Alle inzendingen over hoe OR het OR begon

Elke week kijk uit naar de vrijdag Dat ik jou in Utrecht weer ophalen mag. Mijn oren suizen en mijn hart bonst Dit wordt weer een weekend met pret voor ons. Samen rijden wij naar de waterkant Liggend in het gras hand in hand. Ons geluk kan echt niet op En onze gesprekken kennen geen stop. Hoe fijn dat wij elkaar hebben gevonden Een…

Heer van Egmont weer van stal gehaald met oh schande een fluit tussen de tanden een kort zwart broekje aan in strijd met de geschiedenis bleef zijn kop op de romp staan strijders ongetwijfeld huurlingen die niet naar waarheid omgelegd uit zichzelf aldoor plat gingen reeds vóór een schot was gelost zo te horen slechts één Spanjaard kegelde…

't Zijn dropjes uit een bron, Die eindigt, noch begon. De mens wil gaarn sierlijk zijn, Door diamantsteen, of robijn, Opdat zijn rijkdom zij geprezen: 't Was beter dat hij 't recht begon, Om eens te blinken als de zon, Dat zal een andre schoonheid wezen.…

hoe dan ook.. staat ze me bij. Soms wanneer ik eindelijk slaap en zij over mijn dromen waakt, wanneer ik rücksichtslos de bodem raak van grauwe wanhoop en dure flessen kraak en eens te meer mijn dorst moet lessen.. kom binnen zegt ze, de schurftige honden zijn het hoekje om eet nu van mijn liefde uit zilveren schalen. Haar hals is warm…

wat wij niet zagen waren de stille gronden waarop jij het noodlot trachtte te wissen wat wisten we van chaos strijd onrust en verborgen ontreddering je schreef je met rode inkt uit de wereld het leven was te groot voor jou we houden schelpen tegen onze oren we horen jou veel te laat…

hij zag het Melkmeisje van Vermeer het begon in hem te schuiven te klossen van de consternatie begon alles te zweven hij vloog als mugje op het schilderij later sprak hij het was alsof ik buiten mezelf trad helegaar niet waar hij wisselde enkel van gedaante tot melkmug…

toen hij begon kwamen pepermuntjes om zaligheid te proeven…

voeten, benen, een gat te dik of wat te dun een lijf vol genen met een kloppend hart elegante hals of een dikke nek een hoofd met een gezicht kronkelende hersenen ogen die dwingen of stralen het goede of het kwade alles gezien in het ware licht de mens leeft of tracht te overleven in zijn kort bestaan werkt het zo niet... dan...klappen…

Heel ras in sneltreinvaart gaan beelden Die mijn netvlies bereiken voorbij. Een stille kracht ketent hen aaneen. Eerst als korte fragmenten verschillend Van aard, dan later vormen zij toch een Samenhangend geheel. Uniek zoals ervaringen worden gecreëerd En door het denken worden geselecteerd.…

Eindelijk kwam er witte rook uit de schoorsteen De schoorsteen van mijn 'rookige' avondleven Ik dorste het verslavende vuur Ik maakte al wat ik had aan tabak nat Ik had er meer dan tabak van Vooral van het kopen van zo’n pakje Vooral van de schrijnende verpakking Vooral van de stijgende kosten Ik brandt me er niet meer aan Ik brandt…

De kracht van de geest toont zich in stilte wanneer de weg naar binnen door de ziel in het hart het zwaarst is…

“ De nieuwe dag” in het Perzische Nieuwjaar Golfballen waar diertjes elkaar in “een hole”vinden Vogeltjes die nestelen.De boerenzwaluw op komst Lentebloesems in het rond Uitheemse soorten,indringende vegetatie Golfoorlogen Hoornaars honingbijen uitmoorden Dagvlinders opgepeuzeld niet terug te vinden hoe kan men dat verhinderen Golfbrekers…

Ben ik oud, als mijn knieën knakken, als ze knakken, als ik loop op de trap? Ben ik oud, als mijn kaken kraken, als ze kraken, bij het gapen? Ben ik oud, als mijn kam zijn tanden verliest, als steeds meer haar, de vrijheid verkiest? In m'n hart ben ik jong gebleven, laat de ouderdom bibberen en beven. Want zolang men me nog nafluit…

ook in mooie dromen laten mijn tranen het tasbare toe aanvaardt mijn verdriet de hulpeloosheid van diep verholen duister gevoel zoeken mijn pijnen naar leefbaarheid waar nachten breken in het gelaat van de zon daagt mijn ontwaken dit leven uit de angst vervaagt waar hij ooit begon…

