Alle inzendingen over deur OR opening OR hangen

je gaat naar waar het pijn doet je zet de deur open en iedereen kijkt je huis in je stut stileert tempert de heftige storm je schrijft over wat ooit was wat niet voorbij gaat je gaat naar waar het pijn doet je zet de deur open…

Lentekathedraal: wijd open staan de deuren -- van de beukenlaan.…

Bij een “open einde” bleek alras, Dat het niet het einde was. Want er blijft een vreemd verlangen Naar vragen die zijn blijven hangen, een uitweg uit het moeras? Misschien is ons einde Ook wel een open einde?…

Vaak het hazenpad of vluchtweg genomen Verbaast me heden niet Erg gevoelige tevens zo sentimentele zieltjes Zo makkelijk te verpletteren vernederen vergruizen Harde tante nooit geweest Spijt me ook niet echt Verdriet en geluk zo puur intens Onrecht wacht op herstel Fraaie dichtenvrienden en mijn kinderen Eigenwaarde nam en neemt toe Fraai…

Gaat er een deur dicht Gaat een andere deur weer open Want we willen natuurlijk wel weer Naar buiten kunnen lopen Dus we openen die andere deur Wat zou erachter zijn We zijn daar nog nooit geweest Dus is het daar wel fijn Dat weten we pas als we door die deur gaan Oef, weer een nieuw avontuur Was nog even aan het bijkomen Van die andere,…

* er ontstond een kier toen jouw hand de deur verzocht zich te openen…

Met zachte drang slaan de trommels van de liefde -- mijn deuren open.…

Donkere chocolade consumeer ik niet meer als ik niets over haar afkomst heb geleerd, maar als ik overstap naar dezelfde zaligheid van het alfabet maar in een witte kleur ben ik dan gered? hangt aan mij dan niet de gelijke geur, waarin ik niet alleen mijzelf maar iedereen discrimineer?…

ik zit opgesloten als in een gevangenis met open deur ik kan gewoon opstaan en weglopen en voor morgen maar het beste hopen maar ik kan het niet ik zit opgesloten vast geketend aan de muur met ketens zonder sloten want zelfs die zijn hier te duur maar ik kan het niet ik zit opgesloten als een vogel in een kooi van de tijd hier heb…

Even heel even mag je mijn gedachten lezen mijn zorgen en mijn wezen stel ik hier tentoon. Mijn mooiste woorden wil ik aan je geven gepoederd en met suiker een bloemlezing als ruiker gegeven vol vertrouwen een rots om nieuwe zekerheden op te bouwen om ooit te landen daar waar onvoldoendes niet bestaan, maar iedereen gewoon ongestoord…

niets ben ik als ik de deur blijf open doen wie dan ook zoen alsof zij zijn wie wij waren gevaren onder ogen ziend blijft de deur op een kier zie ik niets door de mist die gevoelens uit woorden wist…

voordat gesloten deuren eindeloos sluiten openen zij nog een keer een kier en zien dat wat was genoeg is geweest het slot van de deur eindelijk gesloten eindeloos verlangen voorbij…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

als een open deur alle knoopjes zitten vast toch kijk je binnen…

ik hou van het leven ik hou van de zon ik open mijn deuren en val van het balkon…

Ik open de deur de straat is akelig leeg één auto bibbert…

het is een open deur: als je jong bent vlieg je voor de tijd uit als je oud bent vliegt de tijd voor jou uit vroeger was zij de slak nu ben jij hem: doe die deur maar gauw dicht…

de open deuren wijd open dwazen schuiven prater de praat mijn klasje in kriskras kouten over goden die ons invallen tot we stilvallen in een meditatie die eindigt eer zij begon dan tijd wederom voor open deuren lege dwazen loos gekout over de hoge god van gister en de godin die morgen komt tot we stilvallen in een meditatie die…

Ik ben opeens gebaard; een hand houdt mij bij de enkels, ik hang met het hoofd naar mijn buik, ik ben uit mijn schoot gejaagd. Licht botst tegen mij aan, geluiden vallen op mij. ik schreeuw; ik kan niet terug.…

Tussen de deuren Van ons begrip Zit het slot van onbegrip vast Zullen we samen Een nieuwe sleutel maken Om de deuren naar tolerantie Te openen En elkaar beter te begrijpen…

Lieve stilte als lege zandloper naast een open deur gelegen. Gele deur. Zolders als parkjes, en aanrecht als matras met horloge en sokkenloos op koude tegelvloer. Vaarwel.…

Open je ogen en zie open je oren en hoor open je armen en verwarm open je geest en denk open je hart en geef open je deur en ontvang. Open je geweten en vergeef open je gevoel en ontvang. Geef liefde en krijg terug Sluit je mond en zwijg stel je wezen open voor geluk.…

Haar deur heeft een bordje niet storen maar manlief wil daar niet van horen want elke keer weer komt hij zeven keer zo denkt hij zijn lief te bekoren…

ik de deur zelf wel sluiten maar ik wil nog niet dood, ik wil blijven dus hou me nog even en even niet buiten en laat me je naam mooi rond schrijven…

Ik heb de deur gesloten het gebaande pad verlaten een nieuwe weg een andere koers mijn voetstappen trekken een vers spoor…

Een luisterend oor waarom krijg je geen gehoor de deur blijft dicht je leven wordt ontwricht ze sluiten je buiten alleen omdat je je niet kunt uiten je bent voor hen een vreemde gast ze willen van jou geen last en hebben zeker geen tijd ze schitteren door afwezigheid eigenlijk is dit toch te betreuren dat dit in deze maatschappij nog kan…

Meneer Custor heeft U misschien ook een hond? nee, maar wel een vrouw! ik ben van de belasting dat maakt haar echt niets uit Toen ze tippelde raakte ze zichzelf aan de straatstenen niet kwijt…

jongen zij kunnen je maken jongen zij kunnen je slopen, waar de waarheid is gekomen en zomaar een dag opeens verdwenen in de spinsels die zich weven als draden in onze eeuwenoude geest zij vragen niets meer in deze geest gemaakt van papier blad na blad val ik langzaam in het kaal en kil bestaan van mijn woorden, tot hier!…