Alle inzendingen over dromen OR sterven OR heelal

Je laat me dansen Zoals dansen in dit leven bedoeld is alles is helder heeft meer kleur Zelfs op een koude dag als deze laten we gaan swingen op het ritme van het heelal…

In het heelal is altijd wat te doen. Sterren planeten razen door elkaar en moeten in banen worden geleid. Melkwegstelsels in kaart gebracht en onderhouden, clusters uiteen- gerafeld. Altijd druk, altijd druk. En dan die reizigers, altijd hun geliefden kwijt, altijd weer.…

Wat is nu typisch het geval Bij het islamitische heelal. Zoals in alle geloven Is het ook bij hen ‘boven’, Dus ’bovenal’. Maar één vraag is toch bovenal, Is het heelal wel halal ?…

Laten we ons eens levendig voorstellen, dat we samen met al wat leeft, mysterieuze antennes zijn. Van onze cosmos. Dat we samen open ogen zijn. Van onze wereld. Dat we hier op aarde werden geboren, om door het toeval uitverkoren, waar te moeten nemen. Om alleen maar bewust te zijn. Om mogelijkheden te zien. Om samen bij te dragen. Aan…

Tal van zeer lieftallige personen in omgeving En dat is mooi Complimentjes en gemeende benaderingen Schatten van kinderen, onheus tactvol kleinkindje Zegeningen niet te tellen Dankbaar Gezond naar ziel en lichaam Muze steeds aanwezig Ochtendgloren wenkt Sterrenhemel lonkt De volle maan beste vriend Heelal zo heftig temperamentvol en wijs…

Het heelal is een grote toverbal daar waar het stof van de geest in de sterren overgaat daar waar het onbekende deel van het bestaan van de reis van de mens bestaat daar waar het begin en en einde van het leven ontstaat in de kosmos vanuit het diepe begin de zin is het gezoek en het gevecht erin het lijden is de schaduw die als een donkere…

Wanneer gaan we nu eindelijk de Marsmannetjes ontmoeten? Dat we ze de negen vingerige hand kunnen schudden, ze redelijk recht in de ogen kunnen kijken drie of meer wie weet. Hun groene schubbenlijf eens tegen onze gilet kunnen trekken. Hen het mooie van Brugge laten bezoeken in een bootje en een mogelijks eerste gesprek voeren. Zelf zou ik…

wij zwerven als scherven door ruimte en tijd als kwijtgeraakte onderdelen steeds weer op zoek naar een vorm van nabijheid om alles wat stuk is te helen…

het heelal gezien als immens schoolbord... geef de dichter een krijtje en weldra staan er de mooiste verzen aan het firmament…

Laten we allemaal een schaduw na op aard is dat wat ook de zon ons gebaart, een boom, een mens zelfs een struik fluitenkruid tot op een dag het andere licht dit alles terugfluit. Ik snap wel waarom vogels daarom in zwermen vliegen sporen zijn dan moeilijker te ontdekken ook op de grond als je als deel van een vlucht in de lucht over de landerijen…

Met zijn vlieger waait hij met de wind mee in de verre uithoeken van zijn gedachten uren lang kan hij daar staan zwevend in het land van zijn dromen niemand hoort hij niemand ziet hij een en al oor en oog voor de geheimen van het hemels heelal…

Als een droom, waarbij ontwaken sterven zou zijn. Zo perfect, zo mooi. Tot men mij wakker schudt, waarbij ik ontwaak en langzaam sterf.…

jlb mannen die durven laten zich niet te vroeg kisten zij dromen verder. jlb je hoofd leegmaken beste voorwaarde om iets nieuws te beginnen. jlb…

de natuur heeft altijd haar wetten : iedereen sterft op een dag . dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

Voedsel voor de ziel, dat zijn uw dromen. Groei en bloei in uw ziel, zullen er dan zeker komen. Zet uw dromen nooit stop, uw ziel zal vroegtijdig sterven. Met dromen bereikt u de top en zult veel rijkdom verwerven. Zielevoedsel zijn uw dromen. Zonder dromen, is uw lichaam een lege huls. Dromen geven een nieuwe impuls!…

en plotseling kan dan pop en bal laat herinnerd u laten weten dit was ik en dat was het heelal - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - uit: de Verzamelde Gedichten van Lucebert (1924-1994)…

