Alle inzendingen over denken OR gedacht OR daglicht

wat ik nog wil zeggen kent geen lettergreep laat staan een gebouwd huis uit schrijfstenen vergaard onzichtbaar voor daglicht of uitzicht op de maan wat ik wil zeggen is niet meer geaard uit stof is zij enkel ziel geworden tot een eeuwige gedachte verheven het is niet uit te leggen ieder heeft weet dat ook in het ademen sterven wordt…

Een uitgelezen moment om over het leven na te denken.…

nu de stroming ons naar open zeeën voert denk ik aan Atlas die de hemel op zijn schouders droeg nu in het geheugen een onverlichte plek naar daglicht tast zie ik gebroken vleugels die binnen moeten blijven nu het lichaam worstelt met wat voorbij de tijd ligt ben ik bang bang om jou te verliezen…

in onbedrieglijke stralen begint er een nieuwe dag met liefde om je heen gedachten vliegen door je heen geborgen in fluisterende warmte van het gouden licht laat goede woorden rijpen tot stilte en inkeer bij het wijken van ochtendnevels wordt gefêteerd door de muze geheel geflankeerd wat het daglicht verdraagt……

de nacht  is een vriend van mij fluisterende gedachten in verstilde uren tere dromen die pas verdwijnen in het daglicht verdriet omfloerst  door tranen vindt troost  schaduwen  trekken zich terug  voor even  bestaat er geen morgen het beschermende  donker omsluit mij en strekt zijn armen naar mij uit de nacht is een…

Sommige gedachten staan lijnrecht tegenover elkaar wanneer zij bij maanlicht hun dag overdenken op 'n bankje in het park waar een voorbijganger net zo gemakkelijk verloren loopt kruipt de tijd als nooit te voren juist die kant op waardoor de ochtend gelijk in 'n ander daglicht wordt gesteld…

ik ben alleen, probeer aan niets te denken. ik denk aan alles wat ik vergeten wil. ik voel me alleen, probeer niet meer te denken. ik blijf denken totdat ik er gek van word. ik ben alleen in mijn gedachte zie ik jullie maar jullie doen alsof ik niet besta.…

De Vrede wil ik brengen de vrede op geheel de aarde Niet enkel in de twaalfde maand: duister december Voor mij geen andere waarde zo belangrijk als vrede Het brengt vriendschap & liefde met zich mede Dus ziet u me vliegen bij daglicht,zon of even neerzitten op oever,wal dak of brug denk dan even terug aan mijn…

Tussen het warme daglicht en het donkere avondrood Ligt een stille aanwezigheid van minutieus onzichtbaar zijn Een sober transparant silhouet Met een lumineus bijna poëtisch effect Golvend ontvouwt zich een koortsachtig moment Gewoon buitensporig en bijzonder welbekend Tot een rusteloze punt mijn gedachte vermoordt Niets ontziend…

Als ik wandel in het bos denk ik niet meer aan de verscheurde nachten maar kijk naar het groen het spreekt mijn taal het is de stilte die samen met het daglicht kwam 'k vlucht niet langer weg in dromen of twijfels deze passie was niet meer te dragen bijna mijn ware indentiteit verloren ik geniet nu van de rust die uit…

Was ik dankbaar en blij met mijn kinderen? Zeker en vast. Voelde me soms benauwd en overweldigd? Vast en zeker. Doch, nu de meest intensieve jaren voorbij zijn, dat iedereen zijn broek kan aantrekken, begrijp ik steeds beter mijn eigen moeder. Zij was gewoon graag moeder. Wat krijg je allemaal niet vanzelf, door de jaren? Naast de liefde…

Zou je dan weten het gedachte, voor ik zenden kon? Daar waar door zwijgen der gedichten nimmer iets tot daglicht bracht? En wat verandert dan nu ik deze volle regel wel geschreven heb? Mijn gedachten zacht omschreven jou heb toegedicht Zal je weer de woorden sluiten die de stilte steeds heeft toegebracht?…

in het glansrijke daglicht laat jij de dag in plooien glijden in gedachten verken jij de dag giet het naar jouw vormbeeld emoties spelen hierbij een rol in tal van voelbare golflengtes langzaam krijg jij ideeën in unieke herkenbare beelden dan verschijnt er in jouw ogen een prachtig glooiend parcours…

