10848 resultaten.
Onrust
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.492 Als ’t plan wordt een daad,
Zonder raad of beraad,
Als ik liefheb of haat,
Als ik schrei, als ik lach
Wel honderd malen iedren dag,
Dan ben ’k ’t leven mij bewust,
Dan leef ik eerst naar hartelust,
Al wat ik leven mag!…
DOLCE FAR NIENTE
poëzie
3.0 met 24 stemmen 2.433 Ik lig in Hollands dierbaar duin,
Zo zacht in ’t lauwe zand,
En naast mij zit een blozend kind,
Een dochter van het strand.
Een zilvren wolkje speelt en drijft
Aan ’s Hemels blauwe boog;
En zoete vrede straalt en daalt
Op aarde van omhoog.
Het zilvren wolkje lacht en lokt,
Als riep het: 'o ga mee,
Reis met mij…
DE ZEE
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.554 De zee, het enige leven dat strekt
Van begin tot einde
-Terwijl alle andre, voor kort gewekt,
Gedwee en weerloos verdwijnen-
Geeft in eeuwige breking
De grote, zachte verzekering
Dat, wanneer allen versterven, verstijven,
Zij bevallig zal blijven.
En als ik ga gehaast,
Genaderd en genaast
Door de jagende dood,
Hoor ik de troost
Van ’t…
Luchtgevecht
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.887 De zon die blaast een lustige schalmei
En stuurt haar lichte troep de wolken tegen
De steigerende luchten schoon te vegen, -
De witgebolde vijand schaart zijn rij.
De wind pijpt op zijn doedelzak de zege,
Bestormt de luchtkastele' aan alle zij
En jaagt zijn koppels 't vlugge licht aan lij, -
Het is één strijd, één tintelend bewegen.
'…
Winter
poëzie
2.0 met 9 stemmen 1.294 De fijne rijm bedekt nu boom en plant
En ’t stijf-gestolde water, spiegelglad,
Kaatst hel de zon terug van ’t glanzig pad,
De blanke sneeuw ligt blinkend op het land.
En aan de langzaam-glooiende oeverkant
Steekt nederig een klokje ’t groen blad
Naar boven, koest’rend zich in ’t zonnebad,
Een dun, groen lintje op hermelijnen rand.
De lucht…
NÉÈRE
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.305 De koele morgenwind brengt het gebloemte aan ’t trillen.
Néère, naakt en blank, moet schateren en rillen,
Aan de oever, telkenkeer dat zij met sneeuwen voet
breekt door het broos kristal van de vertrouwde vloed,
Terwijl, niet ver van daar, Satyr haar jeugd bespiedt.
Hij houdt zijn adem in en pijpt niet meer zijn lied;
En ’t kind welks prille…
De Lichten
poëzie
4.0 met 4 stemmen 522 Een leven ligt verbeeld in de enkele gedichten,
Die bij 't verstrijken van de jaren schaars ontstaan:
Zij liggen wijd verspreid, zoals de vuren aan
De kust, die land en zee gedeeltelijk verlichten.
De zeeman ziet de snelle schemer die zij stichten
In 't bouwland, en de bundel op de rotsen slaan,
En met een koene zwaai de waatren…
Najaar.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 562 Er liggen lange strepen in de lucht
Van donker-grijs, de zon verbergt haar schijn;
De heuveltop, gehuld in ’t mistgordijn
Staat als een reuzenschim, ver weggevlucht.
De wind kreunt met een lang-gerekte zucht,
Als deed het machtige ademen hem pijn,
Gedoken zit het stomme vogelijn,
En ’t laatste broze bloempje trilt geducht.
Dof daalt de grauwte…
WANHOOP.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 409 Ik ben zo droef omdat ik niet kan horen
Uw zachte stemme met haar zoete taal;
Terwijl 'k langs de besneeuwde straten dwaal,
Klinkt mij 't gelach der menschen vreemd in de oren.
En door de luiken van de hoge toren
Stroomt het geluid mij binnen van 't metaal;
Geroerd sta 'k stil; wijl 'k angstig ademhaal
Is 't mij alsof een stem me roept…
Eenzaam maar niet alleen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 zij stond alleen en achteraan
door de duistere wereld
verworpen
en helemaal vooraan op de eerste rij
geplaatst
door Hem die
is en was
en terug komt op de wolken…
KINDERLOOS
poëzie
2.0 met 30 stemmen 2.175 Arm moedertje is zo allenig,
Arm moedertje is zo bedroefd,
De Vader, Die zij dankte,
Heeft haar zo zwaar beproefd.
