Alle inzendingen over continu�m OR tijdstip OR gevolg

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Gekweld tijdstip van opgespelde plichten Herkent door trotse ogenblikken Die gedetaïlleerd verdwijnen bij het uitstappen Een station met koffers latend Tranen wekken wat verwijst En geschiedde klanken herrijzen Zo baadt met kronen Zijn ark schonk.…

naderend het tijdstip maar nooit voortijdig ligt er een weg in ogenschouw af te leggen zoals platgrondelijk beschreven op stafkaart, in dubio, tevens weerlegbaar hoogpolige grenzen te ontregelen te doen aanschreeuwen en hierin afdoende slagen…

Ben ik bij jou dan ben jij bij me maakt niet uit waar of we zijn of waar we dan mee bezig zijn want da's het enige dat telt ongemerkt passeert de tijd voor mijn gevoel staat hij ook stil wanneer we samen lachen zingen als jij me kust word ik zèlf stil Kleuren schieten door me heen ik wou dat ik ze zo kon zingen voel duizend en één…

Ook in Italië, Milaan en Rome Verscheen die linke, nieuwe virussoort Verspreiding van Corona gaat nog voort Maar laat zich binnenkort vast wel betomen Veel enger is de soort die langer hier is En continu gedijt: het winstziek virus…

Vele klachten licht en zwaar zoeken oorzaken naar reden of gevolgen van daden die ver van ons huis zijn veel oorzaken en reden vinden hun verklaringen in gevolgen en daden die wij in huis hebben gehaald.…

Ik draag het heden Onder mijn armen Met mij mee Continu Verandert het heden Naar verleden Dat mij ongewild steeds volgt Verandert toekomst In het heden Draag het even met me mee Probeer het dan weer te vergeten En te leven Zoals ik in het verleden had gewild…

over de gang, langs structuurverf, deuren met hun nummers gesloten alles inwisselbaar, zweem van bederf, elk tijdstip in vergetelheid gegoten lopend met op de rug een stenen last, weifelend over deze ultieme galerij zonder zienderogen op de tast; mijn schaduw is mij het meest nabij…

Een hoorapparaat voor het gevolg van doofheid is als een oorzaak…

Ik heb een muur om me heen ja een vesting van steen en niemand komt er doorheen. Gebouwd om mijn hart, ziel en emoties te beschermen, want ik heb door de jaren heen flink moeten kermen Er wordt dagelijks op de poort geklopt maar ze worden door de wachten bij de muur gestopt. Niemand komt er zomaar binnen en daar valt niets tegen te beginnen…

er worden geen lessen in gegeven verliefd, verloofd, getrouwd kleinkinderend verwacht men nieuw leven maar je hebt er nooit voor doorgeleerd fenomeen, nachtjankend kind het houdt je wel wakker en niemand waarschuwt voor de gevolgen…

Weer Wakker Met grote gevolgen Voor allen betrokken en Voor allen vértrokken Voor jou Voor mij (Relaas van een ex-comapatiënt)…

Toekomstbeelden mogen stralen vol toverachtige beloftes de schoonste wens blijft steeds te willen bloeien voor hetgeen we bestemd zijn op de plaats waar we toeven.…

Ze hield van bier en bluesmuziek gezicht op polderdijk en molens het oeuvre van de dichter Nolens en werkte in een koekfabriek. Ze diende niemand van repliek al dreven ze de spot met haar dan nog, geen woord in ‘t openbaar bevreesd voor dat vilein publiek zocht zij beschutting in de kerk want daar, bij haar geliefd triptiek van moeder,…

ook al zijn haar keuzes niet de mijne, kleuren ze mijn dag niet minder grijs de hemel regent mijn tranen daar machteloosheid mij ten deel valt uit liefde kwamen jullie in ons leven, met een gebroken hart zal ik jullie moeten laten gaan…

Als je mocht denken Dat ik verzuip In dit moeras Dan heb je Het mis Als je mocht denken Dat ik hier Ten onder ga Dan heb je Het mis Heb je Ooit gezien Hoe sterk Dat ik ben Heb je Ooit gezien Hoe veerkrachtig Dat ik ben Mocht je denken Dat ik Door jouw ellende Mezelf verliezen zal Dan heb je het mis Dan heb je Dus…

zo was het ons gezegd volgende week dinsdag in de huiselijke sfeer om tien uur in de morgen een gunstig tijdstip voor een laatste kus gevolgd door een drankje niet in een glas maar in een beker toegediend door de dood die voor de gelegenheid zijn witte jas had thuisgelaten --------------------------------- uit: 'Wassend verleden…

