3562 resultaten.
MEI 2014
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 213 Koolzaad, lijnzaad, fluitekruid
De meimaand is begonnen
Een kind loopt met ballonnen
Een V- vlucht schreeuwt het uit
Koolzaad, lijnzaad, fluitekruid
Het bloed raakt niet geronnen
Er bulderen kanonnen
De mens heeft het verbruid
Het goddelijke wezen
In hem is hij vergeten
Dat wordt bedekt met ruis
Hem wordt de les gelezen
Door wijzen…
Doodsmoed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 172 De dood is een doodgewone leermeester.
De dood leert ons hoe we kunnen leven.
Doodsmoed is doodgewone levensmoed.…
Over doceren.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 315 De leerling moet leren.
De docent moet doceren.
Maar wie is er nog wijs
In het onderwijs,
Wie het weet mag het proberen.
Doceren
Is doseren.…
kerstkaart uit de hemel
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 66 Hoe droevig is dit stil verdriet
want hier op aarde ben je niet
in de hemel geniet jij zoete spijzen
tussen armoedzaaiers en dode wijzen
wat fijn dat je toch nog aan me denkt
en mij deze mooie kerstkaart schenkt
ik zal in vrede deze dagen vieren
met dank aan mensen en aan dieren
hoe blij ben ik dat ik dit lees
te lang was ik een eenzame…
In haar ogen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 170 je
de weg naar huis wijzen…
Na de Wijzen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 409 Na de Wijzen komen ook wij aan,
zoekend, vindend soms maar ook
droomverloren
omdat we het Licht niet zien.
Willen we wel echt
of blijven we zo dikwijls onbeslist
en cirkelen we rond de kleine verlangens,
rond de doem van de dag,
de zekerheden...
Licht, kom en schijn voor ons uit!…
DE WIJZEN
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.276 Door woestenij geen dooltocht zwaar en bang:
Trouw blonk de ster en bleef hen wijzen.
Plots in den hoge hoorden ze engelzang –
Een arme grot was 't einddoel van hun reizen.
De kemels knielden. En de grote wijzen
Aanschouwden 't kind, geprofeteerd zó lang.…
WIJZEN
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 295 Altijd, overal
als je wijst naar een ander
dan wijzen er drie naar jou
3 eigen vingers
wat verborgen
wat verscholen
wat onzeker
maar wat een rijkdom
als je dat onderkent
als je dat aanvoelt
als je dat ziet
maar bovenal
als je daar wat mee doet
bewijs je jezelf om die ander!!…
De wijze
poëzie
3.0 met 3 stemmen 2.361 Mijn huis is vuil, mijn kinderen, talrijk, krijsen.
De varkens wroeten ronkend in de hof.
Maar bergen, blauw en ver verheven, eisen
Mijn aandacht op, die stijgt uit stank en stof.…
De wijze
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 220 Er zijn mensen
die hun vermogen
goed beheren,
maar... de wijze
heeft zichzelf
in beheer…
Wijze
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 135 ik hoor weer het
wiegelied van een vogel
wil meegaan
op de juichende tonen
de echo bij me dragen
diep van binnen
als een tere wens
op mijn lippen leggen
doodstil zijn
nog één keer tranen
-
morgen, ja, morgen
zal ik warmte schrijven
spreid ik het licht
over de schaduwtijd
kleur een nieuwe dag
over de langdradige wond…
Beurt
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.060 Hopen op geen beurt
Koud zweet onder je oksel
Leraar roept je naam…
ochtend in een klas
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 173 Ik weet niet hoe ik tellen moet
Van 15 en van 7
Wie niet weg is wordt gezien
Even wordt oneven
Ik snap niet wie er sterven moest
In een volle bus jolijt
Onschuld wordt er niet ontzien
Klein geluk verdreven
Ik begrijp niet hoe begrijpen moet
Als geen greep houvast nog biedt
Ik turf hun namen als voorzien
En denk: "Wie?" En ook nog: "Leven…
Discipel zijn.... maar hoe?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 384 Wervend op weg te zijn,
Kind van de Levende,
makend Zijn volken tot
leerling van Hem,
stuitend op tegenstand,
opdrachtgevoelige,
lukt me dat zelfs niet met
engelenstem.…
IK MISSE U
poëzie
4.0 met 56 stemmen 8.473 Aan enen afwezenden vriend
Ik misse u waar ik henenvaar
of waar ik henenkeer:
den morgenstond, de dagen rond
en de avonden nog meer!
Wanneer alleen ik tranen ween
't zij droevig het zij blij,
ik misse u, o ik misse u zo,
ik misse u neffens mij!