Zij staart in ’t verlatene wiegje,
Op ’t speelgoed nog zwervend in ’t rond;
Daar ligt zijn popje; zij kust het
Met bleekbestorven mond.
Haar armen zijn ledig, zo ledig!
Weg, al haar levenslust!
Haar huis is…
De handdruk
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.784 O, tintel’ uw hart in de druk van uw hand:
Ik dank voor een vinger twee, drie!
Ik walg van een kneepje, koket en pedant,
Een pink van een man van genie....
En, vrindlief, uw bevende, klevende hand
Is waarlijk mijn antipathie!
Verstijve de hand, die de hoveling speelt;
Beleefde, vernedrende hand!
Verdorre de hand, die verraderlijk streelt…
Levenslust
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.955 Levenslust is ’t ware leven,
Is het liefelijkste goed,
Dat de lachende aard kan geven
Van haar weelde en overvloed.
’t Is geen trek der dwaze zinnen
’t Jonge leven te beminnen:
Levenslust is levenskracht;
Levenslust is vrolijk strijden,
Hopend en geduldig lijden –
Is een kinderlijk verblijden,
Dat de Hemel tegenlacht.
Maar om ’t…
Voorjaarsliedje
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.219 Lente lacht in onze dalen!
’k Durf niet treden in mijn hof,
Vol van geuren, kleuren, stralen,
Zonder liedeke van lof.
Met de takken, met de knoppen,
Lopen al de meisjes uit,
En de jonge boezems kloppen
Voor de milde Lentebruid.
Vreugde, liefde, trooste, zegen
Brengt zij in haar bloemkorf mee,
Al haar vrienden aêmt zij tegen…
WAAR HET MEESTE WORDT GELEDEN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.972 Het knaapje sluimert! maar de moeder aan zijn sponde
Bespiedt de onvaste rust van ’t krank en lijdend kind;
Ach, hoe dat hoofdje gloeit! ’t Is alles stil in ’t ronde,
Doch in heur ziele niet, die vreest, zoveel zij mint.
O God, waar hier op aard wel ’t innigst wordt gestreden?....
Aan ’t kinderziekbed, Heer! Daar buigt ook ’t twijflend…
Voorjaarsliedje
poëzie
2.0 met 18 stemmen 2.584 Lente lacht in onze dalen!
’k Durf niet treden in mijn hof,
Vol van geuren, kleuren, stralen,
Zonder liedeke van lof.
Met de takken, met de knoppen,
Lopen al de meisjes uit,
En de jonge boezems kloppen
Voor de milde Lentebruid.
Vreugde, liefde, trooste, zegen
Brengt zij in haar bloemkorf mee,
Al haar vrienden aêmt zij tegen…
Morgen in de bergen
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.302 De zilvren morgen steeg over het dal,
Het leek of aan de stenen rozen bloeiden,
De bleke nevels weke' en reze' - en groeiden
Als witte anemone' in 't licht heelal.
Toen rijpte 't klare zonlicht zelf, en vloeide
Als zuiver-blanke room van wal tot wal,
Tot het opeens in overvolle val
Het…
Iris
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.356 Over het grauwe golvend bergland joegen
De angstig zwangre wolke' hun nacht, - de wilde
Donder loeide - en de doffe echo's rilden,
Tot zij hun roffel uit alle rotsen sloegen.
Maar waar tot mij de hemel boog, daar tilde
De lucht haar zware wimpers op, - haar voegen
Barstten open - en brede stralen droegen
Het druipend goud op 't hoogland,…
Onbetwiste Master of Suspense
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 68 Onbetwiste Master of Suspense King, Stephen
Verzint de mooist-spannende fictieverhalen, 'even-
though', daardoor met sterke zenuwen zittend op bank of liggend in bed
De toon voor de komende dagen is gezet…
De duiker
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.614 Op 't bergvlak peinsde ik bij de diepe bron,
Ik mijmerde over 't beeld van 't eigen leven,
En tuurde in 't grondloos diep naar 't wondre beven,
Waar ik me een schemerlach van God verzon.
'k Dook in mijn ziel: - het water rilde in reven -
Langs gladde wanden gleed mijn hand - ik won
Een paarl - ik steeg, - mij scheen in volle zon
De matte…
Dat is die minne die ewelic minnet
poëzie
3.0 met 27 stemmen 7.926 Wat dauwt daar zo waar de
Zon ondergaat -?
