Alle inzendingen over kast OR mevrouw

De muren zijn nog steeds hetzelfde alleen de kasten zijn verschoven de tassen in de keuken staan gesloten de flessen raken langzaam leeg zijn geest is wel eens anders geweest maar in zijn omhulsel blijft hij bij de les en hij verschuift zijn schilderijen hij schildert de kasten en de tassen en hij hangt gordijnen voor de muren.…

In oma haar kast reizen tijd en bestek in dezelfde wagon!…

op hun rug dan ril ik bij het weten ze raapten ze daar het was hun eten om te overleven Mevrouw van Blerck de herinnering blijft ook aan Uw warme glimlach…

Een zwoele mevrouw uit Ameide Wou mij met haar benen verleiden Dus ‘k zei tegen haar: Doe snel uit elkaar Want risico’s wil ik graag spreiden…

AAN MEVROUW*** Gij hebt de Waarheid, eedle vrouw?... Vergeef dat ik meteen Het nog maar half geloven wou - Ik dacht, God had ze alleen.…

Wanneer ik bij mijn moeders ouders kwam, lag daar in de kast, tussen verre werelden, een grote schelp. Hij was oranje en opa leerde me "aan je oor hoor je het golven", en het ruisen nam me mee. Al jaren ligt die schelp nu hier, in mijn kast, hoewel wat stoffig, immer ruist daar nog opa en zijn zee.…

Ik zat in de kast, opa was dood, hij schreeuwde: gouden tand eruit.…

Tafel,stoel en kast Ze horen, zien en zwijgen Stille getuigen…

Ik heb je rode kraal gevonden tussen het stof achter de kast Je bent lang niet zo dichtbij gekomen het is jaren terug dat ik hem zag Ik heb hem even opgewreven zag je reflectie in het glas en bij het zorgvuldig opbergen wierp ik hem terug over de kast opdat over ongetelde jaren ik hem plotseling weer vinden mag…

Vrouwelijkheid Daar zit ze dan De wat rijpere vrouw, mevrouw…..…

Mevrouw, werd ons verteld, Had direct 112 gebeld. De hulpverlener op zijn beurt, Heeft de wijde omgeving afgespeurd, Naar wat er wordt betreurd. Toch een vreemd verlangen, Om wat was, buiten te hangen.…

Maar als ik thuis mijn benen spray dan ruik ik geen vanille, maar Mevrouw v. W.…

De kast gaat open: rijen wijnglazen glanzen vol zacht morgenrood.…

....Zwijg stil, zwijg stil, mevrouw de maan. Ook gij....toch moet ik U benijden: gij drijft, een glimlach, rond uw baan.... Begeer ik ook zo stil te weiden? ....Zwijg stil, zwijg stil, mevrouw de maan.…

Uw vrienden niet meer uw vrienden uw huis niet thuis U kent de mensen die de roes doorbreken die even doen vergeten uw verlies en dan verdwijnen verdwijnen in het grote gat geslagen door de ouderdom wie helpt u dan iedereen is tegen zelfs de man in de witte jas u bent vooral uzelf vergeten…

praten ze, meneer als toemaatje krijg je heel professioneel dus per definitie heel onleesbaar een gepeperde rekening daar ik zo al niet echt tegen sterk gekruide gerechten kan krijg ik dan meestal terstond en ter plaatse een allergische reactie op mijn ogen terwijl mijn claustrofobie weer de kop opsteekt maar voor de rest, mevrouw…

Wat is het waar u naar verlangt Mevrouw van Dam waar gaat u heen?…

Zoet vrouwtje, wier gebed gebod is over mij, Verwacht gij nog in dicht hoe 't afgelopen zij Met mijn uitheemse reis? Ik zal z' in 't kort vertellen. Zo heb ik omgezwierd met mijn drie jonggezellen: Ter Goud' heb ik vernacht en in ons Monnikland, En op mijn Zuilichem, en aan de overkant Ten Bosch en t' Eindhoven, te Bree, te Maastricht…

verwijten en lege flessen op de grond Wij kunnen allemaal Mevrouw van Giesen zijn wellicht wordt u er een?…

Nee, je bent niet groot, en mijn naam wist je al, ook mijn gezicht Je roept mijn naam, je hebt me nu ingehaald en je zonnebril afgezet Ik ontdek je openheid, je eerlijke ogen, gevoegd bij het vriendelijke en lachende in je gezicht Was je maar van mij lief wicht, dan waren alle dagen de ogen van de wereld alleen nog maar…

'Als ik collega Kortenoeven hoor Wil ik hem wel aan oorlog laten wennen, Dus gaat hij eerst Afghanistan verkennen En namens onze fractie stel ik voor: Hij krijgt daar een vooruitgeschoven post Waar hij voorlopig niet wordt afgelost.' ---------------------------------------------- PVV' er Kortenoeven riep in de Tweede Kamer op tot een…

heel gewoontjes niets te raar met jouw lieve glimlach zat je daar altijd in voor 'n hapje op 'n uitje of 'n feest 't werd pas gezellig als mevrouw Collet was geweest dan konden we haar zonder te hoeven vragen iedere keer weer zo heerlijk plagen ook al kan 't helemaal niet zag ik je onlangs op de fiets moest wel twee keer kijken…

Je morst met jam Je strooit over de tafel met je keukenzout Je liegt met je tong En je bewaart een geheim voor mij Ach lieve mevrouw de microscoop. Met je lampje schijn je naar mij. Je peutert met een mes, je snijdt mijn ziel aan stukken. Met je jaloezie achter de sluiers .…

Een Heer zoekt Vrouw in volle bloei en blad Maar krijgt als rijkeluiszoon nimmer vat Op vrouwvolk dat zijn hart steelt en omdat Geen meid iets kan beginnen met zo'n fat Als hij expres vaak uitgaat in de stad Denkt mevrouw Mijnheer doei, je kunt me wat Ik neem vanavond eerst een bubbelbad Met Coco mon amour, wat dacht je wat Dacht…

De glimlach die je Door het leven heeft Gedragen, ogen vol liefde Voor hen die jullie samen kregen, Is opgegaan in de eeuwigheid - Sperziebonen uit eigen tuin, In liefde verbouwd, In dankbaarheid geplukt, Liggen door jou gebroken Op schoot, je ogen gebroken Zonder dat je er erg in had…

Ik vind het echt verschrikkelijk dat mensen binnen moeten blijven maar ze zitten nog niet in 'de kast' waar ik jarenlang in gezeten heb de kast van mijn verborgen eigen zijn zowel lichamelijk als ook geestelijk zo’n kast heeft geen Frans balkonnetje om even lekker op adem te komen effentjes frisse lucht te happen ik zat diep opgesloten…

Waarom zo graven in het verleden Komen er dan nog lijken uit de kast? Ik bedoel kist En als er gecremeerd is Zal dat dan nog veel stof doen opwaaien?…

Vol verwachting en klaar om het op te schrijven: het noorderlicht, ginds!…

toen ik mopperend naar huis toe reed was de conclusie het heeft geen nut al ben je nu een trut maar voorheen gewoon spontaan kan het maar weer zo voortaan gezellig mevrouw botst u maar gerust tegen me aan…

‘ mag ik even voor mevrouw’ vroeg er eentje beleefd ik keek ‘m aan en zei: als jij een mondkapje opzet, waarop de knul al blozend zei: Sorry, heb ik niet bij me… Ik keek ‘m aan, toen in de rondte en vroeg hem: zie jij iemand hier nu lopen, zonder de bedekte mond en neus waarop ie zei, excuus mevrouw ik zal er voortaan om denken!…