Alle inzendingen over hartstocht OR trein OR liefde

jij, mijn muze ziet mij niet voel je wel; mijn schepping in het verschiet mooi, zo mooi waarover ik vertel of droom in het gras drijven op jouw wolk zuchten, zij aan zij wij zijn een samen zijn we te leen altijd toeven in mei de woorden gemeen je gaat ver de morgen vooruit dat hoort ook zo ik verlang naar je mijn kunstige bruid…

Bevlogen tranen voelen in een regenbui als een warme douche.…

Hartje winter, we waren op elkaar lagen vaak dubbel enkel en alleen over de twijfelaar die bodemloos een latrelatie in de weg stond was het ik of jij of jij en ik we hadden in een gat kunnen vallen ons verbonden voelen met dons op dons een warm nest vol kippenvel maar we zijn geen rendieren dus gaf ik jou een springveer je kwam er…

Wat zou ik me graag willen verliezen in het gevoel van de allesomvattende liefde, Verdrinken in de poel van hartstocht, Verdwalen tijdens deze ontdekkingsreis, De weg weer terugvinden als jij mij gevonden hebt.…

verdwaald in je tunnel van liefde gevangen in je web van hartstocht probeer ik geruisloos te ademen jouw blinkende ogen betoveren mijn hart zo innig,zo vurig ik voel me verlamd…

tergend traag komt hij eraan de stalen mustang komt tot stilstand zoekend naar een plaatsje niet duwend en niet haastig de wagon voor ons alleen. moe van al dat werk en feesten zakken we op de banken neer warme blikken komen snel, lieve woordjes voor haar oortjes het onvermijdelijke kusjesspel. kusje hier, kneepje daar opgelet…

Laat mij, laat mij even op je grijze slapen glijden naar het bronstig bonken van ons hart, toen de trein aan ons voorbij trok en twee lijven in een weide zonder einde, schaamteloos elkaar verkozen boven plicht en vaderschap.…

Opspattend water, kringen door hartstocht.. Het hemelwater valt als een zegen. Nu de passie is gedeeld, maar niet verkocht. Kringen van liefde deinen. Als baltsende vogels tegen het avondlicht.. Bespelen wij doorlopende refreinen. In de kringen van liefde weerspiegelt je gezicht.…

Zo vaak heb je al gezegd Dat onze liefde mateloos is - Adem van vurige hartstocht Waar geen maat op staat, Onuitblusbaar - vandaag lijkt Het wel alsof de maat van alle Dingen ook onze eeuwig lijkende Liefde in zijn greep gekregen heeft Zou het dan zo zijn dat de Lentekriebels die al menigeen Parten hebben gespeeld onze liefde Met…

Vanuit zilverkleurige bron ontstaan aarde water liefde en zon ontspringt kristalzuiver en pril een helder als saffier glinsterende rivier zoekt hartstochtelijk kosmische wil een verlangende weg naar plezier.…

Liefde voor wijsheid hartstocht naar weten jezelf kunnen vinden loslaten en dialoog beginnen Jezelf wortelen en bewegen tot de bladeren als vanzelf vallen delen van alles waar het om gaat het zelf met koesterende leegte vullen…

ik kwam te laat te laat voor jouw trein de trein naar niemandsland kans verkeken, trein gemist ik miste jouw trein jouw trein en vaarwel omdat ik niet kwam ik miste jouw trein een spoor een spoor zonder trein een trein met jou zonder vaarwel…

Nee, haar blik zegt van niet Mijn gevoel vertelt me ook van niet Op een winderig perron staan twee mensen Ze kijken naar elkaar Op een winderig perron staan twee mensen Ze kijken naar elkaar Zij kijkt naar hem Hij kijkt naar haar Ik zie haar blik Haar trein is bijna bij het station Ik wil haar kussen Hoe pak ik dit aan?…

Voorbij nacht van zwoele omgang zacht hijgt in ons nog hartstocht na van ritme dat wij vonden in gekuste liefde dat door zinderende ochtend blijvend nieuwe dag ingaat voor komende nachten en dagen.…

