4366 resultaten.
Uit evenwicht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 862 Ik zag
de tranen
in jouw ogen.
Ik hoorde
snikken
in jouw stem.
Ik voelde
hartstocht,
afgewogen,
om door te gaan
met hem.
Maar nu hij
weg is van
de aarde;
nu hij op 't pad is
in 't heelal.
Nu pas
besef ik
duizend waarden,
die hij jou gaf
voor niemendal.…
In evenwicht
snelsonnet
3.0 met 27 stemmen 1.203 “Ik ben te dik en naar ik heb begrepen
Rekent daarom uw luchtvaartmaatschappij
Er voor mijn ticket extra euro’s bij,
Een toeslag die u echter weg kunt strepen
Omdat ik met mijn echtgenote ga;
Die heeft gelukkig anorexia.”…
evenwicht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 370 binnen en buiten
in evenwicht
die balans
een dagtaak
des nachts
ben ik vrij
ik meld me
bij het ochtendgloren…
- Evenwicht -
netgedicht
3.0 met 54 stemmen 206 evenwicht,
toegangspoort van het onmogelijke,
ervaring van schoonheid in liefde om ons heen
jullie tempels zijn duizendmaal gebroken,
staren door alle transformatie heen
muziek en creativiteit pakken
het ongelofelijke verstandelijke levensgeschenk,
zijn nauwlettend strenge leermeesters,
dankbaar en onverschillig in hun wijze doen
evenwicht…
Evenwichtig
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 132 Te streven naar een evenwicht, niet meer dan een gebaar. Correctie van een onbalans of megalomanie.
Tevredenheid is dodelijk, gelijkheid utopie. Geschiedenis herhaalt dus wees niet wijzer dan de tijd.
Vernieuw uzelf voortdurend, blijf geen troosteloos kopie. Wees uw eigen wijsgeer, prijs slechts de polariteit.…
Evenwicht
gedicht
2.0 met 21 stemmen 13.590 ik val, ik val
net niet, ik sta, ik sta mijn
mannetje, ik hou toch
stand, ik hou me
goed, herstel, o nee, ik val, ik
val opnieuw, wiebel, wankel, struikel
even, kom weer overeind, nee, nú val
ik echt, ik val lelijk tegen, glij
tegen de grond, bijna, zwaai
weer recht, sta
weer pal mijn mannetje zo stevig
op de benen, au, o nee, ik
hou het…
Evenwicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 224 In een penthouse in Manhattan
vermaken zij elkaar glimlachend
De lucht is blauw, balkondeuren open
beiden in ontklede staat
Tere schaamstreek bedekt zit zij
het oude wicht in balans met blote dij
de armen wijd uitgespreid
Zijn haar krult roodblond uit zijn slip
Zou hij zich omdraaien en haar
naar beneden smijten vanwege
levensverzekering…
Evenwicht
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 441 Al mijn exen
zijn van oneven data.
Ik zoek al jaren
een even wicht.…
Evenwicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 225 Je leidt mijn gevoel langs jouw beweging.
Met mijn gedachten reis ik op jouw affectie.
Door verder te leven op onze herinnering.
Jouw warme tast bundelt krachten in één.
Jij bent mijn energie uit mijn dagdromen.
Elke aanraking opent mijn poriën.
Om jouw energie door mij heen te laten stromen.…
Evenwichtig
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 76 je bekijkt het maar
zei het lijf
tegen het hoofd
je doet maar
geeft onophoudelijk orders
je hebt de hele voorraad leeg geroofd
stel je niet aan
zei het hoofd
tegen het lijf
dat heb je nooit gedaan
het leven is kort hoor
geef maar gewoon gehoor
nu is er dus strijd
en raakte ze in de tussentijd
de balans kwijt
het komt wel goed…
Evenwicht
gedicht
3.0 met 5 stemmen 2.925 Ik vond, ik had nu de lucht
door gaten er in te springen
meer dan genoeg beschadigd,
het eigen hoofd al van
veel te veel haren beroofd.