Op een nooit geschilderd schilderij staat ze met een lach. Wanneer je stil bent, hoor je haar denken: ‘Schilder mij, maak mij tot iemand!’ Achter de ezel zit een man. Hij maakt een zelfportret van een vrouw, moet soms lachen om de werkelijkheid. De vrouw doet iemand na, niemand die ooit heeft bestaan. De schilder imiteert de illusie zo…

Ik wil een M zijn. Omdat de M zo potig is, Kan hij waarschijnlijk Ver lopen. Omdat de M van boven Op een berg lijkt. Die vast wel te beklimmen is.…

ze geeft geen citroen zonder verhaal over die ene reis naar Spanje geen aardappel zonder herinnering aan het grote veld waar later de soldaten neerlagen gesneuveld verslagen ze schrijft geschiedenis op verjaardagskaarten in schoonschrift tussen de lijnen ze is mijn vriendin ze wordt achtentachtig…

Geen dag is meer dezelfde zonder jou Het licht is anders nu jij bent gekomen Een and’re wind waait door dezelfde bomen De lucht is blauwer dan het diepste blauw De nachten zijn niet langer zonder dromen De warmte staat niet langer in de kou De vogels vliegen tussen mij en jou Met woorden op hun wieken zonder schromen Jij opende een deur…

Morgen komt een tijdloos tijdschrift uit Van Willem-Alexander en zijn posse Verzameld in een vorstelijke glossy Gebonden door een koninklijk besluit Een blad van helden met voorname banden Vooral geschikt voor hele grote handen…

jij en jou lach, dat is mijn doel voor de hele dag. jij en jou doen, dan verlang ik zo naar jou zoen. jij en je mooie ogen,dat is meer dan duizend regenbogen. jij bent het dus voor mij, samen zij aan zij worden wij blij.…

als alles dat blijft uiteindelijk gaat zijn wij voorbij de hemel stralen vergeten sterren zoals het is in alles dat voor altijd blijft zoals het was…

nachtelijke gedachten kruipen onder de huid te veel om te bevatten te groot voor het gemoed de Zwitserse zwarte koeien brengen me op de koebellen geluid door vrienden uit de Alpen voor mijn dode broer het traditionele klingelen valt me zwaar hij heeft het vaak gehoord ik kan mijn broer nooit meer vinden we verloren elkaar uit het…

Het tijdstip onbepaald Elk moment wil ik weten Waar kijk je naar als je status staat Op online Ben ik vergeten Kom ik niet eens meer voor Op het smalspoor Van je favorieten Zie ik jou wel online Maar pingen je vingers Met andere zielepieten In het kleine scherm Van nieuwe werkelijkheid Dankzij een softwaremogelijkheid…

Gisteren, vroeger en nog levens ver wil ik je weer ontmoeten verlangen onstilbaar, meer en meer ik wacht zo'n duizend jaar, echt waar je zal me vinden en herkennen mijn ogen, hart, totale wezen zien rivieren vloeien samen, onvermijdelijk het tijdstip volgend dat het juiste is.…

bijna passeerde iets van vroeger in de gedaante van toekomst lijken bomenrijen op vergeten en langs elkaar in de vorm van oplijnen of een gebeurtenis voordat het landschap zich sluit nog eenmaal overdenkt zonder omkijken of zondebok is het tijdstip reeds gedaan ligt het water voor ons uit klinkt als kannen en kruiken…

Mijn empirische functies komen in een hogere stimilu, maar ik blijf dweeperig achter continu. Het bestaansrefrein normaal zo beduidend nu slechts opperende leegte enkel welluidend Nu weet ik de vulling was enkel een gedroomde fantasie op een authentiek waardevol leven amper een parodie.…

O kerstdag, schoner dan de vele dagen dat we gourmetten en ons continu vol vreten bij buffet en barbecue en onze magen mateloos belagen… O kerst, ik kniel tjokvol eerbiedig neer, want u brengt ons nóg méér, nóg meer, nóg meer……