Alle inzendingen over emotie OR geluk

De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet om het een of ander de plek verander je niet zomaar, ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar. Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet. Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen. Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien, waar ik uit voortkwam bovendien. Ja…

Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden, verneem ik woorden van zuid en noord, als door een open poort zie ik de grote beer naast de kleine ook diep in slaap iedere keer. Zie ik slaperige andere sterrenpracht gedurende de lengte van menige nacht. Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen vanuit de maan als het desolate wit, naast…

Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben. Moet je eerst oud worden en kunnen lijden om over andere tijden te kunnen belijden. Het is zien, horen en voelen van leven. Het is ontdekken en ontleden van het zuigende ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang rood oranje en roze durven dragen…

er was eens..... een huisje in het bos een heel klein huisje met één raampje en een klein deurtje het deurtje was wat scheef en de scharnieren kraakten er liep daar een scharrelaar die het allemaal wel maakte ook was er een sprokkel vrouwtje die rommelde met wat blaadjes en takjes voor de schouw en ze vulde alle gaatjes ze zagen het…

Voor hem die al dees dagen, zonder bate voor zijn verdriet, zijn eigen ik ontvlood, en langs de huizen liep met kaken rood van drift en pijn in 't harte bovenmate; Voor hem die, wankel, in zijn trotse nood de moed niet vond om 't leven zelf te haten, die beedlaars tegenkwam langs gore straten en hun niet gaf hun luttel dagelijks brood…

vele emotie en nog meer sterkere emotie blijkt uit wetenschappelijk onderzoek Titel: de prominente mijnheer en absente madammeke…

kille wind wervelt motsneeuw emotie breekt in ijzige tranen hagelbollen…

Hou een gedicht tegen het licht lees een traan en een lach,'t zal altijd over emotie gaan.…

Heengaan verdient geen verdriet Die emotie vindt zijn plaats hier niet Om het verlies geen traan Kom liever met een feestje aan In gedachten gaat u allen mee Wees getroost met dit idee De laatste taak om zelf te doen...…

Zo bijzonder, dat geluid… de sfeer, de emotie uit een tijd die lang reeds is voorbijgegaan. De klanken reeds verstorven, maar in gedachten nog bestaan. Je voelt de weemoed in je hart… van een tijd zo lang geleden. Hoe goed het was. 't Geluk te voelen, dat toen in je leven was. De mondharmonica kan dat naar boven halen.…

Ik had met jouw aanwezigheid dáár, geluk tot in eeuwigheid!…

Pech bestaat bij de gratie van geluk!…

Zinnen oplaaiend door minnende zon Lijf en leden geprikkeld, totaal ontwaakt Het hart dansend van puur jolijt Zin te zwemmen, fietsen, springen en sjansen Ik tel mijn zegeningen Dorstig ziltig en gulzig tot aan de einder Intens warm geluk koesterend en strelend Song Despacito zindert in cadans door het ijle hoofd Een schattige sms van zoonlief…

Passievol genieten en het geluk opslorpen als een spons - ik aanbid ook gesnuffel Flaneren en jawel ieder krijgt een dikke zoen of knuffel. Geven, ontvangen en delen Kinderlijk spelen en kwelen. Kommer en kwel erg ver weg want het is allemaal zo wondermooi Genoeg getoefd in mijn enge zwarte zielige kooi. De rokken vliegen los...…

Zwanger van emotie Genavelstrengd Door rede Dronken Verdronken ziel Dwaalt Door de diepste dalen Van het lichaam…

Grauwe wolkenband overtrekt het hele zijn emotie verdwijnt weggemoffeld in de pijn dood gehuld in zwarte kant…

Langzaam biggelt ze vanuit mijn ooghoek over mijn wang verzameld vocht vol emotie proef ik zout of zoet?…

Soms is een traan een uitweg, een uitlaadklep, een emotie van liefde, vreugde of verdriet, het is maar net, hoe je die traan op DAT moment ziet. Soms, of vaak of: helemaal niet, is het datgene wat je juist NIET ziet, maar waarvan je ook niet wilt laten zien, dat.....verdriet, emotie en blijdschap kort bijeen liggen…

Geluidloos strijkt zij neer kijkt in spiegel van weleer streelt haar fragiele vleugels en vangt een traan Gevangen in emotie…

Verstomde emotie Een schreeuw van licht In zoete devotie Het evenwicht Verslagen lig ik hier Geheel gezwicht Voor verschoten vertier.…

Elke dag zomaar een woord een regel Zonder zin een projectie van emotie Soms halfvol soms leeg of niet soms…

Alleen door 't tonen van de liefde via de ogen door het hart langs de ziel met emotie naar buiten te laten stromen, kun je uiteindelijk bij jezelf terecht komen.…

is Zoals je ziet Een gedicht, een klein gebaar Wordt de warmte al gewaar Verdriet, verborgen emotie Voor mij niet...…

enkel mooi vanuit je diepste emotie toevalstreffer, zonder herhaling gebeurtenis, zonder voorbereiding laten projecteren op een wit blad om altijd te bewaren!…

Raak mij daar waar ik kwetsbaar ben mijn emotie wil tonen spreek mij waar ik niet verder kan over liefde vraag mij mee te gaan naar het binnenst van je hart.…

Zij vertrekt weer tevreden als ze zuiver is gehoord en betaald is met emotie.…

offerande voor zijn verdriet en als een vergelding van haar valse liefde en emotie voor hem Haar aanblik straalde hem tegemoet op het moment dat zij lijkwit uitsloeg en haar laatste adem vermengde met de stank van de vuilnishopen.…

Het wonder van het woord natuur brengt een ieder haar emotie maar wanneer ik kijk en luister, uur na uur voel ‘k bijkans een devotie! Dus val maar blaadjes, beloof me wel volgend jaar terug te komen!…

Elkaars emotie weer voor even gevangen.…

Tussen verdraaide handen het licht der schoonheid omgeven door wanden van geborgen blijheid Wijsheid in stilte behouden door je eigen van angst bezeten kilte dat je doet zwijgen Maar de emotie van hart uitgesproken liefde in een zucht wat in eerste instantie verwart zal vrij zijn door diezelfde lucht…