Borstpijn had ik van 't bekloppen.
Ik ontzei me dus grotere gevoelens,
Ze mochten wel binnen nog, maar
daar zou ik ze drastisch aftoppen,
als was ik een ambtenaar.
En ik was niet meer blij, maar verheugde…
Evenwicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 Nieuw evenwicht ontstaat
tussen ontvangen en geven,
tussen blinde haat en liefde.
Liefde, die zichzelf herstelt.…
Het evenwicht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 42 het vlees van de oorlogszuchtige mens
is op zoek naar wat hem aanzien kan geven
hij bladert door
oude rommel en puin
om het in het heden
als tegenwicht te laten herleven
kanonnen vuur aan wakkeren
hij hekelt
de vredelievende daden
door zijn voorgangers verricht
de berijders van donkere paarden
staan te trappelen om stoom af…
VERZIEKT!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 112 Wie kent niet die momenten
dat je jezelf verwent
met veel eten, teveel
met veel snoepen, teveel
met veel luieren, teveel
met veel spanning, teveel
wie kent niet die momenten
dat je jezelf verziekt!!…
Zwaluwzwerm
poëzie
2.0 met 10 stemmen 2.264 Dat mijn zwierende gedachte
Zo het al te zwaar geachte
Met het overwinnend licht,
In een wieglend evenwicht,
Sierlijk tot verzoening brachte,
Dood en duisternis bevedrend,
En tot milde boog vertedrend,
Doch ten toppunt van haar trots
Willig naar de wetten Gods
In een dalen zich vernedrend.…
Rand van mijn kijken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 de lijnen van mijn geluk
als de randen van mijn kijken
en ik bescherm me met geuren
ga nooit de deur uit zonder
deze zekerheid van de zegen
van boven, de rode loper
op mijn bedachte weg
Rekken en strekken
met sierlijke bogen
van liefde om te voorkomen
dat mijn lichaam inzakt
dat is alles
waar het om gaat
onderweg zijn
naar evenwicht…
Loodzwaar juk.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 405 Op wollige zweverige donzen wolkjes lopen
Zwevend dromerig kinderlijk naar de helle sterren turen
En mooie lieve kleine schaapjes daar erg hoog ontwaren
Gelijk 't gelaat ontsierd door bloedende vlijmscherpe tranen
Bittere bikkelharde tandjes kervend in toch mooi hart.
Heden vaste rotsachtige grond onder de voeten
Enkels duchtig verzwikken; pijn…
Aduard 825 sonnet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 147 Hier komt men in beweging,
een heel jaar wordt dit dorp belicht,
het spreekt van de verbeelding.
Bezoekers volgen het bericht,
aansporing tot beleving
van kloosterdorp in evenwicht.…
- Geboren uit overwinning -
netgedicht
4.0 met 54 stemmen 211 Het antwoord schuilt
en de vraag
geeft overwinning uit handen.
De betekenis van een hymne,
vol glorie en geloof, dat
de mens groots zal kunnen zijn
"overwinning" laat weten wat strijd is,
waar victorie
geboren in het rampenlicht.…
Balans
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 100 Evenwicht o evenwicht
dat fragiel levensgewicht
soms echt loodzwaar
dan toch weer vederlicht…
De bruggenbouwer
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.008 Hij spant
Van kant tot overkant
Al heen en al terug
De brug.
Hij bindt
En wint en overwint
De wal en overwal
Voor al.
Hij bouwt,
En iedereen betrouwt
Al heen en al terug
Zijn brug.…
Op 't kerkhof waar de naakte bomen rijzen
poëzie
4.0 met 5 stemmen 510 Op 't kerkhof waar de naakte bomen rijzen
Met zwarte nesten in verwarde twijgen
Kwam regen op verdorde halmen zijgen,
Toen woudt ge een dierbaar graf mij zwijgend wijzen.