Hartstochtelijke liefde, voor altijd samen, nooit weggeweest. Alles doorleefd, zeven jaren, nog altijd verliefd. Innig houden van, elkaar aanvullen, de heuvels op en af. Dichterbij gekomen, steeds een verdere stap, nooit meer uit elkaar.…

Wat intens verlangen Heet maar dat grotelijks Is uitgeblust - De felle liefde die Zachtjes aan is uitgekust - Is aangekomen op het Strand dat vrede is, Waar het dieprood van de Hartstocht heeft plaatsgemaakt Voor de zachte rode tinten Van liefdevolle levenslust…

~~~ ze heeft met hartstocht het minnen tot beeldende kunst verheven zonder zich masculien te bezinnen ze heeft met hartstocht het minnen geleerd aan haar boezemvriendinnen en leidt nu een goddelijk liefdesleven ze heeft met hartstocht het minnen tot beeldende kunst verheven ~~~…

spelen op de man wilde zij, hartstochtelijk, het kwam er niet van dat was geen wonder, want de missionaris hield haar eronder…

onderhuids verlangen dreef ons beiden tot bijna waanzin hartstocht streelde warme handen zweetpareltjes over blote huid adem mijn adem kus me , til me tot over jouw regenboog voel mijn hart bonzen tegen jouw behaarde borst laten we dansen in de liefdespassie stil mijn honger ik ook van jou…

Als een sneeuwvlok in de lente stilt het frisse van de wind de hete adem in de nek van de vuurzee van hartstochtelijke gevoelens transpiratiedruppels vloeien langs huid en haar zij wil hem hij wil haar beminnen…

tussen blauw en wit groeit hartstocht in een sidderen van verlangen gehuld in koele lakens bloeien blossen op haar warme wangen ze is terug ze mag er weer zijn handen voelen een appel aangereikt ze happen beiden gulzig wanen zich opnieuw in het paradijs…

zij vroeg hem aarzelend om haar gedicht te lezen hij las haar woorden tastte naar de bron verloor zich in haar ogen en haar mond, haar huid ontdekte zelfs verdriet driftig dronk hij van haar lippen liet hij haar woorden zwijgen in zijn stille stem haar zucht verdwijnen in de zijne de hartstocht vluchtte weg haar uitgelezen woorden…

laat ik me door je leiden meanderend door stegen van oud bladeren de rode beuken toekomst langs feeërieke zoete geuren van heliotroop en lonicera betoverend als de vrouwelijke kracht van levenslust in vurige zomerbries belopen we vastklampend de zachte stralen van avondrood en laten ons in innig verbond de hartstocht…

bloedigheid liefde o liefde bekent kleur in vurige knabbels maar nog vurigere krabbels in houden van speelse tederheid…

Ik ben daarom blij dat mijn hartstocht voor jou van blijheid alsmaar blijft zingen.…

jouw hongerige ogen raken welvingen beroeren plooien zij heuvelen en dalen in jouw ogen zal ik meegaan van eb naar vloed en omgekeerd elke beweging zal ik volgen samenvallen met al wat er is aanzwellen zal ik met jou tot bliksem en vuur hartstochtelijk zal de nacht zijn huid na huid wegrukken huid - na huid - na huid tot enkel…

Wanneer gaf jij mij de laatste keer je hartstocht? Wanneer, wanneer was dat ook al weer? Wanneer in al die jaren heb je het mij gezegd en in zachte woorden voor me neergelegd, dat ik de mooiste van de hele wereld was, dat ik jou paste als een warme winterjas? Wanneer, wanneer was dat ook al weer?…

Er zijn geen wegen, wandelaar, al wandelend – onstaan de wegen.…

Ik beleefde de zoetheid van de hartstocht in het laatste jaar van mijn schooltijd, toen ik bij een meisje naar tederheid zocht en we toen vrijden met ongekende hevigheid.…

Echt, er klopt iets niet, als je meer dan anders leeft -- tijdens vakanties.…