Alle inzendingen over kanons OR geweren OR vrede

In liefdevolle verbinding komen wij dichterbij de kerstdagen. Het is prachtig, als wij dan aan elkaar denken. In een wereld vol licht en donker heb je nou eenmaal liefde en kleine lichtjes nodig. Velen zoeken verbinding in tijd van donkere dagen. Zorg dat je ervoor elkaar bent en blijft. Het is eigenlijk een kleine moeite…

Waaj emme ginne schrik vur terrorieste want ongs kanon, da’dis gecamoufleird dus as zo’n tiep ok al ’s iet probeirt, dan kan’t nie aanders zunne, ov’aaj mieste. Zelfs ás ’t raôk was, tiens, dan nóg gin zorrege: dan emme nog de koogel, goe verborrege.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Omdat hij met zijn geweer een kat neerknalt. Waarom? Omdat hij zich verveelt, niemand anders heeft om op te schieten. Of om van te houden. Dus, zegt zij, als die muur geen muur was, was de kat nog in leven, de wind iets om van te beven, een geweer niet om mee te schieten, maar om te aaien als je geen kat hebt en ook niemand anders.…

De onderwereld roeit zichzelf dus uit Door met hun automatische geweren De andere partij te liquideren Maar buk voor wat er om uw oren fluit De Neus heeft het gelukkig goed geschoten Die wordt voorlopig veilig opgesloten.…

Op het terras van een beroemd kanon, daar waar het leven ooit begon. De Groote Griet, welke Stadjer kent het niet. Is het niet van de drank, dan is het wel van het kanon, dat spek met witte kool weg schoot, van des bisschops schoot, zonder pardon. Warme zon, lopende mensen, een man strak in het pak, een Italiaan.…

mooi dat mijn generatie weet dat cape kennedy allang weer cape canaveral heet en dat je daar altijd al sneller dan hier een baantje rond krijgt door meer lokale draaierigheid dichterbij de evenaar mensen op de maan via televisie voor ons niks nieuws onder de zon al schoot jules verne ons per kanon tot hooguit zestig graden onder nul…

onze woorden winnaar geweren worden overbodig slechts het goede woord is nodig de wereld maakt een nieuwe start…

Het water, in 't metaal bevroren, Splijt wel het zwaarst kanon vaneen, Waar 't vloeien kon, is niets geleên: Zo breekt hem, die zijn leed wou smoren, Het hart door opgekropt geween.…

Geweer en ik: de hand op het leven. Schot spat avond uiteen. Veld, hoeve, bomen ontploffen, vallen op hun plaats terug. Stilte likt wonden gaaf. Achter graspollen gestrekt ligt haas, kogel door hart. Geweer en ik: twee handen op de dood.…

geweer geschouderd verlaat het jachtgebied gelukkig zonder buit waar was ik toch op uit door kijken zag ik de natuur ik kreeg een voorschot in de tijd omdat ik doden nu vermijd…

door mijn donkere hoofd zuiverende lucht Het moordende geweer wordt een virtuele pen die mijn gedachten ontvouwt en weer de prachtigste luchtkastelen bouwt…

Ook schiet ik nooit een haas met een geweer. Maar ‘s avonds knuffel ik mijn teddybeer.…

je gang heeft nog de dreiging van een roofdier maar echt jagen doe je allang niet meer toen je niet voorbijging maar even later je de tuin in waagde werd je bang van mijn geweer was jij de opgejaagde en ik schoot alleen met water…

De Panama papieren, wat een klucht Want presidenten, sporters, delinquenten Parkeerden in BV'tjes al hun centen Tot er een lek kwam in de wegsluisvlucht Petro Porosjenko zal 't niet deren Geen onderzoek maar dollars en geweren.…

Het water, in 't metaal bevroren, Splijt wel het zwaarst kanon vaneen, Waar 't vloeien kon, is niets geleên: Zo breekt hem, die zijn leed wou smoren, Het hart door opgekropt geween. 1879…

