Alle inzendingen over durven OR wachten OR hopen

Hun woorden durven zich niet te vertonen. Ze krijgen tweedehandse voor het hullen. Ze hebben al Tot ziens en Lekker. ----------------------------------------------------- uit: 'Vier manieren om op iemand te wachten', 2001.…

wachten is het eerste begin een uitloper van iets dat groeit reikend naar een ander leven desideratum miniatuur plant van rijpend verlangen het andere te ontmoeten een reuzenplant die huid en ogen verwond en tastend afwacht wat komen gaat wachten is de kiem van diepe wanhoop omsingeld door gevoeld gemis…

Ik leg mijn hart in de toekomst en wacht… meer doe ik niet. De ander kijkt met een vraag. Hij zegt: ‘ Wat dom, je leeft immers vandaag.’ Ja, vriend dat moet ik ook, maar mijn hart reist al vooruit naar een leven vol van vreugd en blijheid. Door de belofte van een leven… In eeuwigheid.…

De wachtkamer scheidt de wachtenden van hen die op zich laten wachten. Teer onttrekken we ons aan het heden en aan de kamer waarin we verblijven. In het wachten schuilt de hoop. Wachten - urenlang - om uiteindelijk te horen dat het te laat is. We vallen samen met de tijd stil. Dit wachten is voorbij.…

Nu jij niet meer bij mij bent wacht de nacht met vreemde stilte ik was jouw stem zo teder gewend omring het duister nu met kilte ben ik alleen, o nacht zo lang hoor ik slechts in tranenzang hoe dwaas ochtend zal aanbreken zonder jou in mijn vizier eenzaam is het wachten hier dat mijn hart niet meer zal hopen ik het hopen zal vergeten…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Het lange wachten tot ze komt, het durven en het dulden; de droom, de daad, het onvervulde. Wie weet wat liefde is: het doorgaan zonder antwoord, het vuur dat gloeit ook na het blussen, het strelen en het kussen, het zomaar bij elkander zijn. Wie weet wat liefde is?…

Jammer dat we eerst moeten wachten tot er geen morgen meer zal zijn!…

Waarom durven we niet te vragen, naar de bron van onze angst? Naar de reden van verdriet? Naar de oorzaak van onze pijn? Hoe kan het zijn dat we dóórgaan, met naar valse profeten luisteren? Terwijl wijsheid in de stilte wacht. Terwijl liefde naar liefde smacht. Wat of wie kunnen we verliezen?…

Ik hoop en wacht, op liefde en hoe het is met haar. We zien elkaar, zij mij, ik haar, graag, heel graag. En daar zit zij, ze is, ze lacht en staart, ze wacht. Zo mooi.…

Ik hoop en wacht, op liefde en hoe het is met haar. We zien elkaar, zij mij, ik haar, graag, heel graag. En daar zit zij, ze is, ze lacht en staart, ze wacht. Zo mooi.…

De stilte na de dood, na het lijden en het afscheid, wachtend op de morgen, maar zo dikwijls zonder hoop. De stilte na de dood, van deze Rechtvaardige, van zovelen die leefden in overgave en liefde, maar zo dikwijls zonder hoop.…

Ingetogen ademt de stilte omdat er zoveel droefheid is; het leven kent nu enkel maar gemis. De Heer toeft in het graf en vrouwen die Hem volgden zij treuren en verstommen om wie er niet meer is. Maar haast onmerkbaar groeit de bloesem en zet de boom in licht; morgen is er leven, de dood zal zijn gezwicht.…

Hoop is gelogen. Hoop is het niet waard. Hoop past niet overal, en hopen dat is een doodlopende straat. Hoop doet pijn. Het is wachten op.... Maar weten dat het zo anders gaat zijn dan waar je op had gehoopt.…

Je moet maar durven!…

onheilspellend donker worden en wervelend dansen en er geen hoop meer is Zelfs als niemand meer wacht Ik zal blijven wachten ik zal wachten tot de zon opkomt!…

Alleen de sterksten onder ons durven dat. Kwetsbaarheid zien en samen delen is geen gebrek aan macht. Integendeel. Delen toont een wil die leven wil. Delen baart hernieuwde levenskracht. Pijn maakt ons bescheiden. In kwetsbaarheid leeft intens geluk dat bescheiden op ons wacht.…

De wachtkamer scheidt de wachtenden van hen die op zich laten wachten. Teer onttrekken we ons aan het heden en aan de kamer waarin we verblijven. In het wachten schuilt de hoop. Wachten - urenlang - om uiteindelijk te horen dat het te laat is. We vallen samen met de tijd roerloos stil. We wachten niet langer.…

Hopen, wachten op dat hij zal komen De Ware Jacob.…

De hoop, met zijn loverpracht, Is wel de rijkste aller bomen; Dood en vernietiging wacht Wie aan zijn tover ontkomen.…

Voortaan hard durven te zijn, stellig en weerbaar -- niet een mannenwens.…

ik geniet nu van je van je gedachten en je lach van je woorden en je ogen en ik hoop dat ik nog lang van je genieten mag…

Wie had dat durven hopen. Ik kijk in de ruiten en zie voor het eerst mijn vader in deze stad lopen. 'Waar ga je heen?' 'Nergens heen.' 'Dan gaan we dezelfde kant op.' -------------------------------------------------------------- Uit: 'De schoenen van de buurman', 1999.…

Wie durft hier nog op eigen goedheid hopen? Maar op de kansel ligt de Bijbel open! "Ik droeg uw zonden aan het kruis."…

gebaren en uiteindelijk maar naar een onzekere toekomst moeten en durven staren en ergens aan de einder de lucht toch weer zien klaren?…

Wanneer patriotten durven zeggen, wij zijn wereldburgers, sterft patriottisme uit. Wanneer heiligen durven zeggen, wij zijn zondig, klinkt een nieuw geluid. Politici beloven. Mensen geloven. Geloven in rede. Geloven in liefde. Geloven in VREDE.…

Want niet altijd kan ik de juiste broodkruimels vinden, en één worsteling die dan op mij wacht. Maar het is net als je niet opnieuw meer durven binden, het kan beter worden dan je ooit had gedacht.…

Wat doelloos wachten lijkt blijkt uiteindelijk een prachtig zicht te geven in het leven wanneer je iets met wachten doet zal wachten iets met jou doen…

Als jij een traan was, zou ik nooit meer durven huilen....bang om je te verliezen…

Gelukkig zijn is durven dansen met één been -- boven de afgrond.…