Zo mist, voorwaar, zijn wederpaar
geen veugelken in 't net;
zo mist geen kind, hoe teer…
I.M. Wim Duisenberg
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 538 gister overleden in faucon onze grote bankier
onder den uyl geroemd als fries en zuinig
bij DNB als 'dim wim', bonvivant en luimig
met gretta vlagde hij palestina in 't vizier
minister zalm trok meteen ad rem de wijze les:
dankzij wimpie duis' is d'euro 'n groot succes…
Mindere waarden
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.255 ik ga deze weg
wetend waarvoor
niet wetend wanneer
de brandstof opraakt
hopende jouw tankstation
te bereiken, niet wetend
of jou mijn betaalmiddel
herinnerend aanraakt
het wisselgeld wisselt
net als jouw liefde
naar steeds kleinere
mindere waarden
maar iemand
die niets meer heeft
kent deze wijze les
en spaart de rente
van bewaard…
praten is niet nodig
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 een gedicht zijn
slechts wat woorden
op een rij gezet
goed overwogen
keurig gerangschikt
of als wild bouquet
herinneringen zijn
slechts wat beelden
flarden van geweest
ze kunnen overdonderen
maar ook verwonderen
als een pakkend gedicht die je leest
een wijze les
een warm hart
besef van tijd
verzwijgen is niet nodig
spreken…
Het lawaai in het atelier van Rodin
gedicht
2.0 met 35 stemmen 8.424 Hij loopt tussen de stapels klei en de op lakens
knielende modellen terwijl de leerlingen toekijken
en handen vasthouden die grijpen en loslaten.
-----------------------------------------------------
uit: 'De voorstelling in de nachtclub', 1990.…
Niemands bezit
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Ik weet dat ik zijn bezit,
zijn leerling ben.
Ik zie mijn moeder terug.
Ik voel haar zeker weten.
Zij wist zeker wie ik was.
Wie ik werkelijk ben.
Haar bevrijde zoon.
Niemands leerling.
Niemands bezit.
De aanwezigheid van moeders
draagt ons op vleugels van liefde.
Hun ontwaakte kinderen dragen ze,
door tijd en eeuwigheid.…
Ieder uur van mijmering
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.818 Ieder uur van mijmering over je goedheid,
Zo vanzelfsprekend grondeloos,
Smelt ik weg in gebeden naar jou.
Zo laat ben ik gekomen
Naar de tederheid van je blik,
En van zo ver naar je uitgestrekte handen,
Stilletjes, doorheen ruimte en tijd.
Ik had in mij zoveel weerbarstig roest
Dat uit mij wegvrat, met gulzige tanden,
Het vertrouwen.…
Ieder uur van mijmering
poëzie
4.0 met 4 stemmen 2.042 Ieder uur van mijmering over je goedheid,
Zo vanzelfsprekend grondeloos,
Smelt ik weg in gebeden naar jou.
Zo laat ben ik gekomen
Naar de tederheid van je blik,
En van zo ver naar je uitgestrekte handen,
Stilletjes, doorheen ruimte en tijd.
Ik had in mij zoveel weerbarstig roest
Dat uit mij wegvrat, met gulzige tanden,
Het vertrouwen.…
Aantrekking
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 223 jij snoept van hartig
ik snoep van zoet
jij vaart bij laagtij
ik vaar bij vloed
jij huilt om vreugde
ik om een traan
jij straalt bij zonlicht
ik bij de maan
jij ziet het blauwe
ik zie het groen
na zoveel jaren
niet meer te doen…
Levensbroden bakken
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 118 Leermeesters in het levensvak,
leggen ons de beste recepten uit.
Met liefde gebakken levensbrood,
smaakt zoals banket dat doet.
Meesterlijk gebakken leven,
doet ons leven super goed.…
De gedachten van een leerling
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 4.062 Onder stoelen of banken
In volle lokalen
In grote getalen
Weerklinken geen klanken
Gevangen in de geest
Stilte en rust
Niet heel bewust
Maar in hun hoofden is het feest…
Lees en voel
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 613 lees hoe woorden
gedachten en dromen behelzen
voel hoe zinnen
sleutels bevatten
lees hoe sleutels
gedachten openen
voel hoe het openen
dromen bevrijdt
geniet nu maar…
ik
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.565 haast een
geval apart
zo voel ik mij
zo hèèl veel
heb ik meegemaakt
ik ging door menig dal
van pech en verdriet
zo uitzichtloos
niets in het verschiet
moeizaam en
heel alleen
worstelde ik
overal doorheen
ik zie het als
een leerproces
een jarenlange levensles
die mij gevormd heeft
tot wie ik ben
en ervoor zorgt dat ik
mijzelf…
Bedumer les
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 122 Verzuurde roddeltante's, verharde zanikheren
en altijd wijzen met hun vingers. Donker is ook zeker
Bedum in de regentijd. Huil maar mee. Toch heb ik
deze plek gekozen en ergens had ik groot gelijk,
maar het positieve houdt zich lang verborgen, net
als kleine lentebollen.…
Geschreven
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 624 Uit het westen komt zij
wijze vrouw
zon begeleidt haar rechterzij
toont groots `t silhouet
onnatuurlijk volgt de zon
reist langzaam mee naar `t oosten
draait de dag
zij lacht vrede
kust dode bloemen kracht
blaast bloedende gewonden gezond
noemt onverwacht namen
der schuilende bloeddorstigen
tikt hen speels af
verdwijnt achter oostelijke…
Oma's wijze woorden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 353 Oma sprak vroeger de wijze woorden,
ik hoor ze nog zo af en toe, ze sprak van handen wassen,
niet praten tijdens het eten, we wisten niet beter,
of het zo hoorde.
Oma sprak vroeger de wijze raad,
speel niet met vuur, als je ’t maar laat,
je kunt je branden als geen ander,
dus let op met vuur en let op elkander.…