3990 resultaten.
[ De man die ik hoor ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 91 De man die ik hoor,
spreekt met mijn stem tegen mij –
zo alleen ben ik.…
Eerbertoon aan de liefde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 De maan met zijn zwakke licht,
verlicht het pad wat me naar jou moet brengen.
terwijl een paar wolkenflarden het weke licht verduisteren,
als of boze tongen beweren dat liefde niet puur is.
Na een zware tocht vind ik het huis waar de warmte mij omhelst,
en waar mijn beperkingen niet belangrijk zijn,
slechte herinneringen en pijn, maken plaats…
Hardleers
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 132 De wereld is op oorlog ingesteld,
Ze lijken al te weten wat gaat komen,
De NAVO-tanks staan klaar om op te stomen,
Op weg naar méér geschiet en méér geweld.
Maar alle leiders schrikken zich vast lam,
Als het weer oorlog werd en niemand kwam.…
Leven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 154 Ik ben een drager
van het leven
in en met mij
gaan sterke krachten
bestaan vele wegen
en inzichten
ben ik levend in dienst
van veler lichten.…
Wie ben ik?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 Zie in het dossier
Mijn blauwdruk staan
Opgesteld en goedgekeurd
Door gewichtige personen
Hoor van hen wie ik ben
En heb het gevoel dat wie
Zij tekenen niet de persoon is
Die doorgaans door mijzelf
Ik genoemd wordt
Als ik naar huis rijd
En overweeg wat ze over mij
Hebben gezegd, concludeer ik
Dat ze toch meer over mij
Hebben…
Dauw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 De ochtend gloort, ik stap uit bed
Omdat ik het wil voelen, doe ik het
geboren worden over in het openbaar
Ik kleed me uit op straat en dat voelt raar
Ik streel mijn kippenvel, het is gênant
dat ik moet plassen aan de waterkant
We staan stil om niet te vallen
Schouder voor schouder met zijn allen
We staan stil voor de foto als atleten…
De clowns
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 Met touwen in het donker
hijsen kerels het doek omhoog
langs de palen van de circustent
het rode heiligdom van de bende
dwazen zoals de mensen op straat
om wie jij en ik niet mogen lachen
de veteraan die de oorlog verloor
de zilveren diva met haar pruik
de vagebond, de dommekracht en alle
mannen met het gezag van een snor
uiteindelijk…
Schoenziek verdriet.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 162 Alles voor dat liefje , ofte hartediefje, ik wrong me in kronkels, karbonkels, pijn of niet
Wilde behagen en om liefde vragen al deden enkels en voeten het later niet meer of noch amper
Je bleef alles eisen van mijn mooi voetwerk en zo fraaie enkels, maf wel naief en zo vol vuur en vlam;
Gedwee werd ik gedreven net als die toch zo diepe fraaie…
BIJ HET RAAM
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 193 Bij het raam ontdekken
dat de verte groter is
de hemel je eigen kathedraal is
de luchten je kasteel
Bij het raam ontdekken:
de rivier dat ben jij
opkomend en afgaand tij
alles gaat voorbij
Bij het raam ontdekken
woeste wind
steigerende storm
flitsend vuur
Bij het raam ontdekken
de rivier stroomt door het land
en door de tijd…
AOW-gerechtigd en uitgerangeerd!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 185 Ik ben nu AOW-gerechtigd
ik hoef niet meer te werken
ik krijg een basisinkomen
ik zoek m'n weg elke dag
ik voel me verlost en gevangen
ik zit nu in het buurthuis
ik en zovele 65 plussers
ik en zij, zij en ik
ik ga dat spul bestellen
ik ga er mee stoppen
ik ga lekker overlijden
ik heb tenminste dat lef
ik had het leven lief,…
Lost in paradise
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 435 Drank, gewoon een zeer moeilijk te temmen beest.
Gluiperige en gewiekste moordenaar.
Er persoonlijk tegen gevochten, mijn klauwen wijd open
Bloed, zweet en tranen, wees maar zeker.
Net twee zeer lieve lotgenootjes zien kreperen aan de troep
Een zachte en serene uittocht is heel wat anders.
