Alle inzendingen over dooi OR sneeuw OR klaar

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Jij zit de dooie school te overleven daar op dat bankje op dat doodleeg plein; er komen vlokken op je haren sneeuwen als word je zienderogen oud.…

de flauwe lentezon gaapt verlegen naar het dooien van nieuw leven en herleidt herinnering vol bibbers tot een vaag idee van later na de zomer en alweer een herfst…

Ik sleep me sneeuwdronken naar het einde De sneeuw viel dit jaar met bakken uit de lucht De dooi treedt langzaam in, ‘k voel me opgelucht 'n Laatste sneeuwbal sterft aan mijn voeteneinden 'k Ben het spuugzat dat sneeuwruimen van mijn stoep en zout hoort thuis op chips of in oma’s soep De winter begon dit jaar al in november.…

de dooi zet langzaam in ik glij van wak naar wak ik volg mijn ijle adem die als een etherische gids mij voorgaat op mijn pad de natte sneeuw trekt zoutkringen op mijn laarzen de witberijmde daken geven mondjesmaat hun laatste pannen vrij straks dartel ik kalverblij in een klavergroene weide trap wild gaten in de voorjaarslucht ‘k…

wat dan als alle sneeuw gesmolten is er geen verbergen meer is onder het schuim van magnolia’s mijn winter enkel nog nageurt als een opgeloste vlucht…

Het dooit vandaag De zon zoent wijkend ijs Leven keert terug na dagen van witte, trotse vorst waarin de tijd leek stil te staan, alles bij het oude bleef en vandaag weer even vroeger was Dooi doet leven maar klinkt als dood De vergankelijkheid van smeltend ijs…

Aandacht, gedreven door liefde, kan zelfs het meest bevroren hart verwarmen...…

Ik zit voor het open raam van de kroeg. Het is zonnig, het is nog vrij vroeg. En zeer, zeer vroeg was vanmorgen het licht, de wereld, de zon en het jaar, waardoor ik liep in snel, verend ritme, stromend en stralend - en lachend met haar, die nu met een blinkend gezicht tegenover mij zit. Zij lacht, haar tanden zijn wit. De schaduw op onze…

Mag het dan nu weer afgelopen zijn Geen diktes meer bij Sloten of Stavoren Zo'n Wennemars, ik kan hem niet meer horen Geen een laat nog zijn kruisje zien,verdwijn! En alle Friezen die zijn losgelaten Gaan jullie ook gewoon weer Hollands praten?…

de ijskorst in haar zal alleen maar ontdooien door zoute tranen…

Het verwoest een droomaanzicht Regen, inslaand in de sneeuw Het witte dek is niet meer dicht Geen schim van wat het was Wat ooit een sprookjesland inhield Is nu nog maar een plas Mijn liefde was ooit zuiver wit Puur en onbevlekt Zij leek voor de eeuwigheid bestemd Maar is nu weggelekt De sneeuw werd langzaamaan een bui Wat puur was dat werd…

Helder zie ik door het tuinkamerraam de onvrede die mijn roetzwarte geest voedt, het glas dat mij afsnijdt van de lente: buiten het voorjaar, binnen een strenge vorst, met zicht op ontluikend groen de vraag of de dooi ooit nog op mijn hart een aanval doet.…

de bermen van de wegen wanneer het geglazuurde dons onder gestrooid zout krimpend tergend traagzaam er vergrijst mistig wollige nevelen nu luchten over verkeer dat treuzelig rijdend bruingrijs met pekelregen sproeit naar de schuifelende wandelaars op het spiegelgladde wandelpad waar koning winter net nog heerste zwaait nu vrouwtje dooi…

Op mijn dooie gemak, zeg maar dooie akkertje, struin ik langs het water kijkend naar de schepen, de vissers, de meeuwen, de golven. Op mijn rustige dooie gemak vervolg ik mijn akkertje.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Niets heeft mij ooit zo weten te bekoren, ik voelde me op slag een hele kraan en zag ondanks de sneeuw al lente gloren, en rook de bloesems in de Lindelaan. Van toen af aan veranderde mijn leven: ‘k pluk elke dag die mij nu wordt gegeven.…

de maand van herfst en stille winter, regen en koud, wie weet gaat het nog sneeuwen. een tijd van donker en wat hinder, december laat gapen maar ook geeuwen. oude kerstbomen en houten tafels mooi aangekleed, zo elegant en struis. de geur van taart en warme wafels, kleurig lichtjesfeest op straat en thuis.…

Er zat een zwaluw in mijn tuin, met glanzend wit zwarte veren. Hij keek droevig voor zich uit, De omgeving kon hem op zijn tak niet deren. Plotseling schoten de oogjes alle kanten op, een bekje dat ging protesteren. Het was de wereld op zijn kop, hij was echt boos en begon zijn tak te molesteren. Die brak, waaronder likkebaardend een kat…

Alles is zo mooi Hoe de wolf verslindt zijn prooi De sneeuw net voor de dooi Een broek perfect in de plooi Schoonheid is wat ik droom De warmte van een grote oude boom De trein die rijdt op stoom De lente en mijn benen voelen loom Gaat alles gewoon weer rond Jij was het die daar stond Ik, volledig en geheel verstomd Ik wist…

verstilde woorden wachten onder flinterdun ijslaagje op dooi…

Een dooie die heel besmettelijk is?? met een woord:....??? GEVAAR-lIJK!!!!…

Het is een lust bij Ajax te verpozen, In de Arena zit je echt op je gemak. Daar is een semipermeabel dak, Waar destijds heel bewust voor is gekozen. Wie kletsnat thuiskomt, met een witte hoed: “De bovenramen deden het weer goed.”…

O dooi-wind, dooi-wind, dooi, o wind, o dooi! Gij die van ’t zuiden aanvliegt, maak, o maak Dat al, wat stokte, weer op gang geraak’, Dat al wat dor is, word’ weer mooi! - Ik ruik de geur alreê van gras en hooi Uit gras en zooi – en dat weer ’t al ontwaak Tot nieuwe muziek en zangerig vermaak, Dat ook ikzelf uit kille koude ontdooi!…

Wat doe je zoal In dooie tijd Zeg jij die doelt Op tussenpozen die Liggen tussen gebeurtenissen Die aanstaande zijn En die het leven kleur Zullen geven - die in Grootsheid nooit vergeten Zullen worden - dooie tijd Die hoe dan ook gedood Moet worden met gedachten Die sowieso altijd In de mens aanwezig zijn…

Maar wat later kwamen de dilemma’s en barsten in de glazen bol van toen: de dooi trad in. Het leek zo dwaas dat ’t smelten kon. Niet weten wat te doen. ’t Ging over in een ondoorzichtig waas: geen lente meer waar ik me mee verzoen.…

op loopt Niet iedereen kan het vuurwerk zijn waar hij misschien op hoopt Maar meer dan een tik van een klok of een vonkje van het vuur Is voor mij al heel wat op dit moment maar niet voldoende op den duur Liever ben ik de rinkel van de klok of de "Big Boom" van het oudejaar Pas als ik dat bereikt heb in het leven dan pas ben ik echt klaar…