Alle inzendingen over ik OR leven OR besef

Een leven Gegeven Zonder enige vorm van besef Wat dit leven Zal beleven Heel dichtbij of toch heel ver weg…

Ik wil leven Want je bent er maar even Sta nooit stil bij een moment Beleef het heden En vergeet het verleden Wat niet is en wat niet blijft Je krijgt nooit problemen En bent een goed mens Als je jezelf altijd blijft…

Onder invloed van het beeldscherm besef ik zachtjes, luidkeels, gierend van de pijn in mijn hoofd in mijn lever in mijn maag dat het leven in mijn hoofd zich afspeelt in de onderbuik van dagen die veel te lang duurden. Ik besef in zestien miljoen kleuren dat ik niet leef, dat ik nooit geleefd heb.…

Deze aanraking doet ieder besef van tijd verdwijnen, en doet alle onzekerheid met de minuut verkleinen. Jij bent al zo speciaal, maar dit gevoel overtreft het allemaal. Niemand heeft mij ooit dit gevoel gegeven, zonder jou zal ik deze imtimiteit ook nooit meer beleven.…

je zal nooit echt begrijpen wat me hart voelt voor jou, ik ben bang dat we uitelkaar groeien en ik alleen verder moet gaan zonder jou....…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Geur van verrotting als stille getuige van het leven dat zo sprankelend begon. Het intens besef van eindige aardsheid rilt huiverend langs levenslust. De tijdelijke bevriezing verdwijnt in het besef van eenvoudig geluk, leven te ademen.…

groene boom in mijn kamer zo groen en ontdaan slechts de lichtjes nog aan besef van het kwetsbare leven vluchtig het bestaan…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Op een grauwe dag, In een duistere plek, Omringd door demonen Kwam ik tot het besef, Niemand is gek, Jaren was ik niemand En verdreef, Dat waarvoor je leeft De wil om te leven, Veranderde in een lust Om te zweven, Richting de dood Na honderden doden te zijn gestorven Kwam ik tot het besef, Niemand bestaat niet En tegen…

Wat draagt een gezamenlijk besef bij aan de waarde van het leven terwijl landen in oorlog zijn het geweld niet kunnen stoppen de bron van kennis geplengd met zware tranen in een poel van lief en leed de wereld niet-verder verdeeld het gezamenlijk besef..…

chinezen maakten tot voor kort alles na nu houden ze zich ook al bezig met het rotzooien in het DNA zelfs bij een ongeboren kind en wat je er ook van vindt het hek is van de dam er opent zich nu een wereld van wat zou kunnen en van wat er binnen de kortste keren kan ach die chinezen die zo bedeesd en bescheiden in hun restaurantjes hun…

een graf gedolven zand hoopt zich op geen kant te gaan die bos bloemen, besef je, had je eigenlijk bij het leven moeten geven…

Zonder jou heb ik geen steun Geen zin, om door te gaan Zonder jou is er geen leven Geen reden, om te blijven bestaan Zonder jou ben ik zo zwak Geen kans, om te overwinnen Zonder jou staat de tijd stil Geen besef, zo leeg van binnen Zonder jou zijn de dagen donker Geen enkel licht, dat er nog is Zonder jou duren de dagen langer Besef je…

Hoog, boven op die toren, besef ik dat ik heb verloren, Hoog, boven op die toren, besef ik dat ik de moed heb opgegeven, wil niet verder leven. Hoog, boven op die toren, doe ik een stap naar voren. en terwijl ik val, bedenk ik me...…

Ik zou mijn leven wel slapend door willen brengen dan kon ik dromen alleen maar dromen En zou ik gelukkig zijn Nu droom ik ook maar word weer wakker met een ondraaglijke pijn En het besef dat mijn leven nooit een droom zal zijn…

ik wist niet kind hoe het zou zijn jij in mij voelde vertrouwd ik dacht dat niets mij méér kon geven maar nu ik jou in mijn armen houdt besef ik pas het leven…

Later bestaat niet meer Het boek dat ik Nog schrijven zou Is er nooit gekomen Plannen zijn dromen Geworden, gedroomd Maar niet bewaarheid, Later bestaat niet meer Alleen het nu nog Alleen het moment Waarin we leven Vanuit een wijd besef Vanuit een wij besef Waarin we nooit Meer alleen zijn Nooit meer samen alleen…

een rauwe schreeuw breekt de prille nacht in stukken en ik schrik op uit vergeten mijmeringen een besef dat dit moet zijn wat anderen leven noemen dat dit - wat het ook is - van mij is en dat dit mij heeft wakkergemaakt uit een ver verleden…

Ik ben voor de leeuwen geworpen in deze te luide stad ik heb het wel met hen gehad dan kom ik tot het besef al was ik thuis gebleven te durven leven vereist nu eenmaal lef.…

Zoals de dag begint, met de opgang van de zon, zo begint ook mijn leven. Dagelijks, elke dag opnieuw, besef ik dat mijn leven eindigt, maar vandaag opnieuw begon. Zoals de dag eindigt, met de ondergang van de zon, zo eindigt straks mijn leven.…

Ik ben dat kind dat overal buiten ging staan en ik keek: waar kwam die chaos, die onrust vandaan het was de stroom, die wervelwind van gevoelens waarmee God vanuit de hemel de aarde wakker kust.…

Het pad van leven kruist de weg des doods Leven is ontnomen Geluk even verdwenen Tranen zijn gekomen Het hart is leeg gevuld met niets Herinneringen geven even leven Maar is een ogenblik is het besef toch weer daar De wegen zijn gekruisd gebleven...…

God, de wereld ligt in mijn handen... en ìk doe net alsof het de normaalste zaak van de wereld is! Dat is het ook, dat is zo Petra, het is nu eenmaal zo: het ìs jou gegeven... en je hebt erover te waken, vanuit heel jouw elementen doe je dit eigenlijk al, zo lang zo lang zonder bang te zijn.…

met onbegrensd verlangen naar ademloos leven dat als droom ontwaakt in eindeloos bewustzijn smelten woorden tot gedachten gedachten tot besef dat het lichaam niet meer is dan een tijdelijk omhulsel van een onstoffelijk wezen…

Het leven is nu totaal anders, al besef ik dat nog niet. Rust zacht lieverd, voor altijd ben je in mijn hart.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…