpeloze uiten…

Mijn tante Eugénie liet mij paardjerijden eerst op de knie en later op haar rug, ik was drie in het klooster, waar ze woonde Ik hield haar stevig vast door de gang van het convent gezeten op mijn zwarte ros "Genieke" hinnikte zij mijn spontane lachen los Ik draag haar met me mee en soms als ik mediteer zweeft zij in mijn zicht onverwachts…

Wij knikken naar elkaar hij weet waarvoor ik kom Zijn handen begrijpen de taal van mijn lichaam Met zijn vingers opent hij poorten laat energie weer stromen Alleen onze ademhaling spreekt Dan vindt hij het voorvoelde masseert de koudebrug Hij tast mijn heupen af en duwt zijn duimen tot op het bot Ik kreun Niets staat los van…

In de schaduw van jouw licht streel ik met mijn ogen jouw lieve gezicht In de stilte van jouw verhaal luister ik aandachtig, naar jouw gesproken taal Uit alle macht spreek ik uit zonder geluid, ik mis de kracht Je kijkt me aan, onbewogen en ik weet er is geen woord gelogen en jij hebt mij verstaan In het schijnsel van het licht raak…

een taallichaam spreekt golvende woorden wiegend, deinend als een oerroep een oehoe zegt u? stel dat sprake is van vogels die geen brood lusten op verlaten terrein als zeewier in waterzucht krijg het op de heupen hang aan lippen verdwijn in borsten een heldere kaaklijn met vertanding langs hemeldeuren in beweging staar naar…

Met dank aan Bontje voor zijn snelsonnet Hij heeft noch Poetin noch zijn mensenbroeder Baudet ditmaal in 't zonnetje gezet Terecht, het is de dag van onze Moeder Het leed van dit gemis laat hij verzachten In plaats van mij heeft hij Mei in gedachten ________________________________ EGOLOOS Al zijn we 't "Ik"-tijdperk allang voorbij…

of veelzeggend, tegenstrijdig in de aard van non-dualisme anderzijds “ ik ben het weten moe” moe van het waarnemen het weigeren van een descriptie is een nodeloos verlangen naar een interpretatie dat nimmer een opzichzelfstaand feit kan onderbouwen zelfs zonder strijd rusten de wapenen nooit in al die partijen waar een homogene ascetisch…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Soms zijn confrontaties, complete hordes die " genomen" moeten worden, vaak lijkt het beter, de ogen te sluiten, de oren op non- actief te zetten, vooraleer men de mond opent en gezegdes uit, die beter gemeden kunnen worden, want al is de waarheid nog zo snel...... een confrontatie achterhaalt haar wel!…

In mijn positie van entiteit met bedachtzaamheid ben ik geëvolueerd naar meester in goddelijkheid Het galactisch genootschap zond mij telepathisch de boodschap Van non-verbale communicatie streef ik naar helderhorende interpretatie Andere geestverschijningen worden hierbij geanalyseerd en systematisch geautoriseerd De machtsoverdracht wordt komend…

Een ijspegel Heeft mijn hart doorboord Mijn ziel op non-actief gezet Verscheurd door pijn Bezie ik de grauwe wereld Kleurloos en troebel De kille stilte schreeuwt De leegte vult mijn wezen Met lege blik staar ik naar buiten En schrijf je naam op het beslagen raam…