Alle inzendingen over droom OR meer

onder het grijsgroenige dak van het pijnbomen bos achter de duinen schreien bottige takken hoekig omhoog tot in kokende broccoli kruinen ze rouwen om al de gevallen naalden alsof ze gemeenschappelijk faalden maar de hoog daar verborgen cigalen herhalen en herhalen hun verhalen van 't echte, verdróngen leed hectaren…

Meedogenloos zetten de tanden zich in het vlees het rode vocht gúlpt naar buiten de kiezen verscheuren, vermalen de prooi je hoort het kraken als de kaken sluiten De vermorzelde vlezige pulp voelt zacht de tong tongggleert het, loom ontsteelt de laatste druppels vocht zonder ook maar enige schroom Een simpele slok bezegelt dan het lot levert…

ik lig wakker ik lig te luisteren het is stil in de kooi stil vredig hoor ik stilte - mooi ik luister beter verder dieper door de diepste stilte heen en daar ... daar is de stilte Alchemistisch dichtbij plotseling voorbij ineens hoor ik bloed kloppend suizen in mijn oren belletjes blij borrelen in mijn darmen mijn voeten vertellen…

ik dronk een kop koffie had 'm nodig dacht ik - als zo vaak volgend de routine van mijn ik-drink-koffie-automaat ik sta op loop een loopje druk op een knop koop een koopje en bega weer mijn koffie overdaad koffie wat ben je koffie o wie? je laat mij maar lopen je laat mij maar drinken ik laat mij maar slopen zachtjes aan zinken…

Voorschrift wachten op Godot is zoeken dan beter? alsmaar zoeken is romantiek romantiek is alsmaar zoeken -------------------- wachtend op Godot vraag ik mij af of ik maar niet beter kan gaan zoeken ... wachten is laf met de pijn van hele kleine spelden prikjes, van alle kanten zoeken is heldhaftig maar alleen sla je de spijker…

in een droom ...…

Hij is er want zijn auto is er, de Audi van de zaak - Zij is er niet Zij is er ik zie de auto waar zij in rijdt, de Corsa - Hij is er niet Zij zijn er - altijd maar kunnen niet wennen aan kwartetten met z'n drieën zijn treurig bij mens-erger-je-niet waar papa zich altijd zo grappig ergerde aan mama Het monopolie spel gaat…

Koud verlang ik naar warm warm zoek ik verkoeling Ben ik goed? Ben ik goed! Maar hoelang? Zoeken is leven leven is zoeken Het leven laat me niet koud Of warm ...…

de koperdief fronst twijfelt voor het kleine goed wordt koper vandaag…

woorden vallen steeds als bladeren in de herfst voeding voor verzen…

de dageraad is al eindeloos beschreven en de vogels doen het in hun eigen ode iedere dag maar vanmorgen hoorde ik het anders - even en het vervulde mijn slaperig hart met een gulle lach de haan kraaide al vroeg maar het bleef donker en stil totdat de dag de nacht echt ontsloeg ... de vreugde van de kleine vogeltjes spatte in een keer los…

Stilte 's nachts is zwart zuivert zinnen van hun tuig vrij spel voor dromen --- Stilte is aarde waar klank op bloeit en ver sterft zie al dat onkruid ... --- Stilte is er steeds overdag hoor je haar niet vandaag stil genoeg? ---------------------- haiku triptiek 28 oktober 2012 dag van de Stilte…

de wereld ligt aan mijn voeten mijn schoenen onder de stoel licht loom bewegend laag, in lijn ruis en grom maken horen traag mijn gedachten reizen razen bont en kronkelend rond en rond bouwen een cumulus van airmiles…

ik hoor sinds kort de klokken niet meer luiden ze zijn voorgoed het zwijgen opgelegd des zondags was ik zo eraan gehecht nu hoor ik stilte stille tranen huilen verward besef ik dat dit kerk'lijk kwijnen ook veroorzaakt is door mij, de mijnen…

zo'n vliegtuig is net een krat vol met mensen kijk richting cockpit en zie wat'k bedoel tot plantjes gereduceerd met eenvoudige wensen als alles maar past - en blijft - in die vliegtuigstoel de stewardess geeft water ontwijkt tactisch een enkel en voet en blijft company standard lachen maar haar ogen vertellen van haar gemoed of zijn…

