Alle inzendingen over herdenking OR schuilen OR kus

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Denken, herdenken,overlijden en geboorte, wat liggen ze dicht op elkaar!…

We gedenken al het oude zeer Beseffen steeds meer en meer: De toekomst vol hoop betreden Met bagage van het verleden Herdenken: Balsem voor rafelige randen Goede hoop zal steeds weer Inzicht doen ontbranden Blijven herdenken steeds weer Hoop in de hoofdrol, meer en meer…

Doden herdenken is een uiting van leven dwars door tranen heen…

een paradox die twee minuten van stilzwijgend herdenken geven veel tumult...…

Mijn verleden herdenk ik het heden herschrijf ik over de toekomst droom ik mijn leven beleef ik…

Linde bladval over oude graven het stille herdenken in november wake…

Sla je arm om mij heen Laat me schuilen in deze pijn Geef me woorden van troost Maak dit verdriet weer rein Kus mijn tranen weer droog Laat de lach weer toe in mijn leven Tover een kleur in mijn bestaan Zodat ik je alle liefde weer kan geven Sla je arm om mijn heen Laat het zonlicht schijnen Vul mij met je heerlijke liefde En laat al…

Elke dag een stille tocht elke dag liefde elke dag werd er gevochten elke dag een feest Elke dag nu een herdenking elke dag een kist elke dag een overdenking elke dag een viering als op 4 mei. Het hoeft geen oorlog te zijn om onze geliefden te herdenken!…

Vlinder mij naar de zoom van de aarde Een plek waar ik weg kan schuilen De serene adem van vrijheid mag proeven Waar mijn tranen mogen huilen Kus mij naar de hoogtes van liefde Waarin ik mij kan laten afdalen Een passie van genot mag smaken Laat mij drinken uit je liefdesschalen Vlinder mij naar de zon van licht Een plek waar ik mijzelf…

Nimmer zal de ziel vergeten Schone wereld waar zij leerde Wat gemis niet had geweten Dat zij de eeuwen lang begeerde: O te lachen, o te wenen, Zich in lach en tranen geven, Tot te lachen of te wenen Wordt der lichte ziel om 't even: O te wenen, o te lachen Tot de neevlen zijn doorschenen, En haar wenen wordt als lachen, En haar lachen…

De westenwind blies zacht; de zwoele zomer bukte Met zijn gebloosd gelaat de blijde wereld toe; Het woud was lang verlost van 's grijze winters roe; Toen ik met Rozemond de tere kruidjes drukte: Niet met de voet alleen, aan wie dit slechts gelukte, 't Gebloemt spreidde ons een bed. Och, mijn gedachten, hoe! Och, hoe was in die nacht mijn brandig…

Waar was ik eertijds bij de watersnood, Waar toen men John F. Kennedy vermoordde En waar toen ik van 11 september hoorde En waar was ik bij Pim Fortuyn z'n dood? Ik word verdomme onderhand zo oud Dat ik het niet meer uit elkander houd.…

van na de oorlog ben ik geboren in een vrijheid die menigeen net gemist heeft van na de oorlog ben ik hoor en lees nog steeds van oorlogen die ik gelukkig net gemist heb van na de oorlog ben ik zie nog steeds slachtoffers van geweld van hen die voor die oorlog waren van na de oorlog ben ik zonder de vrijheid van nu zou ik hier niet…

Een stilstaan om de doden te betreuren bij wat begon met minachting en haat. We spreken heel ontroerd van sluipend kwaad en roepen dat dat nooit meer mag gebeuren. En wijzen, met de ogen nog vol tranen, weer naar een nieuwe groep: de Marokkanen.…

Onder het zwak aflopend duin bloeien de blauwe distels als nooit tevoren Sterke bladeren als metalen schilden maken het insecten moeilijk om te landen De wind snijdt een gat in de lucht je ziet een herinnering die vergeefs probeert één gebied te omlijnen Een veld vol blauwe tractoren de gele lucht geladen groene voren lopen door het…

De roem van deze wereld duurt maar kort: Het stralend beeld van onze grote Pim Is onderhand een verre, bleke schim En alle tranen zijn allang gestort. De grootste Nederlander van altijd Raakt na vier jaar in de vergetelheid.…

Nous n’aurons jamais plus notre âme de ce soir. HENRI BERGSON De hemel is één sterrenregen, Maar niet als in die ene nacht. Uw hoofd zo zoet tot mij genegen Maar niet als in die ene nacht. Wel kunnen onze lippen kussen, Maar niet als in die ene nacht. En ’t hartsvuur zal de lust wel blussen Maar niet als in die ene nacht. Uw ogen…

een moment van stilstaan bij de vraag waarom je geen moment echt stil blijft staan bij datgene waar je geen moment echt stil blijft staan…

de vlag hangt uit halfstok wappert vrolijke kleuren ik heb een brok in mijn keel aan de herinnering mijn vader die alsnog aan de oorlog ten onder ging notities op gele kladbriefjes met potlood 'we houden de moed er in' velen gingen er dood hij overleefde het kamp daar was alles mee gezegd in hem woedde het voort werd de strijd…

De laatste gele boterbloem, Die bloeide tussen 't dorrend gras, Deed mij de tijd gedenken toen Het Lente en zij nog bij mij was. Die Lente-tijd keert nimmer weer, O, Leven, wat is uw droefnis groot, Al wat zo schoon is, is zo teer Zo broos, — zo wreed de Dood. Die kent geen bloemen en geen licht, Die geeft alleen—mag 't zijn—de…

Mijn vader heeft de oorlog meegemaakt Al heeft ie dan niet in ’t verzet gezeten En volgens mij nooit bloembollen gegeten Heeft niks gesaboteerd, laat staan gestaakt Ik schreef voor hem mijn kleine requiem En in dit lied, daarin gedenk ik hem…

Herdenken deed je niet alleen de vierde mei maar telkens als je op een warme zomerdag het kruis voorbij reed op de fiets. Van oorlog wist je niets, maar het pad dat door de duinen sneed gaf stijgend, dalend uitzicht op de dood. Op wat groot en onverzettelijk was: het kruis, de helden in hun graf.…

Dank zij de doden Bezit van vrijheid Bezit van denken Een bezette generatie Gène van een natie Genen en ratio Collectieve spijt Ongeacht leeftijd Overdenken Bevrijding beleven Door overlevering Over leven…

Zijn we vergeten dat het as sneeuwde van vergeten zielen die tussen hemel en aarde blijven zweven? zijn we vergeten de hologige wezens die verdwaasd keken toen de vrede kwam hun " weten " diep weggestopt op een plek waar geen licht schijnt zijn we vergeten De woorden die toen gesproken zijn, dat er nooit ,maar dan ook nooit meer oorlog…

elke dag weer kleine nieuwe ellende om te herdenken het leven gaat voort maar er wordt nog herdacht gelukkig…

En telkens sta ik weer in pyjama voor het oude raam en controleer de auto's die in die jaren even voor het gewijde uur naar de kant van de weg zwenken en stoppen lijken mijn vader en moeder in zichzelf verzonken verbonden met iets dat groter is dan zij gedachten waar ze goed naar moeten luisteren die het waard zijn om telkens terug…

die schoonheid niet vergeten kan jeugdig als de lente, weldadig als de zomer in de heimwee van de herfst en stilte van de winter hier sta ik in de wind en ik houd mijn adem in om even de stilte te ervaren die ik in me voel omdat je er niet meer bent, en dat maar niet wendt een bloem die schoonheid niet vergeten kan standvastig in mijn herdenking…