Alle inzendingen over dood OR keuze OR schuld

Dood en begraven Onder de grond gestopt Zand erover, grond erop Om je vervolgens door de wormen Of andere op te laten eten En de resten verteren wel Tot op het bot Afstaan aan de wetenschap In zo een pot Zodat de dokter nog eens naar je kan kijken Open snijden als er tijd voor is Op sterk water gezet Cremeren Dat wordt heet onder…

we zijn de slachtoffer van de naakte feiten kennelijk raken we de schuld niet kwijt als een weegschaal die niet toont, de droomkaarten in de realiteit worden geschud. gevonden door een eerlijke vinder, die veilig thuiskomt voor zijn dood, verlost een schijnprobleem van de laatste vlinder.…

we hebben een land een vlag en een lied een koning met een paleis vol marmer en graniet ministers en een grens voor ieders taalgebied een hoofdstad waar alles dan weer door elkaar geschiedt dat hebben we allemaal en hoe we het zullen betalen weet ik niet…

De klopjacht op Bin Laden kan van start, Hoewel er lichte twijfels zijn gerezen: Zijn schuld aan de terreur geldt als bewezen, Maar de bewijzen zijn niet spijkerhard. Toch zegt men in Amerika: Geen nood, Wij brengen vaak onschuldigen ter dood.…

De dood hoort bij het leven, zorg dat je dat onthoudt. Misschien is er een volgend leven en kan God jou dat geven. Wil je gecremeerd worden of onder de grond, dat is jouw keuze. Ik hoop dat je je leven leuk vond!…

De Grieken moesten met de billen bloot Ze konden tussen nè en ochi kiezen Bij beide gaan ze naar de barrebiezen Een keuze tussen levenslang of dood Slechts Zeus weet of hun ‘nee’ een wijze zaak is Men hoopt maar op de duim van Varoufakis…

Een Keuze Nee sprak hij onbewogen en wel overwogen Dood is dood, daar is geen ouwe moer aan te doen Geen kist , rot op, bloemen, ach schei toch uit Gaat hier alleen nog om de poen Stuk worst in mijn reet En moge de honden mij wegslepen Toen hij ging, toch enigszins benepen Hadden zij hem goed begrepen en lieten hem zo gaan En uit…

Je moet een keuze maken, maar dan is er die strijd je stelt prioriteiten, die een ander je verwijt... Een keuze gaat ten koste soms over andermans rug, maar er is geen dilemma; je weet je keuze vlug... Toch wordt jouw keuze niet altijd gewaardeerd, en dan ontstaat er wrijving, omdat de ander niet anticipeert...…

“Je hebt je keuze gemaakt!” Heb ik de keuze echt gemaakt? Soms lijkt het alsof ik een knoop doorhak, Maar knoop de uiteinden gewoon weer terug aan elkaar. Raar dat je denkt: “Nu moet ik het doen!” Terwijl je toch geen vertrouwen in je keuze hebt.…

Het is de schuld van iedereen die een terrasje deed. Het is de schuld van de jongeren die stiekem feestjes hielden. Het is de schuld van klanten die geen masker droegen in een winkel. Het is de schuld van het personeel in die winkel dat het masker onder de neus droegen. Het is de schuld van Nederlanders die in Knokke kwamen vieren.…

Hij kon het niet – de lasten dragen, en wierp de ballast van zijn schouders, Nu voelt hij schuld diep in hem knagen, schuld bij zijn God en bij zijn ouders. Nu is hij niet feilloos meer – hij faalt. Hij schreeuwt en vloekt en tiert en kankert, maar hij heeft moeders schoot gehaald en ligt daar nu opnieuw verankerd.…

hoe groot haar hart dan ook mag wezen hoe warm haar woorden dan ook zijn in haar ogen kun je lezen hoe jouw zwijgen voelt als pijn hoe haar liefde ook kan helen hoe haar lachen ook verleidt in haar geluk kun je pas delen als je haar je schuld belijdt…

De grazige weiden, de stille wateren, ik heb ze gezocht en inderdaad gevonden, ze waren nog mooier dan mij was beloofd, prachtig. En in dit liefelijk landschap de zoon van de maker, aan een boom genageld, maar geen spoor van geweld of verzet, alleen maar vrede, rust. Zijn lege ogen kijken het landschap in, om zijn mond spelen…

Memisa, Novib Vervuld van mededogen Buik vol van honger, oedeem Onschuld in kinderogen, Indringend extreem Reclame voor zieltogen Eerder meegemaakt Eens hard geraakt Eens hart geraakt Eens verzamelde ik doppen van melkflessen Om de dorst in Afrika te helpen lessen Ik dacht dat ik verlichting bracht En sloeg slechts een diepe put, donker…

