Alle inzendingen over donkere wolken OR beslissing OR gevoel

Donkere wolken en sombere gedachten gaan ook weer voorbij.…

Een donkere wolk trekt voorbij en men ziet het al weer zonnig in.…

Van licht tot donker een laag wolken schuift voorbij in de openlucht.…

donkere wolken ze komen steeds dichterbij gezicht op onweer…

Ken je ook dat gevoel, van niet fout maar anders denkend, van respect voor het verleden, want die toen gemaakte beslissing, is de verantwoording voor het heden. Ken je ook dat gevoel? Ik ken het gevoel, om intens van haar te houden, ook al is ze niet van “mij”, in onze gedachten zijn we bij elkaar, en in onze gedachten zijn we vrij.…

ons hart de hamer en de slag klopt bij eenieder anders in voorspoed en in tegenslag haar ritme in onzekere dag het geluid van haar lied te zingen laten horen in het angstvol bonzen van de tijd bloeiend bloedend tot het graf in de jongste dagen nieuw en sterk door Gods ondoorgrondelijk werk…

Een gebruiksvoorwerp, een brok in mijn keel Het vogeltje spreid zijn vleugels en vertrekt Weer even heb ik gevoeld, heb ik geleefd De donkere wolk die de zon bedekt Zou het vogeltje nog ooit aan mij denken Het vogeltje, dat nu ergens anders zweeft Voor het vogeltje, één klein moment uit zijn bestaan Voor mij, een sterk gevoel, de zoveelste…

je bent er niet dan ben je er weer wel niemand die je ziet ik voel het aan mijn vel vandaag ben je er nog niet straks misschien toch wel alvast zing ik dit smekend lied ik wil je kussen, kom maar snel het werd tijd, je bent gekomen je maakt me zo blij en wel want zon laat mensen dromen... ik hou zo van je warmte op mijn vel…

De grijze wolken zien er onheilspellend uit. Dan een regenbui.…

hersens kraken in machteloos gevecht beslissingen dringen op en verdwijnen met een zucht het hoofd stroomt vol gedachten zweven eenzaam verloren zonder lichaam negerend het gevoel dat klopt van ongeduld het hart roept luister en in de stilte die valt glijd een traan begrijpend waar een serene rust tot leven…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Soms een strak blauwe dan weer donkere wolken Hollandse luchten…

[Haiku] donker en dreigend drijven de wolken voorbij zwanger van regen…

ik sta stil, en kijk ik voel de donkere wolk ik ren naar het licht…

Een donkere wolk bleef langdurig hangen voor het open raam veranderde geleidelijk in een bijna vrolijk wit wolkje waarvan we het bijna jammer vonden dat het uiteindelijk helemaal verdween…

Donkere wolken angstaanjagend veroveren ze de hemel verduisterd licht alles donker overspoeld met zoute tranen Plots een zonnestraal aarzelend nog tranen drogend met haar warmte…

In de lucht boven de grijze zee Verzamelt de wind donkere wolken. En tussen de zee en de wolken Een machtige stormvogel zweeft zo trots Als een dreigende zwarte bliksem……

de wereld is beslissend verklaard er welt een grote rust in ons op voor alles is een verbintenis we voelen elk een handvol liefde en drukken het zachtjes samen in vredigheid en met een glimlach samenvloeiend in onze zielen een goddelijk gevoel lijkt ons nu onze wegen groeien met elkaar armen als rivieren die samenstromen en belanden in…

Een donkere wolk schuift over me heen de wereld vol mensen maar toch voel ik me alleen…

Vrijheid proeft als zoete honing teveel ervan maakt je duizelig je voelt je als 'n prinses of koning eigen wegen zoeken, heel verstandig elke keer weer 'n geestverschoning Beslissingen zelf nemen of maken 't maakt niet uit hoe, een beetje moed of na een diepe zucht te slaken komt elke wondermooie dag weer goed nadat je 'n akelig gevoel…

Hij was het graf al uitgegaan Vóór ik Zijn dood bezoeken kon. Een zwarte leegte in de zon Gaapt de spelonk mij aan. O wát ik hoopte in mijn verdriet, Hij kwam mijn ongeduld nog vóór. Maar, Die ik door de dood verloor Vind ik ook levend niet. De olijven met de lichte wind Verzilvren in de zonneschijn, Waar 't hart niets dan zijn oude pijn…

Het was al avond, toen hij 't huis genaakte, Een lauwe geur van vee dreef uit de stal, En heerste over 't parfum van zijn verval; En was de essence van wat hij verzaakte, Dit: wat het leven klaar en helder maakte, De grote knuisten van zijn vader, al Moeders gedrentel, en het driest geschal Van lach en grap, als 't volk de arbeid…

Er is geen leed, er zijn geen tranen meer. 't Is al door Uwe liefdebrand verslonden.. De dood is als een schaûw voor u verzwonden. Wij zien slechts licht, wij zien alleen de Heer!…

O Heer, ik ken die zaalge zondares; Het was mijn ziel, die wenend voor U bukte, Die met haar liefde Uw minnend hart verrukte, De nardus gietend uit albasten fles. Ze ontwond in drift de slingerende tres Der haren die haar teedre schouders smukte. Slavin, die kussen op Uw voeten drukte, Was ze aller zondaars zoete meesteres. Nooit in haar…

Het voorjaar kwam zó vroeg Met zon en luwe winden, Dat ik in een verblinde Verrukking bloemen droeg. Ik kon de vaste tijd, Door U besteld, niet wachten. 't Hunkren van mijn gedachten Werd teedre werklijkheid. 0, de eerste morgen, dat Mijn bloei zich openbaarde, In de verdorde gaarde, Hebt Gij mij liefgehad. Toen, voor…

Na een tijd zul je inzien dat het de goede keuze was, en heb je van die beslissing toch geen spijt.…

de beslissing genomen bestaat hij nu nog alleen in onze dromen…

Het doet me aan de doden denken Regen in een donker bos Waar wel licht is maar gedreven In wat koud is donker wordt Regen donker bos Wordt donker regenbos In wat as is wolken wordt Naar wat grond is nat gerezen Waarin stilte zoveel dieper groeit Tot op het bot vermolmd is…

Dus kortom wat ik bedoel : in de grond is twijfel een beslissing net als niet meer aarzelen maar doen net als kiezen voor een overwinning dus kies ‘ik twijfel niet als vroeger toen mijn scheepje in de golven onderging’ en lap dat zwak gevoelen aan je schoen. Lieve Steenberghs…