Alle inzendingen over gedichtendag OR walging

woorden beklijven niet alleen op een gedichtendag altijd die van jou en mij wij zijn de wereld!…

tot kam kompleet omketend duizel ik helemaal terug bij nacht verkleumd, bij zonschijn zwetend naar d'oertijd op een ezelsrug kapotgeschoten stenen krotten langs wegen zelfs die naam niet waard gemijnd, bezaaid met mensenbotten, geleiden doods mijn bedevaart muskieten zwermen om de posten van strijders in gevangenschap hun stank en walging…

kim tot kam kompleet omketend duizel ik helemaal terug bij nacht verkleumd, bij zonschijn zwetend naar d'oertijd op een ezelsrug kapotgeschoten stenen krotten langs wegen zelfs die naam niet waard gemijnd, bezaaid met mensenbotten, geleiden doods mijn bedevaart muskieten zwermen om de posten van strijders in gevangenschap de stank en walging…

Naakt voor de spiegel buigt ze zich over donkere kamers, haar hoofd valt diep in de kelders van razernij ze schuifelt offers tegen de rand van dronken walging, haar keel krijst stil in vers, ontvleesde aders pijn trekt een rode streep over de koude, hijgende grond, haar schuld wordt zwart en zwicht voor duizend tongen de dood wacht…

je straalt als een donderwolkje zo je daar staat aan de halte bij je moeder en je zusjes, je broertje en je tante die je oom kon zijn met ingetogen passie tover je walging en afkeer uit je onzichtbare hoge hoed met neergebogen hoofd en ogen distantieer je je koeltjes van hen die je altijd gekend hebt je straalt als een donderwolkje…

Zelfs tot ver na mijn dood zullen mijn letters je eeuwig laten beven fouten en wreedheden doen herbeleven In inkt geschreven, gedrukt of getikt voor je in wroeging of walging bent gestikt Vanuit mijn graf lach ik hard laat jouw haren ten berge rijzen doch spijt of hemel zullen jou nooit meer prijzen Kon je maar eervol terugklimmen omhoog…

Op Geerts gezicht staan walging en misprijzen: “We moeten nu gebelgd naar Brussel wijzen.”…

Hoe meditatief en reflectief het is om heerlijk vrij te ervaren in jou waar ik mijn batterijen kan opladen Telkens weer is het een prettige omgeving in eenvoud, waarheid en natuurlijkheid waar ik mijn gading vind voor een of ander creativiteit en inspiratie. Het begint al vroeg in de morgen wanneer het net ontwakend lichaam zich overgeeft aan…

Wanneer het pijn doet zaait vriendschap een zaadje hoop wonder van zorgen O Mooie vrouw, ik heb jou opgeslagen in mijn breekbare-en-kwetsbare om nooit meer te vergeten We maken ups en downs mee tegelijk scheidt er geen enkele muur van ons omdat onvoorwaardelijk en vertrouwen juist dingen zijn die we ook delen met elkaar. Hoe ik jou voor…

Boeken lezen, schrijven was ook al erg, maar boekenlijven die zwetend over vloeren zweefden en daaraan geur en kleur beleefden… Hij zei het woord met diepe walging voor iedereen die naar zo’n bal ging.…

het geweld Angst dat mijn laatste minuten waren geteld De machteloosheid en mijn kwetsbaarheid Niet kunnen verwoorden van de intense strijd Omdat ik al te lang alleen op mijn kamer zat Zijn reden waarom hij me heeft verkracht De macht die bezit over hem nam Van binnen liggen schreeuwen en zo bang Maar zijn ogen die in mijn geheugen staan De walging…

het dessin de das is schitterend de strop zoals vernoemd de das daarentegen verschrikkelijk jus uit mondhoek gedropen net als - van vele scheerbeurten de after shave of balm vermengd met zweet van angst of warmte alle kinnesap van maanden lijkt wel daar verknoopt mij – liefhebben van de das doet het griezelen van huiverende walging…

Verstoten door haar buren omdat ze inwendig gedood is en niets meer kon voelen dan pijn en walging en omdat ook zij niet meer kunnen geloven wie ze was thuis, in het paradijs voor de komst van de mannen die je wreed gebruiken tot ze je afdanken en de bezemsteel, oma's wandelstok, hun bajonet of een kogel in je spietsen De vrouw…

gestolen nacht doorsnee donker rondt de buitenwacht sluipend koude wind gierend tussen ‘t open raam verschijnt hij in mijn wapperend gordijn zijn zuchten schuift mijn hart opzij, adem proeft als pijn huid als boter langs plafonds spint filigrein ’t is daar mijn kind, waar ik wil zijn jij maakt mijn hemel groter gedichtendag…

is echt een fenomeen alle burgemeesters willen een ware coryfee liefst de nummer één men heeft de oplossing gezocht in spreiding grotere mobiliteit van het aanbod meer aansluiting op de regio Vondel deed nu het westen Slauerhoff het noorden Roemer Visscher het oosten Guido Gezelle het zuiden vrij invliegbare gastdichters waren…

poëzie, voor sinten Valentijn en poesies, de boodschap staat in de vorm z’n gezag daarom zeg ik normaal de gedichten ge-dag vandaag, echter, overwin in mijn aversie doordat ik zo mijn gedachten op papier zet maakte ik zonet, mijn eerste snelsonnet…

