Alle inzendingen over grafschrift OR ontevreden OR kerkhof

op het gezicht hij springt, hij richt zijn woede op de wereld die hem nooit begrepen heeft het geluid van de stilte stuurt hem door het leven de wijn en ander venijn achter hem de rust dagen worden maanden jaren en decades hij heeft alles gewist doods tot in de kist er staat te lezen hier ligt het wezen eindelijk geveld door eigen…

Hier rust Willem Jan van Tol Hij was doorlopend dronken. Maar eenmaal was de maat toch vol, En werd hem eeuw’ge rust geschonken.…

IJZEREN RITA ROEST IN VREDE…

Als een komeet verscheen hij aan de hemel En verdween uit zicht ---------------------------- uit: 'Genadebrood', 1993.…

Op middaghoogte, de citroen met een kreet afgeworpen van zijn tak, en weggesloten en niet meer geel; daaroverheen stil weggewandeld herinnering - een wandelend blad. ------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1983.…

Hier ligt een man in d’as, Zo gierig al zijn leven: Hij wou de geest nauw geven, Omdat het géven was. ---------------------- Sneldichten…

Van Mr. F. Van Mr. F. ligt 't lichaam in dees kas; Die veel van rook en damptuig heeft geschreven. Die steeds met rook geleek 's mensen leven, 't Geen als een rook verdwijnt en wordt tot as. Zijn geest is ook als rook omhoog gedreven, Gelijk zijn rif hier is tot as gebleven; Alsof het maar verbrande toebak was. -----------------------…

Ik wilde niet cremeren maar wel graag roken om dat voor altijd af te leren ben ik nu 'hier' naar ondergedoken.…

zagemeel al vissenvoer verzonken in vale vijvers doorboorde eksternesten, onttroonde kruinen, verlaten lijsterplaatsen alleen kraaien krassen de ziel met grafschriften anderen dan ik vergeet je niet landman gaat stil voorbij hier rust een leven totaal vergeten laat me zonder vergeven vergroenen door regen en ontij mijn naam…

Voordat je op mijn grafsteen pist, ik denk dat jij je hebt vergist. Iets verderop ligt nog een Rob. Voordat je op zijn grafsteen schijt, alvast bedankt! Uiteindelijk gerechtigheid.…

Wanneer je dit leest Zal ik er wel niet meer zijn Ik ben er geweest…

Wij denken allemaal in dit treurige papegaaienland op het kerkhof van Penibel en het begint aan de buitenkant niet van binnenuit want daar huist het geweten we weten het, er is niet veel te doen op het kerkhof van Penibel maar misschien kunnen we gaan vissen en een bioloog aan de haak slaan doorgaan met ontleden van samenhang…

krijsende kraaien schreeuwen boven 't kerkhof ook hun verdriet uit.…

Laatste-kans-dertiger in de trein Een beetje zilver langs te slapen Is afwezig, droomt vooruit. Zit af en toe te gapen Vraagt zich af Wat hij ooit droomde Werd dat allemaal waar Zijn die dromen echt verwezenlijkt Door hier te blijven zitten Voor nogeens dertig jaar Hij heeft nu toch echt alles Een vrouw, een kind. Zelfs voor de trein…

Op de drempel van mijn deur van ontevredenheid, roep ik mijn ongenoegen over het gebroebel van mijn ingewanden uit! 'Onwelvoeglijke reetjeskikkers!' 'Onfrisse bochtenkruipers!' 'Ongehoorde rectificatiekolommen!' Mijn overbuurvrouw, met de bezem in de hand, maakt misprijzende gebaren.…

Men zoekt zich en men raakt elkander kwijt, men volgt met vreugde en ontvlucht in spijt, men twist en ruziet en is ontevreden en weer verzoend en alles zonder reden.…

In België is een automobilist achter het stuur overleden en daarna het kerkhof van Kalmthout opgereden. ---------------------------------------------- TomTom heeft constant weet van uw locatie, Ook bij de man, die rijdend overleed, En dood en wel nog op het kerkhof reed, TomTom speelt in op elke situatie.…

Op het strand een slijmerig blubberding. In de zee een mysterieuze spookverschijning.…

Als vogels in een volière twitteren wij erop los voorbij de ruimtelijke barrière in een vrolijke chaos.…

een palmbomenstrand een vlinder op een roosje die blijft zitten een poosje een schilderij van Rembrandt oude kaas op een toastje wakker worden in dromenland een kleurige vogel in de hand het paleis van Doornroosje al die dingen verbleken bij wat jij voor mij betekent dat je er bent, maakt me zo blij ik hou van jou, dat is bekend want…

Hij schildert steeds weer dezelfde beelden in composities die telkens nieuw zijn, maar wat moeten de beelden verbeelden? Hij schildert steeds weer dezelfde beelden: zijn het kubusnonnen, afgodsbeelden of een verbeelding van het diepste zijn? Hij schildert steeds weer dezelfde beelden in composities die telkens nieuw zijn.…

U lijdt dan aan het feit Van ontevredenheid Op doordeweekse dagen. Daarom vraag ik U zich op za en zondagen Aangenaam gesteld te gedragen.…

Wij denken allemaal in dit treurige papengaaienland op het kerkhof van Penibel over de urgentie van het zwijgen noodzaak van de droeve stilte en het begint aan de buitenkant niet van binnenuit want daar huist het geweten we weten het, er is niet veel te doen op het kerkhof van Penibel maar misschien kunnen we gaan vissen en…

vroeger liet ik het aan later vroeg ik het aan vroeger ontkende ik het nu…

(Dit is een vrije vertaling van een Romeins grafschrift. Ik kwam het tegen in het laatste boek van de Franse filosoof-historicus Lucien Jerphagnon, die in september op zeer hoge leeftijd overleed. De Franse vertaling luidt als volgt: “ Passant, les os d´un défunt t´en prient: ne viens pas pisser sur ma tombe.…

stilte in een schrijn een kerkhof rond de toren versgekalkte muur hagelwit omringd door dakpanrood…

Waar blijft de reden ontevreden uitkomst der vele gebeden het recht geluk te wensen blijf het een zoektocht of een zich simpel vertreden en vinden de zingevingzin ‘U heeft ons gevonden!’…

Soms kom je op een kerkhof langs een prachtgraf, waarbij je denkt, zo, hier hebben ze hun hele leven naartoe gewerkt.…

door oogwit verrassend (ik was nog niet klaar) verdomd dat u helderziendheid bezit ik herinner me nu het metselwerk weer ongeborduurd als ons rauwe vlees in het raam gaan de wolken tekeer waar ik in dit verband al naar verwees niemand kan ons zeggen wat het is zodat wij verre uren moeten verduren buiten is de eindbestemming ongewis ons grafschrift…

Graag eet ik tepel in roomsaus bereid en bij tietensoufflee kan ik zweren Maar ik eet weer cock-au-vin want van missionarissen serveert men nimmer kut met peren…