Voor Dries van Agt is het dag geworden Hij heeft het licht gezien en laat dat heftig stralen vanavond in Rotterdam: "Dierbaren, makkers, vrienden, ik ben Christen, ik ben Europeaan, ik ben Democraat, ik ben ouder, wijzer ik hoop het mee te maken". Zijn voortschrijdend inzicht geeft een helder inzicht in een onhoudbare situatie:…

De dood is geen boodschap van begrijpen maar een woord dat machtig klinkt voor wie alleen nog maar in angst gelooft en voortdurend twijfelt of hij er zelf een einde aan zal maken met een pen of een geweer.…

De aarde broeit en schroeit, raakt zwartgeblakerd Daartegen komen groepen in 't geweer Terwijl ik eens het water uitprobeer Ik ben nu eenmaal niet zo heetgebakerd Heeft iemand niettemin voor mij een spandoek? Want ik vergat verdorie weer mijn handdoek!…

De Amstel stroomde naar het IJsselmeer, maar nu men meer zoet water nodig heeft omdat de droogte veel problemen geeft, komt Waterstaat pijlsnel in het geweer. Stroomáfwaarts of stroomópwaarts, één pot nat, want Nederland is toch volkomen plat.…

De kleinkunstwereld komt in het geweer Daar radioprogramma's moeten wijken Geen net kan nog voorbij een doelgroep kijken Met dat ge-her-in-deel en gesaneer Ik zie, voorbij de laatste herindeling Een eindeloze zondag vol verveling…

Een massa-demonstratie door het volk Blijft onverminderd toppunt van protest Een sterk anti-Mubarak manifest Geen zorg voor ondertiteling of tolk Ze komen overtuigd in het geweer En halen zó een piramide neer…

Een geweer is niet apart al hopende op een nieuwe start. Eenzaam en altijd alleen houden ze zich in leven en op de been. Voorgelogen....…

Uren, dagen, maanden, jaren heb ik, ik zweer het, ik schrijf het nu op onder ede met vanzelfsprekende reden gewerkt aan vrede op de aarde in de mensen een welbehagen maar oorlog is wat men, met name de man trekt de mannelijke oudere regeringsleiders voor de 250ste maal is in de VS het geweer gepakt om heel, heel veel slachtoffers dood…

Schiet ik nu of leg ik mijn geweer opzij? Dit is niet het moment te luisteren naar gevoelens… het is het moment voor verstand. Zou hij mij ook zien en denken: Het is hij of ik? Ik kijk opzij naar mijn geweer dat naast me ligt. Ik pak het op, leg het aan en hoor een klik. De trekker haalde ik over en in mijn gedachten klonk dit gedicht.…

Door huid heen gloeien de kastanjes van een vorige herfst een slapende morgen in een verdronken landschap ik groeide op in dit gewest stap door de spiegel en vervolg mijn tocht langs littekens hier zoekt tijd een woning -nauwelijks plaats voor zoveel ruimte- een lichtvoetig beeld versterft als schim later is slechts een geweerloop lang…

In vrede verwijderd, In oorlog verwant; Een veldheer tot vader, Tot beul een sergeant. Hier haat en vervloeking, Dáár trouw tot de dood; Nú laag en verworpen, Dán edel en groot. Deez' - zwetser in 't rustuur, Die - held in 't gevecht; Ginds speurhond eens dwinglands, Hier strijder voor 't recht.…

Wat bevalt het me toch goed, te slapen op het zachte kussen van mijn geweten, ja, ja. Mijn laken is nooit tekort, nee, nee. En mijn goedheid voelt, als een warme deken. De nachten nooit te donker, De dagen nooit te lang. Het is toch wel bijzonder, als je zo rustig leven kan. Heb ik nu teveel opgeschept? Was mijn lepel te vol? Ja,…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Een lijfwacht moest Kabila‘s lijf bewaken, Doch strijdig met de eer van zijn beroep Greep hij naar zijn geweer tijdens de coup Om zelf een gaatje in dat lijf te maken. Wanneer mijn lijfwacht zoiets had gedaan Dan zou ik hem op staande voet ontslaan.…