Alle inzendingen over eten OR eenzaamheid OR aardappelen

Gekookt of gegratineerd, Altijd door hem geconsumeerd, Met aardappelen, gepureerd. Witlof With love.…

de aanwezigheid van een aardappel of eigenlijk, het waarneembare onomstotelijke, proefbare, halfzacht gekookte van een verse aardappel het onherhaalbare van gisteren onhertreedbaar als afgesloten gangen het verdragen van regen en vuur het ontherfsten van naderend afscheid een geest in een fles stoppen, het hek van de dam in de grondverf…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…

eenzaamheid in een rijkdom ook geen pijn om het ontbrekende, wanneer alles er is, dat veel beter is en mooier zal zijn nu blijkt dat gebrek aan muzen eenzaam en alleen is zonder Wijn…

Eenzaamheid is een ver huis Een bemost graf, foto van een vrouw Een kalender met verjaardagen Dat tikkend klokje op de schouw De flat is comfortabel, het eten goed De verwarming staat op 20 Ik kijk uit naar het lieve meisje dat elke week mijn voeten doet…

ik ben naar de rotonde en weer terug ik leg altijd een briefje neer als ik wegga ik ben bramen plukken ik ben aardappels lezen ik leg altijd een briefje neer dan weten ze waar ik ben…

Wat nou Valentijn Geen kaart, geen bloem Geen aardappel Dus: voor mij geen Valentijn!…

aardappels mij vingers tintelen een beetje eerst maar even slobberen van die heerlijke chocolademelk met een vers stuk suikerkoek roodborstjes vliegen heen en weer en eten de overgebleven kruimels wieken van molens staan veelkleurig aan de hemel waar het laatste zonlicht schijnt in schemerige dampen NB dit gedicht is geschreven…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Toch was de armoede in Nuenen eens zo erg, dat men alleen nog op aardappelen leven kon, let op, geen gebakken friet met mayonaise, maar waterige aardappelen zonder saus, een hele berg, een ernstige malaise. Pardon? Wie waant zich de Nuenense kunstpaus? Die brengt zelf het heilige dorp in discrediet!…

Oma schilt bergen aardappels, wortels. Ze zwijgt. Ik lust geen stamppot. 's Nachts zitten ze bij me aan het bureau. Ze zijn nooit dood geweest, zeggen ze. Ik huiver en schuif de staldeuren van het geheugen wijd open. Ze eten pap uit de grijze pan met de witte vliegwolkjes. De lepels tikken langzaam in mijn blauwe kommen.…

stil zit ze op haar keukenstoel; schilt ongeduldig de patatten regen slaat met vlagen tegen haar keukenraam ze staat op - zet quasi automatisch - de radio aan kijkt naar buiten: kan niet langer dat rotweer bevatten aardappels plonzen met geweld in de hoge pan waterdruppels spatten op haar brillenglazen uiteen op de radio een telefoonspelletje…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

volleyballen, korfballen, voetballen, tennisballen, golfballen, biljartballen, het geen niet impliceert dat ze ook ballen zijn want de grootste lopen rond bij hockey met een hete aardappel in de keel en daarbij gebruiken zij 'n puck…

de hitte beet ons in het vel wij aten aardappelen in de pel die lome avond in de late zon met hagedissen buiten hun nissen weet je nog patatas arrugadas al die rimpels in de pel en jij zo glad van vel.…

Zij snijdt de stilte in haar hand schillen vallen voor haar vingers bang…

De kleine kinderknuist omvat de zojuist door opa geschilde en gevierendeelde bint Ploep! Zegt het kind Plons! doet de pieper in de half met water gevulde pan Voorzichtig, kleine man, niet smijten Door dat gespat wordt opa nat…

Vruchtbare akkers, de oogst van aangewaaid zaaigoed. We hebben van alles veel teveel. Het rijke land brengt geluk en overvloed. Hoog in de hemel huizen sterren en God. Er is geen eeuwigheid tussen oerknal en laatste oordeel. In de pan verdwijnen we, dat is ons lot.…

jullie liggen op mijn keukentafel naast een paar citroenen in het schaarse zonlicht herinner me jullie geur in het aardappelhok en niet te vergeten de aardappelboer die net weg of er was de kolenboer oh ja, aardappels ook de schillenboer en de melkboer en de groenteboer die allemaal langs kwamen,gek genoeg herinner ik me niet meer…

Wat eten we vandaag is de alom bekende vraag, maar waag het niet te zeggen; ik heb geen idee, want waar komen mannen dan mee? Juist, patat en dat; gaat er nou juist niet in. Zo zie je maar, leeftijds halve gezien, maakt het niet uit, of ze zestig zijn of tien!…

Slapen Eten Werken Eten slapen Eten werken Eten slapen Eten werken eten Slapen eten werken Eten slapen eten Werken eten slapen…

Ommuurd door een leegte wakker worden zonder slapen gedachten zonder tekst een douche vol tranen, zout zonder eten enkel honger naar jou, onverschillige dagen ondergedompeld in een bad verdriet met zelfbeklag, Ik ben moe van je lief te hebben jouw engel gebiedt me te herleven in je vriendschap, die als een zachte deken mijn eenzame ik…

In eigen stilte en eenzaamheid nam ik me voor hield ik het bord goed voor me uit, waarop dan wel stond: "de diepgang der dingen". Ik moest hier enig graafwerk voor verrichten. Het zou me van mijn strijd verlichten. Voor velen nam dit proces het zonlicht tijdelijk weg.…

Het is doodstil doch de kalme golfslag van het bloed voel ik als mentale kracht door mijn aderen stromen de tijd gaf me de ruimte daar aan te bouwen misschien bovenmenselijk om te dragen maar toch het kan je innerlijk sterk maken hoewel de botten kraken het juiste woord vond bij de bron waaruit ik kracht ging putten nu in mij latere…

Ik doe de deur open en ga naar binnen Jij bent er alles gesloten Dat voelt zo eenzaam…

Met het turfstof nog in Mijn oren, het veen Dat al mijn gedachten doorleeft, Dat mij raakt tot in het diepst Van mijn wezen - Zie ik jou, kind van het zand, Met je handen de aardappels Rooien, zie ik je gezicht In aarden tinten Voor altijd geschilderd In mijn hart…

Het is veel interessanter om over aardappels te spreken: ze hebben verrassende ogen die soms wortel kunnen schieten.…