Achter het licht van het venster zit ik verscholen in hoeken van beschaduwde gedachten uit het binnenst van mijn gevoel waar woorden slechts geborgen voorzichtig daglicht betreden zoeken zon en warmte als in omhelzing van mijn lief schuwe naaktheid terzijde leggen verwelkomen zonneschijn en licht dat de horizon beschijnt in ruimte opnieuw…

in gedachten denk ik na vraag mij af wat ik denk ik denk na, denk nog eens na nog steeds weet ik niet wat ik nu denk ik besluit even te stoppen met het denken want zo lukt het niet straks denk ik er weer over na.…

mooie gedachten waar ik aan denk mooie gedachten die nu voorbij zijn mooie gedachten die mooie dagen zijn nu voorbij mooie gedachten…

De dag uitgepakt als een schoenendoos van schoenen die niet bij me passen, met stem op de vlucht onder de gesloten oogleden onverdraagbare meren van vermoeden geen weerzien wel voelen in de borstkast opgesloten uren, ze willen naar het daglicht als alle afgeronde gedachten maar je schaduw is donkerder dan de duisternis onder gehemelte…

Ik zal niet langer denken dat wat ik heb ik ook bezit Ik weet dat ik zal denken en slechts gedachten mijn eigendom zijn…

Doordenkers denken door gedachten heen. Voorbij het denken vinden ze RUST.…

Het denken dat gedachten niet bij toeval ontstaan. Het je afvragen waarom toeval bestaat, als het geen invloed heeft op het denken. Het weerleggen van de idee dat gedachten niet toevallig zijn, want. Het je erbij neerleggen dat dit niet per toeval is gedacht.…

Ik ga aan het denken Eens extra aandacht schenken. Of had u verwacht, Er wordt al zoveel gedacht, Hij zal zich wel bedenken. Ik denk, Dus (ben) denk ik!…

Als ik denk aan je ogen die lachten Glanzend als ijs warm als de zon Krijg ik last van bevroren gedachten Gevoelens van liefde in een cocon Als ik denk aan je prachtige handen Mooi van vorm en uitermate creatief Krijg ik last van bevroren gedachten Ik had je strelingen ze vreselijk lief Als ik denk aan je mooie woorden Beloftes over vriendschap…

overvloedig het middaglicht een stilstaand geluk van glas schittert in kleine scherven ergens ver weg ligt verdriet te sterven ------------------------------------- uit: 'Verdraagzaam de tijd', 1992.…

ik heb mijn hand gereikt al zo vele malen in momenten van zijn telkens ontmoet ik weer bij het sterven van de dag de dood van jouw jeugd jouw vingers zullen mij nooit kunnen raken ze zijn reeds geknakt niet meer te helen je ziel verduisterd door zwarte visioenen voelt mij niet meer aan alles wat ik wil delen vergaat als bij voorbaat…

Weer komt het licht op ons pad Weer wordt de dag minuten langer Weer worden vorst en winter banger Trekken zich terug in zoom en vaart Proberen licht en zijn gloeien te weerstaan Achter bomenrij in bosschage,struikgewas verheimelijken verlies Verschijnt de eerste zanger heft lied van lente aan.…

Het opkomend licht passeert de laatste uren van de duisternis…

een nieuw daglicht.…

een verdachte heeft nog toekomst  het denken moet nog worden gedicht een gédachte is voltooid verleden tijd voor nu en altijd  een gedachte nog niet gedacht is nog te denken is een te denken niet als een poging tot het slaan van een brug over een stroom? maar over welke stroom? of stromen?…

Ik kan niet stoppen stoppen kan ik niet met met het denken met het denken aan jou ... Mijn gedachten gaan mijn gedachten gaan verder naar het onbekende.. het onbekende wat ik niet ken het voelt zo goed het voelt zo fijn.. ja fijn voelt het met jou...…

Mijn hoop vervliegt in vluchtig denken in gedachten die vliegen over evenaar of pool en ik denk aan hoop bij de einder waar gedachten samen smelten in één hoop. Een hoop die nooit vervliegt.…