Lieve aardige luitjes, nog erg jong
Dat is dan…
Een opgeruimd type
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 Ik kan heel goed
de boel de boel laten
maar ik ben wel
een opgeruimd type
ordenen, opruimen
schoonmaken, netjes maken
zit in mijn genen
en is aangemoedigd
door wijlen mijn moeder
zij altijd in dat schort
niet uit te krijgen
soms lukte het
dan speelde ik obertje
had de afwas al gedaan
de keuken opgeruimd
en koffie met wat lekkers…
Het vuur valt niet zo vlug te doven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 169 Het vuur valt niet zo vlug te doven,
het sluimert verder ongezien
en komt de traagheid weer te boven
en ook de boosheid ooit misschien.
Het blijft als vonkje licht verspreiden
en dapper ademt het bij nacht.
Zijn gloed zal velen dan verblijden
als antwoord waarop werd gewacht,
want wij - geboren ooit met vragen,
met onrust die ons steeds…
Mijn schilderij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 137 Het weerkaatste licht werd gevangen in de vleugels
van de talloze vlinders op mijn doek.
In kleuren vertellen ze verhalen
terwijl ze hun vleugels spreiden.
Ze zijn zo teer en broos
worden met de wind meegevoerd.
Als de regenboog zijn ze oogverblindend mooi.
Dartelend in het ijle, zelfverzekerd gewoon.
Niets doet hen vermoeden,
dat ze daar…
Liefde en geduld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Lieverd, jij kwam na enkele eenzame jaren,
mijn leven heel onverwacht binnengevaren.
Toen mijn herinneringen nog bleven kleven,
wist jij mijn verdriet een richting te geven.
Lieverd, jij hebt mij weten af te stoffen,
een diep in zichzelf gekeerde bejaarde,
die nu beseft hoe hij het heeft getroffen.
Jij begreep wat ik nog steeds bewaarde,…
Voorrang
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 229 De cijfers lijken eindelijk te dalen
Toch lopen wij voorlopig nog gevaar
Al liggen de vaccins nu bijna klaar
Niet iedereen kan snel zo’n prik gaan halen
Goddank ben ik de zestig gepasseerd
Dus ik word straks meteen gevaccineerd…
In de nadagen van onze levens...
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 175 In de nadagen van onze levens...
liep ik daar onder bomen al dromend.
In de naweeën van de buik, het lichaam en de schaamte,
liet ik los, om mezelf en de ander te bevrijden.
Ik hield van ze, van elk mens... altijd en ooit geleefd!
Zovele avonturen had ik reeds beleefd...
Met de herfst, het oogsten, het sprokkelen van hout
om een mooi kampvuur…
Plassen in de douche
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 528 Met plassen in de douche kan ik besparen
Het scheelt een literrijke doortrekbeurt
Wat geeft het dat het tegelwerk verkleurt
En ach, het zijn daarbij mijn eigen haren
Toch wordt er vaak ook bozig boe geroepen
Als ik eens in mijn tuintje zit te poepen…
Geschiedenis ( N.H. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 Op de dagen achtereen
dat ik schreef
vergat ik nooit
mijn levend verleden in me
dat me gevormd had
en ik toch een zelfbewustzijn bezat
in het heden
waarin ik leerde van een ver verleden,
waardoor ik niet had vermeden
maar verder leefde in een toekomst.…
pathologisch liegen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 402 Mensen gaan je haten
Haten omdat je liegt
Het is een psychische aandoening
Maar niemand beseft hoe rot dit is
Zelf ben ik er zo een
Mensen lopen met een grote boog om me heen
Ik wil wit niet
Ik doe mensen pijn
Ik moet ervan af
Degene die dit leest denkt vast 'dit is allemaal schijn'
Ik haat mezelf er om
Ik kan er niets aan doen
Het is…
28-MEI-2017
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Middernacht,
ik wandel naar huis door de 6 km lange velden,
eindeloos alleen,
zonder werk,
zonder wagen,
zonder vertrouwen,
zonder doel,
alleen Van Morrison's "Have I told you lately that I love you",
zingend alsof niemand mij horen kan,
behalve de in verbijstering starende koeien rondom,
en tranen rollen langs mijn wangen,
van…
Samen verder
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 333 Kom geef mij jouw hand ik zal je leiden,
door ’n land van onzekerheid.
