3683 resultaten.
Herfststilte
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 132 De dood speelt geen theater met de stilte
zeg maar niets meer is nu bittere ernst
en alles wat er toe deed is fout gegaan
alsof heimwee speelt met het vergeten
liedjes veranderen door een aai van de wind
de herfst heeft nu zijn eigen heilzame stilte
je slaapt niet, je bent niet herrezen
je zweeft ergens rustig en sereen
in de gedachten van…
Windkracht acht
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 1.116 De herfstvakantie is voorbij vandaag
En ieder heeft dus lekker uitgeblazen.
Maar nu begint het najaar zelf te razen
En grijpt ons zeer stormachtig in de kraag.
De zomertijd is niet meer terug te draaien.
Er is geen houden aan. Dus laat maar waaien.…
Voorbode van de komende herfst
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 324 Langzaamaan, gaan we op Herfst aan,
worden de avonden korter, de dagen eveneens,
maar het geeft niks want ineens:
komt de zon terwijl het giet en ik kijk omhoog,
warempel een pracht van een regenboog.
Heerlijke woeste ongrijpbare Herfst…
inktzwam
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 157 tussen gras onder berk verscholen
ontluikend de witte hoed, zachte schubben
boven de licht gekleurde tepel
de gesloten onderkant draagt mysterie
zwarte magie voor later...nog twee dagen...?
jonge hoeden voorzichtig gesneden
knoflookboter in de pan, zacht beroerd
met inkt het recept geschreven..…
Weemoed in de herfst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 Wanneer de blaadjes vallen
worden mensen lankmoedig
het rood-groene tapijt
wat geurt naar herfst
roept weemoed op
maakt mensen depressief
Wanneer de blaadjes
allemaal gevallen zijn,
zijn er vele mensen, die
niet meer " onder ons zijn"
door de herfst, sloeg de
weemoed en depressie toe
Genadeloos.…
Herfst 2019
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 250 De herfst regeert weer met bedrukt geluid
Het hemelwater kletst op grond en daken
Wind giert langs huizen, bomen kraken
Nog even maar, dan is het daarmee uit
Bij vette pech treurt elk seizoen hier later
Als woest of zacht geklots van poolijswater…
De herfst van ons leven?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 171 Aanbeland in de herfst, lopend naar de winter
van ons tijdelijke bestaan hier op aard
denk ik; alles, maar ook alles
Was het me meer dan waard!
Dus herfst kom maar op, winter
pak me maar, het kan, het mag en ik zal ‘t ondergaan
In dit mooie aardse wereldse bestaan!…
Nachtvlucht
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 674 Ik ken zoveel mensen niet,
al kom ik ze tegen, hier of daar
in werkelijkheid of verbeelding
ze blijven me vreemd, verafstaand.
Gedreven overdreven of
overdreven gedreven:
het tempo is me vaak bizar,
onaards, alsof duivels jagen
op reddeloze zielen vol angst.
Vertrouwen is eenzaam
weten dat je geliefd bent,
dat er iemand aan…
stiltezoeker
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 581 waar drukte noch
haast gehoor meer
vinden
zweef ik eenzaam
over groene dreven
glinsterende sloten
en golvend riet
nestel ik in takken
en zachte twijgen
koester het zwijgen
in vacht en ziel…
Later
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 214 Heimwee naar echt
oer
eerder.…
Romantische herfst
gedicht
2.0 met 22 stemmen 8.327 schimmig vanavond jaagt die mist de velden
de maan sluipt terug in dodelijke bomen
nu is de grote rafelaar gekomen
een herfst een doodgaan een gekwelde smeekstem
hoor... ademend beweegt de aarde van heimwee
om mensen te bezetten met een adem van verdriet
om koeien zwaar en zwijgend in zich vast te zetten
als schepen, vastgegroeid aan het…
ringvaartpark
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 48 aan de ringvaart in het park gelegen
waar ik mijn eigen buitenplaatsje vind
maak ik dagelijks de herinneringen
die ik flierefluitend ze verwonderend
als lunchpakketje uit mijn rugzak haal
om ze uit het vuistje dan weer te eten
als ik op safari ga in mijn eigen buurt
om de jachtigheid ermee te onthaasten
die mij zo dwingend doorstappen laat…
Annabel
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 583 waarschijnlijk leefde
in een groot kasteel met Sinterklaas
zolang ik nog naar heimwee streefde.…
Waar blijf ik met mijn vragen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 291 de zomer heeft zich ingepakt
berust in een verlatenheid
herfst brengt me heimwee
een stille weemoed
terwijl de wind
toch zo vol van leven
over de aarde raast
menig blaadje omhoog blaast
en ik zie hoe een kind
dansend haar weg vindt
zich verbaast over de vruchten
die de bomen verlaten
hoe handjes graaien, pakken
verstoppen in jaszakken…
Avondromance
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.635 Het laatste geflonker
Der zonne ging ter rust;
De beek is door ’t donker
In sluimring gekust;
Maar ’t zwijgende duister
Toont lieflijke pracht:
Want de aard groet uw luister,
Vorstinne der nacht!