Een traan lichtte in uw oog, de zerk lag grijs
En eenzaam in een krans van groene blaren -
Een lichte handdruk kon uw smart bedaren
Maar wis zong nog uw hart bedroefd een…
Dood
poëzie
4.0 met 1 stemmen 606 Mijn peinzen kan de vreemde dood niet loven
Die me u welhaast voor steeds genomen had:
Uw lichaam dat mijn droom ontroerd bezat,
Uw bleek gelaat welks lach mijn smart kan doven.
Dan had ik u nooit bevend meer omvat,
Nooit meer uw haar gestreeld, zijn geur gesnoven,
Met u nooit meer door zomers blijde hoven
Gedwaald of laat door de avondlichte…
Herinnering
poëzie
4.0 met 2 stemmen 462 Velen die 'k noodde in mijner dromen woon
en die er 's levens wondre beelden zagen
hoorde ik elkander met verwondring vragen:
‘Hij roemde zo, is dit dan al zijn schoon?’
En andren lachten luid: ‘Hoe ongewoon!
Hoe vreemd, hoe dwaas: hoe kan hem dat behagen!’
en keerden weer naar de eigen grijze dagen.
Doch geen van hen gaf mij 't verwachte…
DE VERLOREN VROUW
poëzie
4.0 met 1 stemmen 441 Een grauw verdriet is in mijn ziel begonnen,
De dag is triest en vol onduldbaar wee...
Ik weet het nu: 'k heb mij te laat bezonnen,
Geen deelt mij ooit meer van zijn deernis mee.
Vroeger ben ik mijn eigen zelf ontronnen,
Wellust verkoor ik boven zoele vreê.
En thans, helaas! ik geef mij laf verwonnen:
Ik ben een wrak op zwalpend-zwarte zee…
Ik dacht dat ik niet zingen kon dan blijde?
poëzie
3.0 met 3 stemmen 547 Ik dacht dat ik niet zingen kon dan blijde?
Maar ruist de zee niet rusteloos haar zang,
Nu zacht en klaar, dan war en wild en bang,
Anders in stil, anders in stormgetijde?
Zo glanzenrijk als wisseltintge zijde,
Dan armlijk grauw en wedrom, voor hoelang?
Eén blanke blauwte, en zò wisselt die zang
Die eeuwig 't eeuwig spel zal begeleiden…
Ik ben heel blij
poëzie
4.0 met 2 stemmen 790 Ik ben heel blij
Doch 'k weet niet waarom,
't Hart van mij,
Klopt bom, bom, bom.
O! alles blinkt,
En trilt en beeft,
En mijn ziele zingt,
En droomt en zweeft.
O! ik ben zo blij,
Van blijdschap dronken.
Doch wie heeft mij
Deze vreugd geschonken?
Uit welke bron,
Uit welke stroom,
Uit welke zon,
Uit welke droom?…
De Schutsluis
poëzie
3.0 met 5 stemmen 783 De tjalken schieten aan tussen de strakke dijken
en vullen 't glad kanaal met driftig schuimgedruis,
totdat zij met een vaart hun lange zeilen strijken
en glijdend binnengaan in 't veilig vak der sluis.
Daar dringen zij dooreen: de harde boorden kraken,
zodra een druk rumoer zich opzet in de lucht,
totdat de wachters weer de poorten…
Oude huizen
poëzie
3.0 met 2 stemmen 339 Aan d' overkant van 't water stonden d' oude huizen.
Het water was heel stil, een witte rand
van pas gevallen sneeuw lag voor de huizen.
't Was alles broos en fijn, voor strakke lucht met sterren.
De huizen stonden oud en stil....van verre
kwam dof gedreun: het ruchten van de stad,
dan was het, of de huizen
nóg groter stilte hield omvat…
Een-en-al.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 384 Wat vraagt één ziel van de Aard behalve vrede?
En vrede schenkt zij nooit, slechts strijd en streven,
En kort geluk, gevolgd door snik en beven, -
Zij stoort zich niet aan tranen noch gebeden.
Zij doet haar wil, en strooit haar heerlijkheden,
En werpt haar bliksems, door geen drang gedreven
Dan Macht en Noodlot. Ach, en alle leven
Trekt…