Twee jaren zijn voorbij gestreken Sinds jouw levenslicht werd gedoofd En hoewel men zegt dat je voorgoed bent verdwenen Heb ik dat eigenlijk nooit echt geloofd Had ik maar meer voor je kunnen betekenen Dan had ik het schuldgevoel dat ik nu heb Voorgoed met je kunnen verrekenen Men zegt dat gedachten vervagen Tot schimmen uit het verleden…

Het werd hem tot een rekening gekerfd, hij nam wat hij zozeer in haar begeerde belaadde zich, toen hij zich tot haar keerde met schulden die hij daarmee had geërfd.…

Het is echt niet te geloven Ik sta dagelijks weer rood Heb schulden bij het leven mijn leven is echt verkloot Geen bank wil me lenen...…

* De rente is 12.2 procent flexibel krediet zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven * Hellás, vergeet onze centen niet en leid ons niet in bekoring * Uw pot verwijt hier de Japanse ketel maar verlos ons van het kwade * Uw aardbevingen, tsunami's en pedopaters Amen…

Schuld kan ik beter Inlossen in het hier, En in het nu, Van mijn hart geen Moordkuil meer maken, Maar met een schuldenvrij Besef op reis gaan, Want onthoud voor jezelf En voor de ander die je meevraagt Ver van eigen huis en haard: Schuld alleen is de reis niet waard…

je hebt je verschuild achter jouw leugens met infantielen zonder eigen leven je hebt mij heimelijk besmuikt ik had het bijna opgegeven ik wens je jeuk en te korte armen ik gun je pukkels en een bult ik wens je schimmel tussen je tenen ik gun je verzuipen in jouw schuld…

die stad in Spanje treurt over jouw sterven ik helaas niet stierenmartelarij intens verdriet jij was nog een jong mens maar een zure dood had liever respectabel dieren gered in bittere nood hoe leg jij dit uit nu waar je ook bent nee voor mij was jij geen stoere vent…

De keuze voor een beroepscarrière middels een goed betaalde baan. De keuze om als aangepast burger midden in de maatschappij te staan. De keuze in welk verband men wil samen- leven; als vrouw en man, vrouw en vrouw, of man en man iets van duurzame trouw aan elkander voor het verdere leven te geven.…

God verzekert je van de eeuwigheid na je aardse tijdelijkheid maar in de kleine lettertjes staat wel met KOEIENLETTERS geschreven Zijn voorwaarde; de voorwaarde van “Mijn schuld, mijn schuld, mijn grote schuld” na luid schuldig geroep, gejammer en/of geschreeuw keert Hij levenslang uit na je overlijden het eeuwige leven op een nieuwe…

Terwijl schuld knaagt aan angst laveert hij met gesloten ogen op gevoel net langs de obstakels blind op de vlucht voor het leven tot de golven van de zee dwingen tot een keuze: recht door zee vooruit hopend op een reddingsboei misschien wel een vlot of de vloedlijn blijven volgen tot het volgende obstakel de volgende golf van pijn…

mocht u mij willen spreken dan raad ik u aan een krant te kopen daarin staat te lezen dat ik ben heengegaan niet om u te wreken of de laatste steek te geven maar de dood heeft mij eronder gekregen bij hem moet u wezen het liefst op zijn tijd want ik neem geen keer wat staat is de schuld na het laatste verweer aan hem te betalen…

Bloed op de muur bewijst, dat ze me wèl gestoken had, maar haar schuld was dat niet. Door mijn opzettelijke toedoen, kan ze geen eitjes meer leggen. Mijn bloed is onontbeerlijk zoet. Ze is nu dood maar leeft nog. Voor straf geeft ze me jeuk. Slaap kan ik niet vatten.…

voor dat Koninkrijk van U voor de overgave de levensovergang geen nood voor de dood als kind-volwassene of volwassen kind…

De keuze is gemaakt Je hebt me laten gaan Er was geen zijweg Geen misschien Je hebt me laten gaan De keuze is gemaakt Raak me niet meer aan De pijn is onverteerbaar Aan elk van jouw vingers Kleeft mijn lichaamsvocht Je eens zo zachte strelingen Willen mij nu nog uitleg geven Je hebt gekozen Voor die ander Er was geen ooit of misschien…

Probeer niet mij te veranderen ik ben wie ik wil zijn met jouw gemene woorden deed je mij opzettelijk pijn. Als jij denkt het beter te weten ga dan vooral je gang maar met alles wat je zei maak je mij toch echt niet bang. Want waarom zou ik anders worden die keus is niet aan jou ik blijf mijn eigen keuzes maken zonder dat ik spijt heb…

En buiten giet het pijpestelen ik word van binnen zo ak'lig koud 't is toch mijn eigen keuze omdat ik ook van een ander houd…