Alle inzendingen over gedicht OR woorden

woorden jouw woorden die me pijn doen zinnen jouw zinnen die me kwetsen beginnen verhalen gedichten komen niet meer binnen ‘k laat je kletsen…

ook dichters lenen en stelen wel eens woorden want wie zonder zonden is schrijft nooit een gedicht laatst nog stal ik een woord om mijn zinnen te beteugelen in een erotisch vers…

zou je me lezen als ik je schrijf zonder woorden? zou je het wit lezen als een gedicht een ode aan jou? zou je het bewaren als ik het niet verklanken kan?…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Ik schrijf een gedicht voor jou Zoekend tussen alle woorden, probeer ik te vinden wat ik zoek Geen woorden van liefde, Die heeft iedereen Gewone woorden Die iedereen begrijpt Eenvoudig maar wel raak Hoeveel woorden zullen er zijn Ik zoek en zoek steeds dieper en dieper Mijn ogen branden En mijn hoofd loopt om Wanhopig wroet ik dieper…

Is er nog genoeg te schrijven Heb ik nog wel nieuwe woorden die in jouw gedachten blijven die je nog niet eerder hoorde Heb ik je nog wat te zeggen zal ik mijn gedicht maar geven dan hoef ik niet uit te leggen dat mijn woorden kunnen leven…

( woorden uit Psalm 139)…

woorden in een zin die ik in een gedicht bewaren wil…

de baas van dit gedicht Van dit geheel van klanken waarover dikke boeken zeggen dat het woorden zijn van een taal die in dit land gebezigd wordt Ik ben de baas van dit gedicht Dat steeds opnieuw wordt opgeschreven Omdat alles altijd anders kan Omdat volmaaktheid niet bestaat…

Uitleg Met minimaal Aantal woorden vraagt Maximale kennis van thema’s GEDICHT! Gedicht Die beklijft Als een melodie In ons hoofd blijft KUNST!…

een ongeschreven gedicht, woorden zijn niet nodig, onze ogen op elkaar gericht, mijn pen......blijkt overbodig.…

schrijf je naam in mijn agenda noem een dag een tijd en plek en ik verleid je met gedichten want aan woorden geen gebrek…

Ik kan met mijn mollig lijf vast stukken beter overweg als ik maar gedichten schrijf en gewicht in woorden leg.…

Verlichting omarmd het gedicht van de schaduw in de schemering nu woorden leven verzacht en dauw verdriet illustreert.…

Ik schreef lange tijd geen gedichten meer. De muze met haar woorden ging aan mij voorbij en ook in mijn dromen bood zij mij niets aan. Dus bleef ik daar in een ongekleed lichaam en lege geest. Het leek of alles wat ik tevoren had geschreven voor niets was geweest. Echter, nu geen plaats voor tranen: Een gedicht, een nieuw gezicht.…

Ik herinner me een gedicht dat ik nooit schreef, waarin het woord bunker veel wind door zich heen laat gaan en rijmen moet op hunker. Het tocht er van hartstocht. Alles moet zich vasthouden. Als het over is blijken wij elkaar vast te houden. Wat nu. Nu, dus. ---------------------------------- uit: 'HdC - De gedichten', 1998.…

zo'n allereerste zin van wat nog moet komen daar hangt veel van af je maakt een start hoopt dat 't loopt want dat maakt het gedicht lezenswaardig veel is poëzie zegt men maar ware woorden zorgen ervoor dat 't gedicht mogelijk zal overleven…

Zo ligt soms het gedicht al klaar geen gezeur, geen maar. Zo liggen woorden voor je neus, soms wordt het gedicht klein, dan weer een reus, vrolijk in zijn aard of treurig en onbedaard. Zo groeit het uit zijn eigen wezen om één keer te lezen of meerdere keren om te zien hoe het groeit of dat het nog verder boeit.…

een eerste gedicht verplicht de dichter tot zoveel meer poëzie als lichte vorm van dwang een gedicht blijft dikwijls maar slechts even hangen in de zeef van het collectieve geheugen om genoemd te blijven worden wordt er meer van je verwacht want bij stilstand zullen de anderen je voorbijstreven woorden vervliegen gedichten vervagen…

Ik zoek ik zoek naar woorden naar woorden om zinnen te formeren zinnen om gedachten mee te dichten om gedichten te creëren gedachten onder woorden ik zoek Ik worstel ik worstel met de zinnen maar ik worstel en kom boven wanneer ik de zinnen overwin vormen de zinnen strofen waarmee ik mijzelf bezin Ik vorm ik vorm mijn gedachten een…

Woorden Stapelen Ontwijken elkaar Zien zinnen Te maken Zinnen Gaan evolueren Woorden Individualiseren Veranderen Binnen de Bestaande context Zo kan het Dat gedichten nooit Stil staan Stil staan Stil stan Staal stin Zo kan et Dat gedichten noit Stil stoan Stil staan Snaal stit Slaan tist…

censuur maakt verzwegen gedichten teder als het eerste loof aan bomen na een lange winter ogenschijnlijk nietszeggende woorden die teneinde raad van zich doen spreken in doodstil duister zoals geluk bij het ochtendgloren kan zijn wanneer je ziet dat er een gedicht is geboren…

Met achterdochtige vingers wil je mijn woorden aanraken. De mutsaard geurt. En de liefde is een lijf aan lijfgevecht zeg je. Een zegswijze: de woorden worden handtastelijk. Ademend in een fragment van tijd, om wat ik verneder tot geloof zo ontsta je langzaam uit je naam. Een hoogvlieger wordt neergehaald binnen de kralen van het licht.…

Het gedicht hoorde hoe het werd geschreven, het zag de reusachtige hand waaruit het leek te ontstaan, woord voor woord, het hield zichzelf nauwelijks bij. Bij, zag het geschreven, en als echo zei het zichzelf, bij, bij, maar toen was de hand alweer verder, gejaagd door de zweep van het krassen, het heimwee naar vorm.…

Ieder gedicht heeft iets van een veertje dat naar het licht zweeft hij is zo frêle dat hij niets van een schaduw heeft zijn woorden gaan door de ijle lucht naar de atmosfeer een kind dat bellen blaast begrijpt dit het beste of misschien onze lieve heer hij benadert immers het onsterfelijke van het woord ik heb alleen lang niet meer van hem…

schrijven om te blijven noemde hij zichzelf niet eenzaam tussen de regels in de woorden bij zinnen niet verloren in het gedicht van mijn bestaan…

Frustrerend onvoorstelbaar in eenvoud zijn woorden van kinderen ook mijn gedichten zullen helpen problemen op te lossen die eigenlijk niet bestaan…

mijn ideale gedicht bestaat uit twee woorden mag desgewenst wel een beetje rijmen ook maar zonder kan best wat mij betreft…

gezwicht voor niets een zeggend gedicht alleen woorden zeggen iets en die komen er te zijner tijd ik moest dit even, kwijt.....…