Alle inzendingen over hoop OR licht OR leven

Als het licht het leven dooft van het eens zo artistieke hart, dat van woorden vlinders vormden; vervlochten bloemen rond het eens zo groene blad. Als het licht het leven dooft van het ooit zo waarachtig hopen op dat sprankje eeuwig licht, dat de duisternis voor geluk moest kopen.…

hoe voelt dat te spelen met gevoel voel jij geen pijn zoals ik bedoel ik wil sterven voor een vleugje licht maar is jouw lach tot mij gericht ? zeg me gewoon wat jou beweegt laat mij niet verlangen naar liefde die leegt liever sterven zonder één kus van jou dan vleugjes valse hoop van liefde en trouw…

Lopend in de regen zonder enig doel vraag ik me af of de zon me zou verlichten als ik haar daarom vroeg…

Niet aan het licht, niet aan de verre geluiden, niet aan het zwijgen van de vogels. Gelijk altijd is alles hier aanwezig in al zijn gemis, de schuld van gebreken, van ongekende afwezigheden, het nijpende tekort van weten dat niet weet.…

ergens een nieuwe start Misschien zijn wij slechts vissen Zwemmend in een eindeloze zee Doelloos dwalend, meegesleurd Met de grote grijze massa mee Maar ergens in die duisternis Schijnt een licht over de zee Dus kom en strek je hand uit Want ik draag licht voor twee…

waar ‘t harde schijnsel ondergaat wacht al in het diepste duister een zoveel zachter toekomstlicht dat stralen wil op voordracht van mensen die met open zicht kracht herkennen in een fluister…

Opgang weer naar Pasen licht doorstraalt de nacht, woord van troost en zegen waarop wordt gewacht. Oeverloos ontwaken dwars doorheen de dood, laat die hoop je raken, aarde, moederschoot.…

In het diepste duister is dat ene straaltje licht brenger van luister, engel van evenwicht…

Eén straaltje licht brengt in het duister luister en evenwicht…

Uit elkaar zouden zij gaan Het licht valt op haar traan, weerkaatst in zijn oor, lispelt zacht: ga door…

Uit elkaar zouden zij gaan Het licht valt op haar traan, weerkaatst in zijn oor en lispelt: ga samen door…

ik zal de zon vangen zegt de man mijn voet zal ik zetten op haar laatste straal deze nacht zal ik haar in alle vurigheid bezitten en de vrouw tuurt naar de einder zij luistert in verwachting naar schreeuwende meeuwen zo hopen zij - beiden…

Er is altijd ergens oorlog Er is altijd ergens pijn Er is altijd ergens leed Dat er niet had moeten zijn Er is altijd ergens liefde Er is altijd ergens licht Er is altijd ergens hoop Op een beter vergezicht Laat de liefde daarom bloeien Schijn je licht in woord en daad Omdat liefde en ook licht Recht naar mensenharten gaat…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Jij wierp licht op mijn wezen, veranderde mijn gedachten, bracht hoop in mijn hart. Liefde kwam, zag in mij een gewillig slachtoffer en liet me niet meer los. Nu moet ik leven in een droom van onbeantwoorde liefde, in een nachtmerrie van verlangen naar jou!…

Bewolking komt in het leven en verdrijft het licht. Soms leven we in totale duisternis. Kapot door het leven we zien helemaal niks. Geen hoop, die hebben we verloren, maar na duisternis komt licht. De zon gaat schijnen, verdrijft de duistere mist. Van uit de goot kan je alleen maar omhoog, omhoog naar het licht.…

Een vrolijke god, genaamd Bacchus Orakelde in amfibrachus: "De mens loopt te mokken En noemt dat betrokken Mijn raad: drink in godsnaam, en lach eens"…

De kleur van mijn leven heeft de kleur van de zon Dat is ook de oorsprong van hoe het begon De kleur van mijn liefde heeft de kleur van mijn bloed En is vaak omgeven met een heldere gloed De kleur van mijn hoop heeft de kleur van jou Waarmee ik wil zeggen hoeveel ik van je hou De kleur van mijn ziel heeft de kleur van het licht Alles…