Kind, de zon doet de aarde
In nachtgewaad.
Wat zijn dat voor dingen
In wei en riet -?
Kind, de krekels zingen
Een minnelied.
Wat dragen de winden
Voor geur zo laat -?
Kind, de bloesem van linden
Die opengaat.
Wat schijnen jouw ogen
Zo groot, zo goud -?
Kind, dat doet dat hoge…
De tocht naar de ster
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.521 - marslied -
Rep uit de schemer uw schuchtere voeten,
Rijs uit het dal om 't licht te begroeten.
Dat zegenrijk valt in uw schoot, -
Heel de aard gaat in bloed en in orelog onder,
Uit haar rokende as stijgt een herelijk wonder,
Dat harten de ruimten instoot: -
Die poolster zal uw leven bestieren,
Haar licht zult ge met ons vieren,
Voort!…
Zwaardreunend...
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.365 Zwaardreunend door der tijden maatgang, schrijdt
de reuzenstoet, van stralend goud omgeven,
der grote kunstenaars, wier onsterflijk streven
nog om hun eeuw een laaie glorie breidt.
't Zijn hoofden, heet van d'innerlijke strijd;
't zijn harten, àl te groot voor 't aardse leven;
wij zien hun lippen nog van àlsmart beven
en gloed afgutsen…
Veldslag
poëzie
2.0 met 10 stemmen 1.696 Twee vorsten zijn in vete en des
twee legers aan het kampen,
twee volkeren aan het lijden van
des oorlogs bloedige rampen.
Maar 't schijnt vorst A is zekere dag
blijmoedig opgestaan:
het zal een staatsman loos en boos
van vrede spreken gaan.
Doch…
Zie, eeuwig rustloos...
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.004 Zie, eeuwig rustloos, als het golfgeklots,
de zee der mensheid om de wereld varen,
soms schijnbaar kalm, met gladde spiegelbaren,
maar dra vervoerd in woedend stormgebots.
Zij wentelt om zichzelf, in kalme trots,
en schijnt in eigen grootheid te bedaren,
maar beukt, in zucht naar 't eindloze opgevaren,
weer 't dreunend strand, àl naar de…
MENSELIJK
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.697 Helaas; de zwakke mens in dit weemoedig leven,
Hij heeft een weinig vreugd zo noodig voor zijn hart:
Wij hijgen ras naar ’t eind van dorre lijdensdreven,
En spoedig al te lang valt ons de nacht der smart.
Ook, Heer, wij trachten wel te bidden dat Uw wille
Geschiede! – doch vergeef onze arme kindertaal,
’t Bedroefde hart, bij ’t vroom…
Herfstregen
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.249 De regen kust mijn vensters weer,
De donkre winden sollen
Het droeve liedje van weleer
Langs alle huizebollen;
Een dorre tak gaat heen en weer,
En van zijn blâren rollen
De natte tranen telkens neer -
Altijd weer volgezwollen.
0: met de zon om 't hoofd gewonden,
Met geld en goed en zoet-gezind -
Wie heeft de Mei geen vreugd gezonden?…
MEIDAG IN MAART
poëzie
4.0 met 7 stemmen 994 Ik dacht wel, dat zij komen zou
lang voor het iemand wist,
en hebben we ons niet werkelijk
een maand of wat vergist?
Wij dachten ons de winter nog
ternauwernood voorbij
en vinden de verwachting al
rondom ons in de velden, de
verwachting van de Mei!
De traag ontwaakte hazelaar,
die ’t niet vermoeden kon,
staat nu…
De zee
poëzie
3.0 met 12 stemmen 4.670 De zee, het enige leven dat strekt
Van begin tot einde
- Terwijl alle andre, voor kort gewekt,
Gedwee en weerloos verdwijnen -
Geeft in eeuwige breking
De grote, zachte verzekering
Dat, wanneer allen versterven, verstijven,
Zij bevallig zal blijven.
En als ik ga gehaast,
Genaderd en genaast
Door de jagende dood,
Hoor ik de troost
Van …
Herfstliedje
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.208 De takken zijn dun,
Ik ruik de run
Van de eiken, -
De berken zijn wit,
Op een bank zit
Ik te kijken.
Daar klautert het licht
- Wat mooi gezicht! -
Door de takken naar boven:
't Is allemaal louter
Goud, o! je zoudt er
Wel van willen roven!
De wind zit in de
Gele linde
Wat te vertellen, -
Kijk! die kastanje:
Daarvan kan je…