Ik lig op bed Ik huil, ik lach Nu al voor 't vierde uur op rij En ik denk aan haar Aan hoe ik haar wangen streel Aan hoe ik haar lippen kus Aan hoe ik haar beide handen stevig omarm met de mijne Hoe ik haar nooit meer zou laten gaan…

soms in mijn dromen vlieg ik hoog door de lucht niemand houd mij tegen op zoek naar hemels geluk door wind gedragen zweef ik als een vogel vrij van alle zorgen zoals een doelgerichte kogel zweef ik over steile bergen, duik in diepste dalen, vlieg over blauwe zeeën, niet bang te verdwalen in hogere sferen komende wil mijn…

Ik zou mijn dromen even uitdagen. Ik boog me langzaam voorover, keek vol spanning naar het onmogelijke, maar de nimfen waren er niet, alleen mijn alledaagse ik-beeld.…

Kom maar hier Jullie zijn niet alleen Mana Geef elkaar een zoen Jullie stralen van geluk Het bewijst van leven Zoek vandaag jullie licht Mijn hart staat open Welkom in mijn huis Jullie zijn kracht Eeuwige liefde Jullie mogen komen Volg het pad Neem de juiste weg Een bond, een familie Welkom in de wereld Doe jullie best…

Een wezen met jouw neus en borsten daarmee menselijk blijkt met een kern van eeuwigheid ogen als oud licht, Venus zeg je dat je heet ik stel me voor als de smid van een uitdijend heelal met een vangnet van sterren Het is genoeg dit sterven in elkaars armen en de tijd om een lichaam achter te laten te worden als vertrekkend licht…

Doodgaan doet ieder mens wel een paar keer op een dag, sterven is doodgaan bij het gevoel en stilstaan bij het liefdesverdriet wat je hebt, overgaan doet elk mens maar één keer bij het verlaten van het lichaam en de aarde.…

Zo graag schreef ik iets opbeurends, zo graag schreef ik iets grappigs, lolligs, of gewoon over idiote acties die buiten plaatsvinden. Dat kost me geen moeite. Maar wat boeit het jou wat er allemaal gebeurd buiten, niks toch? Kan 't jou iets schelen dat de zon schijnt? Vast niet. De avond valt, langzaam maar zeker komt er een donkere deken over…

Je mag, maar 't hart klopt je kunt, bent 't zo moe je moet, maar wacht op hem je wilt, dan zie je hem, een zucht, een lach een traan eindelijk, eindelijk mag je gaan. Voorbij de pijn, voorbij de lijdensweg, je laatste zucht nam alle ellende weg. Dag lieverd…

I. Nog niet al wordt het avond ga niet weg laat bladeren verdorren rood goud is in je haar verweven dat ik streel tot aan je ingevallen lendenen de nacht kan je nog niet verzwelgen want de flonkerendste sterren zijn je ogen toe, ga niet weg je maakt je mooi je blijft II. Koestering niet de seconden tellen tot ze lijdt…

Ze willen vast geen publiek monument voor het voltooide leven nu uitzwaaien genaderd uren afsluit wat jij niet ziet als jij alleen papier leest. Dus schrijf ik over hun gedachtes en dat we met te veel zijn op aarde om alle prachtige kleuren te beschrijven ook over wandelingen in het park. Ze vonden het wel grappig kenden mij niet eens van…

Haar wangen droegen al dagen vele tekens, naast kraaienpootjes rondom haar ogen intens blikken als bijeengebonden schoven, vers op het land die prachtige vergezichten. En altijd is er weer die zee aan golven, naast de kleinere stappen op de paden door de duinen dwars door de weilanden langs die grotere eiken en sparren dat ene. Op die…

Vandaag en gisteren zijn en worden dagen zinnen, wellicht beleefde momenten om te bewaren te beschrijven, liefdevol te schetsen in dagboeken. Hoe ook nu weer de ene maand de andere werd deze regels in je hart herinneringen bewaarden vele dagen wel of niet een potje konden breken. Wellicht zeg je zand erover al was het aarde nu zij gisteren…

Ontwortelen. Langzaam naar het einde Al wat je was afpellen Een lange strijd voeren Naar iets wat je niet wil Er is geen ontkomen aan Wanneer alles is gedaan Vergevend berustend Naar de kern van zijn Overgegeven , los van wat was De schoonheid , de intensiteit van leven Openbaart zich Je wordt mooi, steeds mooier Dan je ooit daarvoor was…

Melancholie overvalt de lente die wel wil, ongeduldig mislukt en de rode loper naar de warme zon niet uitgerold krijgt grijs en helemaal van de wijs Verwachting, laat me zachtjes je hand nemen, vertrouwen op de gouden dageraad, vermoeden van Utopia. O godallemachtig moet toch mogelijk zijn ! Nog zoveel pijn, zo diep, een traan bij elke…