Het zet licht om in zijn voedsel en scheidt af mijn lucht Mijn afscheiding is voor hem mest lucht Het groeit voor mij mijn voedsel en herbergt leven Het bevrucht zonder sexueel genot zonder gevoel Geen haat geen liefde Geen minachting geen verlangen Zijn enige doel groeien bloeien Geen wraak geen stress geen hoop…

Ga nooit de hoop opgeven geef de hoop niet op Er is een beter leven, je komt er bovenop! Verlies jezelf niet in verdriet Maar trek je schouders op en geef jezelf, want ja dat mag, een flinke schouderklop... Hoop doet leven dat zegt het spreekwoord toch? Zonder hoop is er geen leven... Je weet het wel, maar 'k zeg het je alsnog...…

Met vallen en opstaan Heb ik mijn hoofd Te vaak gestoten Zo vaak aan dezelfde steen In mijn eigen voet Heb ik geschoten En in zeven sloten Liep ik daar Het spoor bijster Verdwaasd Kon nergens heen Ik ben geraakt Heb het gekregen De volle laag Het was kantje boord Liet mijn oren hangen Bij hen Die met twee monden spraken List en leugens…

Als de dagen donker zijn, omdat het geluk of de zon uit uw leven verdween, Zoek het licht van een kind dat naar U lacht! Voel de warmte van een mens die zijn hand naar U uitsteekt! In duisternis, is hoop onzichtbaar, liefde koud..... Omdat niemand, niemand meer ziet!…

Het een na het ander verbleekt, De man, de vrouw, het kind, Hun dromen, wensen, Daden en verlangens Verbleken, net als De maan en de zon - Het enige dat blijft Is een restje hoop In het licht van De ondergaande zon - Zo leven man, vrouw en kind Alsof elke dag het leven Overnieuw begon…

Als op een dag Er het besef komt Dat doorgaan Op deze weg Niet langer kan Niet langer gaat In deze Verrotte maatschappij Dat verharding, haat Alleen tot niets leidt Is er nog hoop Word ik wat blij Als men beseft Dat verder leven Langs deze weg Met zekerheid Voor verliezen En voor leegte staat Is er weer licht Zijn er nog kansen…

Groen blad, kleur, Licht en lucht Vogel van vrede Meevoerend de olijftak Die hoop en nieuw Leven brengt Dat me dit overkomen mag Aan het begin van deze Nieuwe dag Noorderplantsoen, stad Groningen, 1 november 2012…

Telkens weer licht temidden van zorgen, telkens toch weer een nieuwe morgen; hoe machtig dit leven, ons zomaar gegeven, voor even.…

zware rafels van het leven slepen door de koude nacht de zon ontdoet ze van hun vracht en kleurt ze helder als de morgen het leven als een duistere macht met in haar hart het licht verborgen…

onder de lappendeken slaapt een leven met gerafelde emoties emoties toegedekt met een deken van hoop hoop op een vlak leven emotieloos zonder diepe dalen geen grote hoogtes hoop op rustig kabbelende gevoelens onafhankelijk van stemmingen hoop op een vredig leven bij tijd en wijle…

In gans verduisterd woud droomde ik van sterren… en een maanlicht pad, naar lichte verten voerend, zag ik mijn geest. Heb ik niet altijd op uw komst vertrouwd? Mijn hart kent u, gij kent mijns harten schat, en samen gaan wij verder, onbevreesd.…

Al lijkt het brein soms overspoeld in zijn nog jonge leven Al wordt de geest dan omgewoeld in eenzaamheid gedreven Al wordt hoop op de proef gesteld en valt een sluier over licht Al is het een leugen die zich meldt gesproken woord dat houdt gewicht Al blijft gevoel van gerechtigheid in strijd met wankel evenwicht Door zijn eigen kracht…