Zelfs als je niets zegt ben je al prachtig. Eén zucht van jou is voor mij al snel genoeg. Ben je alleen maar in mijn buurt word ik al zenuwachtig. Zou ik God vragen om liefde.... Dan was het die voor jou waarom ik vroeg. Ik kan er niets aan doen, jij zit héél diep van binnen. Een obsessie ja, dat geef ik eerlijk toe maar.... God streek zijn…

Ik moet weer gaan lachen Dat wordt er gezegd Niet steeds blijven zeuren Pas dan ben je echt De mens die we kennen Een vrolijk gezicht We weten je kan het Dus schrijf een gedicht Schuif problemen naar achter Zie de toekomst vol zon Dan gaan we weer verder Waar het ooit eens begon…

Dan gaat dat kostbare moment voorbij Door gisteren, morgen en allerlei Dan zie je die mooie regenboog niet Sta eens even stil, kijk en geniet Die regenboog, die staat daar voor jou Die wijst jou de weg, door regen en kou Aan het eind van die weg is er warmte en zon Aan het eind van die weg is waar vandaag begon…

Vandaag was het een heldere dag Een dag die zomaar begon Een dag met een opgaande zon Een dag met pikzwarte rook Een dag met een hels kabaal Een dag waar het gras rood kleurt Een dag die zijn onschuld verloor Een dag die in brand staat Een dag van helse pijn Een dag die zijn onschuld verloor…

Ze begon toen Jij sprak: “Licht”. Licht dat zich niet laat doven. Jou te kennen is een genade Zoals een geliefde heb Je mijn hand gevraagd Te leven met het verlangen is leven met heimwee. Voltooi wat Je in mij begon, opdat ik in vrede thuiskom.…

Zoals een straaltje zonneschijn de dag wat vrolijkheid verschaft zo zal ook dit gedichtje zijn waarin het leed wordt afgeschaft. Woorden als: hartzeer, spijt en dood zult u niet horen deze maal. Integendeel, als schoon kleinood bied ik u dit keer zoeter taal. Vol blijdschap zing ik in dit lied hoe 't vrolijk straaltje zonneschijn reeds…

van hoe het begon kan slechts eentje getuigen heel verlicht …… de zon…

Het begon met de twijfel, het virus dat door lucht reist.…

Hij is niet uit de lucht komen vallen daar in Bethlehem al klonk er de boodschap en het lied van engelen maar heeft moeten groeien vanuit een vormeloos begin – er was alleen maar een woord dat mocht worden geloofd en dat zijn moeder ontvankelijk maakte Ook de vrede zal niet uit de lucht komen vallen als een warm zacht kleed over ons heen…

In een adem noemen, een vrouwtje van 83 in elkaar rammen, hoe heldhaftig idioot! Je zou je oma moeten nemen! Twee ezels stonden in een wei, zusjes ook nog, een imbeciel kwam erbij en mishandelde ze zo erg, dat een van de twee moest worden afgemaakt. In een adem: ezels mishandelen, oude dames in mekaar rammen, wat een helden! Nee, dan…

Ze zei: dit is niet 't individu van wie ik hield de persoon die mij deed blozen, terwijl de zon oprecht-uitbundig scheen niet meer echt de eenling die mij destijds kleurde Als inwendig uitwendig wordt liggen vrijwel alle organen toch echt buiten 't lijf terwijl vervolgens inwendig, helse leegte wel moet klinken zeker als de aanjager…

ik voel me zo vrij: een vogel ……… afhankelijk van het jaargetij…

Wist je, dat geen mens weet: wanneer het voorbij is, je leven dat ooit heel pril begon net als bij iedereen het leven, wat ooit is ontstaan en gegeven kan voorbij zijn in een oogwenk, een tel een moment, dat je daar bewust van bent!…

Je hoopt te kunnen afmaken waar je aan begon, en dat is leven op deze aarde in de regen en de zon. Jouw leven hier is nu voorbij, maar in gedachten ben je wel bij mij. Ik koester jouw plekje daar in de regen en de zon, en probeer af te maken waar jij ooit aan begon.…

het begon al met verlaten en werd dan later eerst traag en dan steeds vlugger vluchten…

grijsblauw wolkenveld dreigend of mysterieus lichtversluiering opklarende stralenkrans atmosfeer in beweging…