Geen nevelen betrekken
Uw Goddelijk schoon;
Geen schaduwen dekken
’t Azuur van uw troon.
Vol glans zijn de blikken,
Waarmee ge op ons staart…
Blad
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 251 Ze doen het ieder jaar opnieuw die bomen
De eik,de berk,de populier,de es
Ze hebben het voorzien op de NS
Door blaadjes op de rails te laten komen,
En over alle sporen te verspreiden
Zo gaan ze ons weer in de wielen rijden.…
heimwee
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 805 heimwee naar vroeger
even weer kind zijn
zorgeloos
genieten
heimwee naar vroeger
lange zomers
strenge winters
bergen sneeuw
genieten
heimwee naar vroeger
lange vakanties
dagen zwemmen
uren lopen
in de bossen
genieten
heimwee naar vroeger
mooie herinnering
ik wil geen kind zijn
ik ben blij
met het heden
soms met zorgen
maar…
Toerist
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 66 ik voel me
een toerist
die reist door
dit leven
en altijd is
er het heimwee
het heimwee
naar huis
want in dit leven
voel ik me vaak
niet thuis…
Spiegelvriend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 604 Afgelopen winter
toen je in mijn droom
beweerde dat
herfst niet lang zou duren
vond ik herfst terug
in een brief
met vallende bladeren
rottende vruchten
spiegelvriend je schreef mij
over vroegere tijden
toen ik die kwajongen was
die speelde als een aapje
in de speeltuin van het bos
het werd lente
vernieuwende bloesem
zoete bloemen…
geheime liefde
hartenkreet
2.0 met 37 stemmen 3.221 als jij in mijn gedachten bent
mijn hoofd volledig vult
jij al mijn kleine dromen kent
en mijn geheimen zo onthult
ik blozend in je armen lig
verlegen en verbaasd
mijn ogen neergeslagen
verliefd en ook onthaast
dan dwaal ik zonder zorgen
niet langer meer alleen
ik slaap gerust
en morgen....
ga ik stralend van je heen…
November
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 261 met trots
de voorlaatste maand van het jaar
maar ooit de eerste verwachting
van het stille in zichzelf
gekeerde heimwee afscheid.…
Keuze
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 248 in de bosrijke stilte
onthaasten we in tijd
die we genieten!…
Beste dichter(es) (tanka)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 300 Heimwee naar de jeugd?
De tijdgeest schrijft momenten
Die niet weer komen;
Doch tijd polijst heimwee tot
Zachte weemoed die beklijft…
FINALE
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 278 De laatste whiskey klampt zich
vast aan een uniek idee
de volgende middag ontwaak ik
met een spinnewebberig heimwee
Hoe nu verder, kwart voor twee.…
nu is het herfst
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 161 de herfst doe z'n intrede
zeg maar gerust: de storm
en de regen rauzen over
een landje vol heimwee
naar dat mooie weer
van afgelopen maanden
onder de rode luifel van Bos
zitten we nog op het terras
maar al in onze regenjassen
huiverend voor de maanden
die nu worden aangekondigd
kijken we naar voorbij jagende
wolken en naar fietsers…
improvisatie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 129 hoor
de trompet en de piano
ergens ver weg
en lang geleden
denk ik
ja dat zijn wij
we zijn vrij
zo dichtbij
de volle maan
in een blauwe lucht
maar ook zoveel
heimwee naar hier…
Onthaast de lente
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 243 Geleidelijk stijgt de temperatuur
De leeftijd daalt tijdelijk naar een dieptepunt
De zon prijkt langer aan de hemel in het avonduur
Weer jong geldt de wens als het had gekund
Mannelijke stieren hebben het op vrouwen gemunt
Briesend de borst vooruit al is het van tijdelijke duur
De liefde streelt de zonnestralen geil en puur
De man toont zich…
Ergens tussen het begin en 't einde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 210 Het is maar goed dat je in de lente,
zomer en herfst van je leven niet weet,
hoe je in de winter van je leven
belazerd wordt.…
herfstparade
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 219 wanneer de nevel zal verdwijnen
en de zon piept door de bomen
dan is de tijd gekomen
dat herfstkleuren zullen verschijnen
het bos wordt stilaan kaal
de vele bladeren op de grond
kleuren schilderachtig in het rond
in een tafereel van pracht en praal
voor de dieren wordt het even wennen
aan een omgeving zonder lover
ze moeten oppassen voor…
De engel van lijn 8
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Ik zie je door dikke druppels op de ramen,
mijn engel van lijn 8.
Jouw profiel zo afgetekend en toch zo zacht,
slechts de spiegel en het donker brengt ons samen.
Ik staar naar natte stadse straten,
naar mijn buitenwereld, spiegelend vervormd.
Een regenspoor dat mijn beeld misvormt
laat ongemoeid het gezicht dat ik niet los kan laten.
Neonlichten…