Waar witte rozen bloeien,
die niet sterven in de strijd.
Kom geef mij jouw hand ik zal je leiden,
naar het vuur van de oneindigheid.
Haar vlam zal altijd blijven branden,
ook al komt ooit onze tijd.
Kom geef mij jouw hand ik zal je leiden,
over de weg die wij samen…
koorklanken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 326 buiten ruist kou...
hoe warm is een kerk waar liefde zingt?
in kleine stemmen bloeide groot
een lied
blijheid rond verdriet en de bellen van een slee
wie mee doet glijdt omlaag, tot winterland
omhoog, tot aan een ster
van ver schrijft er een boodschap
op een oude kaart vol nieuwe wensen
zoveel mensen
rond een Heilig Kind
in mijn…
Moment
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 232 Momenten van waanzin
wanneer ik mijn kin
recht op wil houden
om te herkennen
voor ieder
als je stil wil zijn
en welwillend
rechtop staat
en je over het punt gaat
van spanning en duisternis
naar het Licht,
sta je open voor een geheel nieuw zicht.…
De boom
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.897 Nog een klein stukje verder en daar moet hij staan.
De boom waar ik nog vaak naar heb verlangd.
Een oude eik, met weelderig bladerendek,
immens dikke stam met mooi gevormde dikke takken.
Oh, wat hebben we daar vroeger lol mee gehad.
We zijn er in geklommen,
we zijn eruit gevallen.
Er hing een schommel,
een touw met een plankje.
Ik ging…
de spiegel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 636 Wie is toch diegene,
die daar altijd is.
Op elk uur van de dag,
zie ik hem daar weer staan.
Hij lacht met mij,
hij huilt met mij.
Hij wordt boos met mij,
hij knipoogt met mij.
Hij praat met mij,
maar geeft nooit antwoord.
Als ik naar hem wijs,
wijst hij naar mij.
Eerst vond ik het eng,
maar hij heeft me nog nooit aangeraakt.
Soms…
In dit huis wil je blijven wonen en sterven.
gedicht
3.0 met 62 stemmen 23.231 In dit huis wil je blijven wonen en sterven.
Je moeder schonk je de luiken, je vader
Heeft tot zijn tachtigste in de tuin gespit.
Nu zijn ze verdwenen ergens in jou, op een plek
Waar ze niet moeden dubben en peinzen
En waar ze in een lieve stilte luisteren
Naar een lang ironisch verhaal.
Ze overwegen te verhuizen naar je kinderen.
----…
Dertig seconden voor je hart stilviel
gedicht
3.0 met 122 stemmen 44.231 Dertig seconden voor je hart stilviel
Sprak je, dacht je, en waar sterf je nu,
Waar zwerft
Het onomschrijfbare dat je nu bent?
Welke agonie leeft nu stom
In je dode tong en lip?
Je wil ons horen,
Je wil ons zien.
Ik neem je bijna koude hand.
Als je me voelt, ben ik ijs
Tegen het ijs van je eenzaamheid.
------------------------------…
Tijd: uiteindelijk
gedicht
2.0 met 22 stemmen 14.253 Tijd: uiteindelijk
Zijn we er zonder wrevel in gevangen,
Samen in dit kleine huis, verzoend
Met de jaren van blindheid en schuld,
Bevrijd
Van de sintvitusdans
Op het ritme van de angst.
Van buiten de muren komt ons eens geruis.
Is het de wind?
Of is het de nacht waarin we,
Tijdloos ver in de ruimte,
Nooit meer blind zijn,
Nooit meer schuldig…
wees maar niet bang
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.248 Wees maar niet bang, mijn arm is stevig
leun er maar heerlijk tegen aan.
Want weet mijn liefd'ís echt en hevig,
dus laat jezelf nu maar eens gaan.
Wees maar niet bang, ik wil je niet bezeren!
Alleen maar lief zijn is dat niet genoeg?
Wees maar niet bang, niets kan ons één-zijn deren!
Liefde komt vaak te laat - maar nooit te vroeg!…