Hoe kunnen woorden je bekoren, of zijn het toch de woorden niet maar wat ze roepen, wat ze wijzen en hoe je door de woorden ziet hoe 't leven steeds opnieuw geschenk is, hoe liefde je bestaan plots kleurt en dat het allerkleinste zaadje toch ergens nog naar morgen geurt. Hoe kunnen woorden je bekoren: ze zijn het echte leven niet maar…

dit zijn geen goede tijden voor poëzie het is te koud mensenharten bevriezen klappen toe zoals hun beurzen wat brengen de jaren angst voor geweld en verlies zelfs de dichters vluchten in woorden verhullen en omfloersen maar de zon blijft weg…

weedraadjes van het hart accentueren vreugde verblijdt en leed gelaten gaat stapwiegend mee in sporen van herinneringen die kleuren vertonen met sleutel omranding aan de oever van tijd ooit zien we elkaar weder…

in het spoor van mijn pen schrijf ik voorovergebogen de woorden die opgaan in de opluistering van poëzie voorspellend alle grenzen voorbij het belichaamt mijn geheugen in trance klom het uit de baarmoeder het viel languit neer het huis werd voller en voller er was geen weg terug geen einde, geen samenhang alleen een alfabetisch hoofd…

poëzie wil ontplooiing het wil expansie het klampt vast in pientere puberschoenen in losse klanken raakt het niet uit de maat het verfrist zich in de muze van warme omarming in bronnen van droombeelden zo valt ze in de zachte schemering dalend achter de horizon iedere dag in verandering als een stroompje in beweging…

Aangebrand, Dichterschap, Kringloop, Het huwelijk, Zie je ik hou van je, O-derivaat, Oote, Fanfare-corps, Komtocheensklaarklootzak, Schrijvenderwijs, Poëzie is een daad…

Voor Peter Onhandige motoriek, verward, onrustig duwt Peter het supermarktkarretje voort: vol boodschappen voor zijn woongroep. Peter heet 'beperkt' te zijn; hij kent mijn naam: “Dag buurvrouw Joke, wat is het koud he? Heb jij het ook zo koud? Ik wil zo graag weer dansen met..., jou maar Tjitske zegt dat het nog niet mag:…

Of wil ik slechts mijn maag haar walging laten belijden, in een narcistische zelfstrelen? Want mijn wurgneiging wil ook wel eens wat! Oh, potsierlijk papier, waar je al toe aanzet!…

. ------------------------------------- Geschreven voor Gedichtendag 2009…

tonnen stro verzamelen overal waterreservoirs inbouwen drijvers en veterinairen aannemen en vergeet de medicijnen niet verbandmiddelen voedsel voer en halsoverkop moesten we in het oosten humane destructie- middelen installeren van oceaan tot oeral telden we aan rammen ooien en lammeren elf miljoen totaal Nota bene: het thema van Gedichtendag…

Uitgegeven ter ere van de Nationale Gedichtendag, Poetry International, samengesteld en uitgegeven door Dagblad Trouw] Link: http://issuu.com/trouwmedia/docs/groningen_8feb--v2…

mij bevangt een lichte walging bij positief het wenkend perspectief ontdaan van werkelijkheidsgevoel gaat men daaraan tenonder verliest het temperament tot groots en ook meeslepend leven treedt nillens willens toe tot pak met vest het korte permanent gaat elke kerst naar oma in Epe op de Veluwe die inmiddels ook bij god…

met de trein "full speed door Nunspeet" en je toch verwonderen over het beleven van een innerlijke stilte het kan je zomaar gebeuren in een lawaaiig bestaan... aan de andere kant van het vensterglas walst het landschap aan je voorbij terwijl jij juist nu de stilte beleeft als een echo van weleer die je lang geleden bent kwijtgeraakt…

als tiener, nog in korte broek, las ik gedichten van Gezelle genietend in een achterhoek of bij de stoof op schapenvellen ik viel voor 't dichterlijk vertellen voor metrum, metafoor en rijm ik werd geboeid door Shakespeare's helden en deelde Cyrano's geheim onsterflijk zijn d'epische verzen van Homeros en zijn zeebonk wat wist ik van…