Alle inzendingen over leeg OR eind OR voorbij

Er komt geen einde aan de tijd. De avond valt, verdrijft de dag. Langzaam dooft het licht nu uit. Dan komt de maan en het wordt nacht. Zo zal het altijd gaan. Er is een begin, er is een einde en ik leef ertussen in. Er is een begin, er is een einde en ik leef ertussen in.…

(Dit schreef ik voor mensen die iemand hebben verloren) Einde Toen het einde naderde werd het zo stil. Je hele leven kwam voorbij met een zucht blies je je laatste adem uit. Vol verdriet sloeg ik mijn armen om je heen om je een goede reis toe te wensen.…

Als terreur ver weg is, kun je blijven zitten -- op je stokpaardje.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Een weeffout van een nieuw begin, het is tijd voor het eind Soms hoor ik het geluid zeggen ik wil naar niets dat voorbij is terug Ik ga zoeken, maar vinden zal ik niet…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Stilzwijgend Kijk je mij aan Ogen die leeg zijn Mij niets meer zeggen Stilzwijgend Kijk ik jou aan Met ogen Van waarom? Stilzwijgend Kijken we elkaar aan Met ogen vol emotie Is dit nu het einde...?…

Pluk de dag, want voor je het weet: is het avond!…

Mijn lieve zwager ook jij bent nu gegaan Je kraakte weerbarstige noten in de tijd die je nog was gegund lege doppen zie ik liggen waar jij ze moedig hebt gekraakt Ik heb je leren kennen gesproken woorden voorbij in de stilte achter de sluier waar altijd jouw waarheid lag De vredigheid van de natuur maakte jouw voetstappen lichter…

We genieten nog even van de laatste stuiptrekkingen van de zomer die bijna ten einde is de dagen al wat korter de nachten fris voorbije vakanties lege stranden verlaten terrassen welkom herfst nog even en ga je ons weer verrassen met je wonderschone kleurentooi die zal schitteren en glanzen als een pas geverfd schilderij zo mooi en de…

op hun plaats regel voor regel vullen de voegen zich met gewicht vormeloos duister, tussen de korrels van het zand uit alle macht, een laatste poging aan het eind van het koord sta ik met lege handen houdt het onafwendbare woord…

Maar nu het einde haast geweven is aan de tijd die ging en ik hier sta met lege handen, met grijzend haar en zonder het beminnen van toen het jeugdig zong in eindeloze weiden: leg ik mij neer en kan alleen nog teder zijn, en al de liefdes die vergingen in de schaduw van mijn hart beleven, en weten dat het avond wordt.…

metafoor uit het ongerijmde woorden op een leeg blad een niet brandend licht majesteit der angst onverwachte zekerheid laatste slaapliedje plaats ruimen voor nieuw leven einde van het sterven…

Wreed werd ze weggerukt van de aard Daarna verbrand Werd dan ook niet opgebaard Verbijsterd lees ik dit artikel in de krant Ontroerd leg ik ze aan de kant Flarden van beelden dienen zich aan Het einde van een jong bestaan...…

ik leg ze in mijn hand één voor één ook al rollen ze zo snel ze kunnen hun levensduur beperkt evenals de houdbaarheid hun kleuren fragiel de lucht klaart op zo ook mijn hart zie hoe de zon schijnt aan het einde van…

Ben van het zekere begin Naar het ongewisse einde Gekropen, en heb daarbij Voortdurend de grenzen opgezocht Die anderen vergeten waren Aan te geven; grenzen die Er beslist waren, Maar niet zichtbaar Voor hen die er tegen Aan moesten lopen - Begin het einde nu al Zichtbaar te naad'ren - Ben ongemerkt mijn Eigen grens voorbij…

De mensen van voorbij wij noemen ze hier samen. De mensen van voorbij wij noemen ze bij namen. Zo vlinderen zij binnen in woorden en in zinnen en zijn wij even bij elkaar aan ‘t einde van het jaar. De mensen van voorbij zij blijven met ons leven.…

de klok kruipt in stilte van alleen zijn wacht sprakeloos met lege stoelen vol herinneringen houd mijn hand vast nu alles voorbij gaat…

Ik ben weer terug op het perron daar waar het einde begon Het ging allemaal zo vlug Een sneltrein zonder eindstation Hier liggen gemaakte fouten in het heden Ze zijn niet meer terug te draaien Ook al ben ik opnieuw in het verleden De coupé is leeg maar mijn hoofd gevuld Ik begrijp niet waarom het leven geen 2-de kansen duldt De trein…

van verdriet leg ik je neer pijn en vragend heb jij dit verdiend dit was ik jou verschuldigd mijn vriend…

Het is een lange weg maar als zij haar kunnen bewandelen kan ik 't ook maar niet voorbij het water daar ligt het einde van de wereld de wereld is rond een stalen vogel zal in een reusachtige boom vliegen er is leven op mars - absurd Waarheid zit in een klein hoekje en 't is een lange reis en dan op 't einde linksaf.…

Wij danken U Heer, dat U nooit voorbij gaat Dat wij niet met U aan het einde zijn En dat U ons altijd in liefde gadeslaat Dat wij aan het einde altijd bij U mogen zijn. Eens zal een nieuwe hemel en aarde komen Volmaakt, zoals het eenmaal is geweest Een hemel en aarde om van te dromen Geen angst en pijn meer, maar altijd feest.…

Wij danken U Heer, dat U nooit voorbij gaat Dat wij niet met U aan het einde zijn En dat U ons altijd in liefde gadeslaat Dat wij aan het einde altijd bij U mogen zijn. Eens zal een nieuwe hemel en aarde komen Volmaakt, zoals het eenmaal is geweest Een hemel en aarde om van te dromen Geen angst en pijn meer, maar altijd feest.…

Als ik praat, mijn mond voorbij. Ik spreek de stilte vol, laat geen letter heel. Als ik praat, mijn hoofd moet leeg maar raakt nog voller dan het was. Als ik praat, mijn woordenstroom jou al lang niet meer bereiken kan. Er kleven woorden aan mijn adem vast. Een zacht gezoem klinkt enkel nog. Als ik luister, mijn oren voorbij.…

Voorbij de grens van begrijpen is er de lijn van onbegrip, een ondoorzichtige lijn, die geen begin noch einde laat zien, of heb jij dat lijntje soms wel gezien?…

Wie flink opruimt in zijn hoofd die geeft ruimte aan handelen…

van nergens naar ergens dat ooit ging verloren dwars door de angst die twijfel zaait van ergens tot nergens meer thuis te horen dwars door de angst die twijfel zaait zonder iemand bij niemand meer thuis te horen van alleen naar samen dat ooit ging verloren zonder die angst die twijfel zaait van samen naar alleen bij mijzelf weer thuis te horen…