Alle inzendingen over gezond ego�sme van d OR fysiologie van de lu OR mensen zijn vaak zee

De wachtende ochtend is de korte belofte die niet veranderen wil als het oude begin weer ontwaakt in gezichten die hun nieuwe begin zoeken en verdwalen in de haast om niet te missen wat ze geloven als ze steeds de tijd om raad vragen…

Groot is de leegte die je vol praat met kleine woorden die als insecten je leugens verteren. Je bent geen tovenaar maar je goochelt met emoties van iedereen die volgt als je lacht en weet elke zwijgende dankbaarheid is jouw deel. Want val je niet dan zul je verder gaan als de schim die een schaduw…

Wat ik niet weet is mijn geschenk waar niemand in de toekomst aan denkt zolang de mensen van gisteren mij niet bedanken als ik kerst weer overleef met dezelfde honger en dezelfde wanhoop die ook morgen mijn naam weer kado krijgt…

Langzaam dromend dwaalt ze overal met puzzelende gedachten op zoek naar de schaduwen die niet meer willen wachten en naar wie ze kijkt in alle wintergedachten en vragende gezichten die haar kou dichtbij verlangen…

De klok deelt met zijn wijzers wat wij vergeten als je wijst naar het verleden dat we weer beginnen met het vertrouwen dat we niet meer alleen verder gaan.…

Smeulende woorden. Koude kreten. Niet meer weten. Het bloed bedekt en de dood vertrekt met velen. De bom is wie hij was want verdwenen is hij toen de bus dichtbij zijn ondergang was.…

Laten we liggen waar we beelden willen zijn die blijven liggen als de stormen voorbij zijn.…

Vreemde ogen dwalen met gevonden lichamen in het koude licht van vergeten antwoorden. Niemands is een god en God is eenzaam want de ogen zien hem niet als hij zijn lichaam weer verandert in de eeuwigheid die iedereen verwenst.…

Met een lach ben ik niet wie ik lijk. Want iedereen kent mij met een bril en een stropdas als de wijsheid die altijd belangrijk en onoverwinnelijk lijkt. Ik kijk streng en ik lijk wijs vol woorden waar ik mijn stropdas graag aan ophang zolang iedereen kijkt en mijn bril een waarschuwing tegen dromen lijkt.…

[Dit schreef ik voor lieve mensen] Handen Je handen in de mijne, het verwarmt, maar hoe vaak mag ik dit nog met jou doen. Uren, dagen of nachten. Je gezondheid gaat hard achteruit. Lieve vrouw, moeder, schoonmoeder, oma: wij houden van je. Je hebt een mooie tijd gehad met ons, dat koesteren wij.…

Wat is nou 't probleem met d' PVV ik zit er als democraat niet mee is het een boef of zijn het er zeven afspiegelingen van d' samenleving mensen ogenschijnlijk niet pluis horen ook in het parlement thuis historische voorbeelden te over d'oude voc-mentaliteit verrovert! de kamers van het volk, nu en toen dat zal Balkenende deugt doen!…

Meer vaak, dan de ego, de geest én het lichaam aan zouden kunnen! Het is wat ik Petra Hermans de wereld zeker niet zal misgunnen. Ik werd en was ermee geboren, in al mijn kunnen. Om de volledige vergevingsgezinde liefde aan ieder maar dan ook ieder mens geheel te gunnen!…

Midden tussen mensen Stond hij - Van God gezonden - Was hij gewoon Zoals ik en jij…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Mijn hart is als een blomgewas, dat, opengaande of toegeloken de stralen van de zonne vangt, of kwijnt en pijnt en hangt gebroken! Mijn hart gelijkt het jeugdig groen, dat asemt in den dauw des morgens; maar zwakt, des avonds, moe geleefd, vol stof, vol weemoeds en vol zorgens!…

Ziek zijn is niet leuk beter worden lastig beter blijven: een schat maar vaak onderschat! Een goede gezondheid dat is wat ik wens maar eerst veel sterkte met het beter worden!…

Als regisseur moet het je ego strelen Als mensen wat nerveus (want toch riskant) Met een cameraatje in de hand Voor videopiraat gaan zitten spelen. Disney, had toch beter opgelet En eerst dat nieuwe park on line gezet.…

d' Adelaar kruist het fraai- e vliegtuigspoor en de zon zakt in de Adri- atische Zee d' Oude Stad slaapt...…

Wanneer de Vorst des lichts slaat aan de gulden tómen Zijn hand, en beurt omhoog aanzienlijk uiter zee Zijn uitgespreide pruik van levend goud, waarme Hij nare angstvalligheid, en vaa, en creple drómen Van 's mensen lichaam strijkt, en berg, en bos, en bómen En steden volkrijk, en velden met het vee In duisternis verdwaald, ons levert op haar…

Je lijf een beetje ouder, je geest soms wat verward. Maar het zien blijft hetzelfde, want dat doe je met je hart.…

De zee gooit wat op het strand Er komt een mensenhand Die maakt een land Heeft wel wat voeten in het zand Maar met gezond verstand Komt een land tot stand…

met een eigen identiteit hem niet hoeven te vrezen omdat hij dan plotseling tot een psychopatische leugenaar wordt die mensen weet te manipuleren met tranen en met zelfbeklag bewust of niet..normaal is het niet O konden ze hem maar genezen…

De avondhemel rood verlicht een ziel die voor de aarde zwicht gloeiend aan de overkant steeg de zwerm vogels langzaam waarneembaar gevormd en kwam niet meer terug van verre felgekleurde hemeloorden heerlijkste zandkoekjes bakkend vol loyaliteit droegen engelen, je uitdrukkelijk zachtjes mee. Hemelverschijnselen indrukwekkend licht dichtbij…

Ik schrijf en schrap mijn ego tot het bot het rot eraf het merg voorbij tot ik de plek ontdek waar ik mij vrij kan waren en vergeef aan hen die mij verstaan daar zet ik mij op gladgestreken vezels het harnas van de geest gezonden aan de goden de schellen voor mijn ogen afgepeld hoeken maak ik rond obstakels vijl ik weg tot lijf…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Lachen is gezond Lachen is heel gezond Dit is wetenschappelijk bewezen U hebt het misschien wel gelezen Het onderzoek is afgerond. Kleine kinderen lachen vaak het meest Ouderen hebben het wat afgeleerd En dat is eigenlijk helemaal verkeerd Voor een peuter lijkt het elke dag feest.…

hij had ’t geluk te kunnen zwemmen en aan boord te kunnen klimmen van ’n andere boot drie mannen heeft hij gered, en aan boord getrokken, toen kreeg hij ’n mes op zijn keel bij nummer vier 'loslaten of de dood' nog iedere nacht wordt hij wakker door het geschreeuw van zijn vrouw en dochtertje midden in die koude nacht op zee voorbij mensen…

Strak zijn gezicht Glad geschoren Strak zijn haar Een man naar behoren Flirtend lachen zijn ogen Vrouwen hangen aan hem Zijn ego voelt zo sterk Warm is zijn zwoele stem Strak zijn kleding Mooie gladde vouw Strak zijn sieraden Een man voor elke vrouw Schijn bedriegt o zo vaak Macho’s lachen erom Laten hun pokerface zien Vaak in werkelijkheid…

Speels dansen lokken ogenblikken op verbloemde huid sprankelt nonchalant het loof in zondoorschenen donkergroen en kust de wind in schone schijn haar tere lippen rozerood…

In een oerwoud van mensen kiest ieder zijn weg en al dolend weet men heg noch steg.…