Maria wás een vrouw, een moeder met een kind 'Maria' is nú een merk door consumenten wereldwijd bemind het merk is knap uitgebouwd en geactiveerd en lokaal steeds opnieuw geïnterpreteerd bij de eerste export naar Rome zijn puti van Venus als engeltjes te hulp gekomen haar huis is naar Loreto toegevlogen, voor piloten nu steun en toeverlaat…

geluid verdrinkt in de verte dichtbij mist benevelt het zicht het leven verdicht het is hier en nu kijk ... kale takken botten druppels als witte saffieren een ekster zeilt binnen geruisloos, uit het niets landt op een tak, elegant met goede manieren zittend kijkt hij rond en kijkt ... hier mist iets zijn veren…

hier sta ik en ik zie het ... die plant daar die groeit ik zíe het niet maar ik wéét het die plant daar die groeit hier sta ik en en ik zie je jij wist het al lang kanker broeit ...…

beschut in ons warme huisje met buiten harde wind en regen waait de internet verbinding steeds weer uit en aan, als een vlammetje reikend naar de draadloze zegen maar mijn humeur gaat langzaam en grondig naar de maan had ik niet voor negen euro negenennegentig één gigabyte gekocht voor de verbinding met heel het al en zijn sterren? waarom…

hij draait rondjes in een vierkant stuitende gedachten gevangen tussen vloer en plafond vergezichten zonder uitzicht alleen heel in de verte, daar schijnt de zon toch moeten er andere gezichtspunten zijn van buiten naar verder wat hij mist wat hij schaapachtig zoekt is een herder…

in de leemtes van mijn gedachten spinnen woorden als boemerangs rond kleuren vele vermoedens het zicht rollen zinloze zinnen over de grond een spel van onbegrepen krachten maar soms flitst dan dat hemels licht :) en al dat spinsel zonder rede nestelt zich als stenen in een muur op het scherp van de gulden snede en zo wordt een leemte plotseling…

zij is zó ijdel ze gaat vreemd in de spiegel hij is hetero…

gevangen achter horizontale tralies die nodig moeten afgestoft leest zij de krant van gisteren of eergisteren leest zei de krant haar thee wordt koud bij de terugkomende herinneringen aan morgen en veelbelovende gevoelens van weleer de klok tikt door één kant op net als haar hart zei hoort het tik voor tik een vlaag…

Met vaart vinden mijn vingers de vakjes met daarin de letters op mijn iPad scherm Steeds als ik een aantal vakjes heb aangetikt stelt zij mij voor een woord dat vaak dan niet precies is wat ik wil En het woord in mijn hoofd was al zo beperkt ... Woorden, wat zijn eigenlijk woorden? Ik probeer gevoelens, gedachten geluiden te vangen,…

als ik alles om me heen hier wis zoals dat kan met zo'n foto app tegenwoordig zie ik mij zitten heel hoog in de lucht hoger dan des vogelen vlucht een aangeklede animalie afstekend tegen het sprankelend zwart van de statige sterrenhemel met m'n bril ik hoor hier niet is het enige wat ik kan denken, ik vlieg niet op eigen kracht…

altijd op zoek gewapend met zijn zaklamp naar ongein die zijn leven zou kunnen verstoren zijn leven is zoeken zoeken is zijn leven helaas zijn leven is zoek onvindbaar…

ik hoor het tikken van de tijd klok in het stopcontact tandjes ratelen rustig en constant, de tandjes van de tijd beslissen over licht en luid over koffie en brood over leven en tijdelijke dood gewone dingen van alledag waar je niet bij stil kunt staan omdat dat van de tijd niet mag de tandjes knagen door…

vanuit een half glazen geleide bolide kijk ik naar de koude kant betonnen wormen kruipen over zwarte paden - met witte streepjes ze zijn al gevuld met stromen heersbeestjes doorhangende lijnen spannen van paal naar paal naar paal, de grond is bevroren wit laagjes water plaveien hun pad naar de Po altijd vooruit altijd lager van glinst’rend…

Ondergedompeld in het dagelijks woordenbad werd hij nat in zijn vel gevat en sprak hartverwarrende woorden ... Schapenkaas geitenkaas koeienkaas!? doe eens gewoon ... Blauwe aderen in de kaas vragen om bloedrode wijn - maar alleen voor 40+ En paarden oren eten: dat hoort niet Paranormaal is doodnormaal - maar niet bij leven Ervaar het bedlegerig…

lezen op het strand waar ik niet lees terwijl ik lees waar ik ben luchtschappen driften rustig wind wappert m'n haren en fladdert aan m'n vel golven rollen door m'n oren vogel gekir zonder zin alles is natuur en alles is en alles is weg behalve dat boek, die letters, die ruimte ... alsof lezen zo bedoeld was…